Την τρίτη μέρα του φεστιβάλ, επιλέξαμε να δούμε τη stand-up comedy «Σχεδόν 40» με τον Γιώργο Χατζηπαύλου. Είδος δύσκολο για τον Έλληνα θεατή και ακόμα πιο δύσκολο για τον ηθοποιό.
Όταν ένα ξενόφερτο στυλ θεάτρου προσπαθεί να προσαρμοστεί στα ελληνικά δεδομένα, τότε πολλές φορές το μόνο που καταφέρνει είναι να γίνεται μία φτηνή αντιγραφή του πρωτοτύπου του. Και δε λέω ότι είναι αφύσικο να θαυμάζεις και να προσπαθείς να μοιάσεις στον Louis CK – μέγα δάσκαλο του είδους – όμως η απλή αντιγραφή δεν είναι κάτι που μπορεί να αναδείξει έναν κωμικό. Χρειάζεται έμφυτο ταλέντο, γρήγορο μυαλό και φυσικά πολύ διάβασμα, καθώς η επικαιρότητα είναι αυτή που δίνει τροφή για διακωμώδηση των καταστάσεων που ζούμε.
Πολύς κόσμος κατηγορεί τους stand up comedians – που δεν είναι και πάρα πολλοί στην Ελλάδα – ότι μας εξιστορούν ένα καλά προβαρισμένο κείμενο με κοινότυπες ατάκες που πιάνουν κάθε φορά. Συχνά χρησιμοποιούν την τεχνική του αυτοσαρκασμού, το πιο εύκολο και ανώδυνο στυλ και φυσικά ανέκδοτες ιστορίες για το σεξ. Αρκετός κόσμος φοβάται τη γελοιοποίησή του από τον stand-up comedian, μιας και πολλές φορές τα αστεία βασίζονται στις απαντήσεις των θεατών και ίσως αυτός να είναι ένας λόγος που δεν έχει ευδοκιμήσει ιδιαίτερα το συγκεκριμένο είδος θεάτρου.
Η έκπληξή μου όταν άνοιξαν οι πόρτες του Main stage του Bios στις 21:30 και είδα την αίθουσα γεμάτη, ήταν χωρίς προηγούμενο. Ίσως να έφταιγε η ακύρωση της παράλληλης παράστασης «Η Μαζώχτρα» και ο κόσμος δεν είχε τι άλλο να κάνει, σκέφτηκα. (Η σκέψη μου βέβαια θα άλλαζε όταν άκουγα τα γέλια του κοινού και τα ασταμάτητα χειροκροτήματα στη διάρκεια της παράστασης).
Η παράσταση ξεκίνησε με την πατροπαράδοτη καθυστέρηση και στη σκηνή δε βγήκε ο Γιώργος Χατζηπαύλου, αλλά η Χρύσα Κατσαρίνη.
Για μισή ώρα μας διασκέδασε με αυτοσαρκαστικά αστεία για την πλούσια σιλουέτα της και τις περιπέτειές της με το Ιρλανδό αγόρι της, με σπαστή ελληνική προσφορά. Ο κόσμος γελούσε και χειροκροτούσε σε κάθε ευφυές αστείο. Ήταν μία καλοστημένη εξιστόρηση κυρίως προσωπικών γεγονότων και στιγμών που όμως είχαν πολύ πλάκα. Η Χρύσα δεν απευθύνθηκε καθόλου στο κοινό και οι θεατές ήταν αρκετά χαλαροί και απολάμβαναν.
Στη συνέχεια εμφανίστηκε ο Γιώργος Χατζηπαύλου. Ήδη αγαπητός στο ευρύ κοινό, αφού ασκεί επαγγελματικά την τέχνη του stand-up από το 2007 έχοντας ανεβάσει αρκετές παραστάσεις σε γνωστούς χώρους της Αθήνας (House of Art, Σύγχρονο Θέατρο, Παραμυθίας, Εν Αθήναις) αλλά και σε όλη την Ελλάδα, ενώ μπήκε στα σπίτια μας μέσα από σατιρικές τηλεοπτικές και διαδικτυακές εκπομπές (Comedylab, Σκερτσάκια, Σφηνάκια, Μάχη των Φύλων κ.ά.).
Το στυλ του Χατζηπαύλου ήταν τελείως διαφορετικό από αυτό της Χρύσας. Τα φώτα άναψαν και για να «σπάσει τον πάγο» με το κοινό, άρχισε να απευθύνεται στους «τυχερούς» των πρώτων σειρών. Άλλοτε με αρκετή αμηχανία, άλλοτε με ειλικρίνεια ή εξυπνάδες οι θεατές του έδιναν τροφή για την παράστασή του. Με την αναμενόμενη αναφορά στην πολιτική στην χώρα μας, ο Χατζηπαύλου έδινε και έπαιρνε με απανωτές ατάκες σε όλη τη διάρκεια της δίωρης παράστασης. Ακούραστος, χειμαρρώδης και με ένα ειλικρινές ατόφιο χιούμορ ήταν πάρα πολύ καλός.
Μου άρεσε που δεν χρησιμοποίησε σχεδόν καθόλου αυτοσαρκαστικά αστεία, καθώς θεωρώ ότι υποβαθμίζουν την ποιότητα της παράστασης, επίσης μου άρεσε που δε χρησιμοποίησε καθόλου το σεξ σαν ένα «σιγουράκι» που όλοι γελάνε. Ο Χατζηπαύλου μας διασκέδασε μέσα από την ιστορία για τις αλλαγές στη ζωή ενός σαραντάρη άνδρα που μεγαλώνει χωρίς να μπορεί να κάνει τίποτα γι’ αυτό. Επικοινώνησε πολύ με το κοινό, άδραξε κάθε ευκαιρία και αυτοσχεδίασε ευφυέστατα, ενώ το μυαλό του έτρεχε στην επόμενη ατάκα με τεράστια ταχύτητα.
Ίσως η διάρκεια να ήταν υπερβολική (2 ώρες) και στο τέλος κάπως να μας κούρασε, αλλά όταν οι ατάκες διαδέχονται η μία την άλλη, το έργο δεν προλαβαίνει να κάνει «κοιλιά». Η παράσταση τελείωσε λίγο πριν τα μεσάνυχτα και ενώ το Bios είχε πλέον αδειάσει, κατάφερα να συναντήσω τον Γιώργο Χατζηπαύλου για να τον συγχαρώ και να του πω πόσο καλός είναι, αφού ήμουν τόσο ενθουσιασμένη! Η απάντηση που μου έδωσε είναι ότι όλα οφείλονται στην εμπειρία που έχει και στην πολύ δουλειά. Και το ταλέντο θα προσθέσω εγώ. Χωρίς το ταλέντο σε αυτό το είδος δεν πας πουθενά.
Η επίσημη ιστοσελίδα του Γιώργου Χατζηπαύλου: http://www.xatzi.gr/
H επίσημη ιστοσελίδα του Bob Theater Festival:http://www.bobfestival.gr/home/index.html
Σχετικό θέμα