Η δεύτερη εμφάνιση των Sleepin Pillow στη Θεσσαλονίκη μέσα σε ένα εξάμηνο οφείλεται κυρίως στη μεγάλη ανταπόκριση που είχε η πρώτη, το Νοέμβριο του 2015. Μέχρι τότε είχαν απουσιάσει για σημαντικό διάστημα και το κοινό της πόλης τους ζητούσε, οπότε το ότι είχε ξεπουλήσει εκείνη η βραδιά δεν ήταν μεγάλη έκπληξη. Χθες δεν υπήρχε αυτή η αναμονή, ή τουλάχιστον όχι στον ίδιο βαθμό, αλλά το Eightball ήταν γεμάτο και πάλι.
Όπως μάθαμε κατά τη διάρκεια της εμφάνισής τους, η συναυλία αυτή λειτούργησε και ως εφαλτήριο για την ηχογράφηση του επόμενου δίσκου τους. Στη μιάμιση περίπου ώρα που ήταν στη σκηνή ακούσαμε τραγούδια τόσο από τα δύο άλμπουμ τους, που έχουν πλέον συμπληρώσει αρκετά χρόνια ζωής, όσο κι απ’ το πιο πρόσφατο EP του 2014. Επί σκηνής φαίνονταν σε πολύ καλή κατάσταση, οπότε περιμένουμε να ακούσουμε τι θα προκύψει από το τρίτο άλμπουμ, οι ετοιμασίες του οποίου ξεκινούν «από βδομάδα».
Τη βραδιά άνοιξε λίγο μετά τις 21:30 η Lia Hide με το σχήμα της, με τραγούδια από το μοναδικό δίσκο της μέχρι τώρα πορείας τους (‘Home’, 2013). Όπως και το κύριο όνομα της βραδιάς, οι Lia Hide ετοιμάζουν καινούριο υλικό, και κατάφεραν με αρκετά από τα παλιότερα τραγούδια τους να κεντρίσουν το ενδιαφέρον μου για τα καινούρια. Στο τέλος της εμφάνισής τους και αφού ρώτησαν τι προτιμάμε, David Bowie ή Nine Inch Nails, διασκεύασαν αρκετά παθιασμένα το ‘I’m Afraid Of Americans’. Το μαγαζί ήταν μισοάδειο όσο ήταν στη σκηνή, κάτι που δεν τιμάει κανέναν, αλλά η ανησυχία πως η προσέλευση θα είναι μικρή εξαιτίας της πρόσφατης εμφάνισης των Sleepin Pillow στην πόλη διαλύθηκε λίγο αργότερα.
Τα έξι άτομα επί σκηνής και ένας «δραστήριος» προτζέκτορας να ελέγχει το φόντο κατάφεραν σε αρκετά σημεία της βραδιάς να μας παρασύρουν στον κόσμο τους, είτε με τα ευφάνταστα πλήκτρα, είτε με το μπουζούκι και τη φλογέρα, είτε με τα τύμπανα και το μπάσο. Μπήκανε από νωρίς δυνατά, με κάποια πιο γνωστά τραγούδια (‘Digital Babylon’ και ‘Amplifier In My Heart’), και δεν άφησαν ευκαιρίες για παράπονα μέχρι να κατέβουν χειροκροτούμενοι. Είτε ήταν η πρώτη, είτε η πέμπτη φορά σε συναυλία των Sleepin Pillow, όλα τα μέλη της παρέας έφυγαν με την κοινή παραδοχή πως «ήταν πολύ ωραίοι (πάλι)». Μένει να δούμε και να ακούσουμε πώς θα εξελιχθούν και τι θα ετοιμάσουν στον επόμενο δίσκο τους. Ως τότε, υπομονή.
Όπως μάθαμε κατά τη διάρκεια της εμφάνισής τους, η συναυλία αυτή λειτούργησε και ως εφαλτήριο για την ηχογράφηση του επόμενου δίσκου τους. Στη μιάμιση περίπου ώρα που ήταν στη σκηνή ακούσαμε τραγούδια τόσο από τα δύο άλμπουμ τους, που έχουν πλέον συμπληρώσει αρκετά χρόνια ζωής, όσο κι απ’ το πιο πρόσφατο EP του 2014. Επί σκηνής φαίνονταν σε πολύ καλή κατάσταση, οπότε περιμένουμε να ακούσουμε τι θα προκύψει από το τρίτο άλμπουμ, οι ετοιμασίες του οποίου ξεκινούν «από βδομάδα».
Τη βραδιά άνοιξε λίγο μετά τις 21:30 η Lia Hide με το σχήμα της, με τραγούδια από το μοναδικό δίσκο της μέχρι τώρα πορείας τους (‘Home’, 2013). Όπως και το κύριο όνομα της βραδιάς, οι Lia Hide ετοιμάζουν καινούριο υλικό, και κατάφεραν με αρκετά από τα παλιότερα τραγούδια τους να κεντρίσουν το ενδιαφέρον μου για τα καινούρια. Στο τέλος της εμφάνισής τους και αφού ρώτησαν τι προτιμάμε, David Bowie ή Nine Inch Nails, διασκεύασαν αρκετά παθιασμένα το ‘I’m Afraid Of Americans’. Το μαγαζί ήταν μισοάδειο όσο ήταν στη σκηνή, κάτι που δεν τιμάει κανέναν, αλλά η ανησυχία πως η προσέλευση θα είναι μικρή εξαιτίας της πρόσφατης εμφάνισης των Sleepin Pillow στην πόλη διαλύθηκε λίγο αργότερα.
Τα έξι άτομα επί σκηνής και ένας «δραστήριος» προτζέκτορας να ελέγχει το φόντο κατάφεραν σε αρκετά σημεία της βραδιάς να μας παρασύρουν στον κόσμο τους, είτε με τα ευφάνταστα πλήκτρα, είτε με το μπουζούκι και τη φλογέρα, είτε με τα τύμπανα και το μπάσο. Μπήκανε από νωρίς δυνατά, με κάποια πιο γνωστά τραγούδια (‘Digital Babylon’ και ‘Amplifier In My Heart’), και δεν άφησαν ευκαιρίες για παράπονα μέχρι να κατέβουν χειροκροτούμενοι. Είτε ήταν η πρώτη, είτε η πέμπτη φορά σε συναυλία των Sleepin Pillow, όλα τα μέλη της παρέας έφυγαν με την κοινή παραδοχή πως «ήταν πολύ ωραίοι (πάλι)». Μένει να δούμε και να ακούσουμε πώς θα εξελιχθούν και τι θα ετοιμάσουν στον επόμενο δίσκο τους. Ως τότε, υπομονή.
Σχετικό θέμα