Την Τετάρτη 5 Οκτωβρίου παρευρεθήκαμε στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού, σε μία μουσική παράσταση αφιερωμένη στον Άλκη Αλκαίο με τους Θάνο Μικρούτσικο, Μίλτο Πασχαλίδη, Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Χρήστο Θηβαίο και Μπάμπη Στόκα. Σε ένα όμορφο μουσικό ταξίδι δύο και κάτι ωρών, ακούσαμε τους πιο επίκαιρους από ποτέ στίχους του Άλκη Αλκαίου, μελοποιημένους από τους πιο μεγάλους συνθέτες και τραγουδοποιούς της χώρας μας.
Η συναυλία-αφιέρωμα ξεκίνησε αμέσως μετά τις εννέα, ενώ ο χώρος είχε γεμίσει ασφυκτικά παρά τον περίεργο καιρό. Πρώτος στη σκηνή εμφανίστηκε ο Θάνος Μικρούτσικος, για να μας καλωσορίσει και να μας μιλήσει για τον σπουδαίο στιχουργό και φίλο του Άλκη Αλκαίο. Έπειτα ερμήνευσε το "Κακόηθες μελάνωμα". Έδωσε τη σκυτάλη στους επόμενους καλλιτέχνες κι ύστερα από λίγο εμφανίστηκε για να μας καταπλήξει με την αφοπλιστική ερμηνεία του με το "Στης Γοργόνας το Φτερό".
Ο Μίλτος Πασχαλίδης με την στεντόρεια αυτή φωνή, που σε μαγεύει καθώς παραμένει αψεγάδιαστη, εμφανίστηκε δεύτερος και μας χάρισε τρία κομμάτια, το ένα εκ των οποίων μοιράστηκε με τη Μιρέλα Πάχου. "Λούνα Παρκ", "Ταπεινό Ρέκβιεμ για το Μέλλον" και "Όσο κρατάει ένας καφές". Κατά τη διάρκεια της βραδιάς ερμήνευσε ακόμα τα "Το Σαράκι του Ρεμπώ", "Ξερολιθιές", "Φύλλα Αλκαλικά" παρέα με τον Χρήστο Θηβαίο, "Αγύριστο κεφάλι", "ΚΙΦ".
H εμφάνισή του ήταν ομολογουμένως η καλύτερη της βραδιάς και μία από τις καλύτερες των τελευταίων μηνών. Σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε πιθανότατα η αγάπη του για τον Άλκη Αλκαίο. Στα μέσα της βραδιάς μας αποκάλυψε πως πρόκειται να κυκλοφορήσει έναν δίσκο με ακυκλοφόρητα κομμάτια των Άλκη Αλκαίου και Μάριου Τόκα, κατόπιν παράκλησης των οικογενειών τους.
Στη συνέχεια εμφανίστηκε ο Χρήστος Θηβαίος, με τη βαθειά φωνή του και την απίστευτη ενέργειά του. Μας χάρισε πολύ όμορφες στιγμές με τα κομμάτια "Πρωινή η βραδινή σερενάτα", "Θέατρο Σκιών", "Πιο πέρα από τα μάτια", "Πάντα γελαστοί", "Blues on the Road".
O Mπάμπης Στόκας λιτός και με σεβασμό έκανε μια εμφάνισή πολύ καλύτερη από εκείνην την προηγούμενης βδομάδας στην Τεχνόπολη στο πλαίσιο του φεστιβάλ για τα είκοσι χρόνια του Σταυρού του Νότου. Προς το τέλος της συναυλίας οι Μίλτος Πασχαλίδης, Χρήστος Θηβαίος και Μπάμπης Στόκας ερμήνευσαν το Πρωινό Τσιγάρο. Μία εκτέλεση πολυφωνική, άκρως αισθαντική. "Πλανόδιο Τσίρκο", "Μη με φοβάσαι", "Της Σιωπής", "Υπνόσακος", "Ο Έρωτας σκοτώνει και του πάει", "Για μια Ντολόρες".
Δεν ήταν όμως μόνο αυτό που συνέβη προς το τέλος της βραδιάς και προκάλεσε τον ενθουσιασμό του κόσμου. Ήταν και η εμφάνιση του Βασίλη Παπακωνσταντίνου με τη δική του ορχήστρα , που προκάλεσε πανικό. Ερμηνευτικά δεν ήταν τόσο καλός, όσο τον έχουμε συνηθίσει, ξεσήκωσε όμως τον κόσμο και όλοι μαζί τραγουδήσαμε τα "Μπορελό", "Τυφλόμυγα", "Ζεϊμπέκικο της φυλακής", "Βικτώρια" και "Πόρτο Ρίκο".
Η εμφάνισή του φαίνεται να μην ήταν τόσο αρμονικά δεμένη με τις εμφανίσεις των υπόλοιπων. Και λόγω του ύφους και του είδους των κομματιών, πιθανότατα όμως και λόγω διαφορετικής ορχήστρας. Η διαφορετική ενορχήστρωση δεν επέτρεψε τη συνοχή καθόλη τη διάρκια της βραδιάς.
Ιδιαίτερα συγκινητικό ήταν το τέλος της συναυλίας, όπου όλοι μαζί επί σκηνής ερμήνευσαν το Ερωτικό και τη Ρόζα. Μαζί τους και ο κόσμος που χάρισε και το μεγαλύτερό του χειροκρότημα για τους Άλκη Αλκαίο και Δημήτρη Μητροπάνο.
Ήταν μία καθόλα πολύ καλά οργανωμένη βραδιά. Το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό. Παρόλα αυτά εντοπίσαμε κατά καιρούς κάποια θέματα στον ήχο. Δεν γνωρίζουμε αν ο καιρός έπαιξε κάποιον ρόλο, γιατί για ένα μικρό διάστημα έβρεξε, αλλά σε κάποια σημεία, όπως στην εμφάνιση του Βασίλη Παπακωνσταντίνου και σε κάποια κομμάτια στην αρχή, η φωνή δεν ακουγόταν. Προς το τέλος της βραδιάς ο ήχος έφτιαξε κατά πολύ.
Ήταν μία βραδιά που πρέπει να επαναληφθεί!
Η συναυλία-αφιέρωμα ξεκίνησε αμέσως μετά τις εννέα, ενώ ο χώρος είχε γεμίσει ασφυκτικά παρά τον περίεργο καιρό. Πρώτος στη σκηνή εμφανίστηκε ο Θάνος Μικρούτσικος, για να μας καλωσορίσει και να μας μιλήσει για τον σπουδαίο στιχουργό και φίλο του Άλκη Αλκαίο. Έπειτα ερμήνευσε το "Κακόηθες μελάνωμα". Έδωσε τη σκυτάλη στους επόμενους καλλιτέχνες κι ύστερα από λίγο εμφανίστηκε για να μας καταπλήξει με την αφοπλιστική ερμηνεία του με το "Στης Γοργόνας το Φτερό".
Ο Μίλτος Πασχαλίδης με την στεντόρεια αυτή φωνή, που σε μαγεύει καθώς παραμένει αψεγάδιαστη, εμφανίστηκε δεύτερος και μας χάρισε τρία κομμάτια, το ένα εκ των οποίων μοιράστηκε με τη Μιρέλα Πάχου. "Λούνα Παρκ", "Ταπεινό Ρέκβιεμ για το Μέλλον" και "Όσο κρατάει ένας καφές". Κατά τη διάρκεια της βραδιάς ερμήνευσε ακόμα τα "Το Σαράκι του Ρεμπώ", "Ξερολιθιές", "Φύλλα Αλκαλικά" παρέα με τον Χρήστο Θηβαίο, "Αγύριστο κεφάλι", "ΚΙΦ".
H εμφάνισή του ήταν ομολογουμένως η καλύτερη της βραδιάς και μία από τις καλύτερες των τελευταίων μηνών. Σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε πιθανότατα η αγάπη του για τον Άλκη Αλκαίο. Στα μέσα της βραδιάς μας αποκάλυψε πως πρόκειται να κυκλοφορήσει έναν δίσκο με ακυκλοφόρητα κομμάτια των Άλκη Αλκαίου και Μάριου Τόκα, κατόπιν παράκλησης των οικογενειών τους.
Στη συνέχεια εμφανίστηκε ο Χρήστος Θηβαίος, με τη βαθειά φωνή του και την απίστευτη ενέργειά του. Μας χάρισε πολύ όμορφες στιγμές με τα κομμάτια "Πρωινή η βραδινή σερενάτα", "Θέατρο Σκιών", "Πιο πέρα από τα μάτια", "Πάντα γελαστοί", "Blues on the Road".
O Mπάμπης Στόκας λιτός και με σεβασμό έκανε μια εμφάνισή πολύ καλύτερη από εκείνην την προηγούμενης βδομάδας στην Τεχνόπολη στο πλαίσιο του φεστιβάλ για τα είκοσι χρόνια του Σταυρού του Νότου. Προς το τέλος της συναυλίας οι Μίλτος Πασχαλίδης, Χρήστος Θηβαίος και Μπάμπης Στόκας ερμήνευσαν το Πρωινό Τσιγάρο. Μία εκτέλεση πολυφωνική, άκρως αισθαντική. "Πλανόδιο Τσίρκο", "Μη με φοβάσαι", "Της Σιωπής", "Υπνόσακος", "Ο Έρωτας σκοτώνει και του πάει", "Για μια Ντολόρες".
Δεν ήταν όμως μόνο αυτό που συνέβη προς το τέλος της βραδιάς και προκάλεσε τον ενθουσιασμό του κόσμου. Ήταν και η εμφάνιση του Βασίλη Παπακωνσταντίνου με τη δική του ορχήστρα , που προκάλεσε πανικό. Ερμηνευτικά δεν ήταν τόσο καλός, όσο τον έχουμε συνηθίσει, ξεσήκωσε όμως τον κόσμο και όλοι μαζί τραγουδήσαμε τα "Μπορελό", "Τυφλόμυγα", "Ζεϊμπέκικο της φυλακής", "Βικτώρια" και "Πόρτο Ρίκο".
Η εμφάνισή του φαίνεται να μην ήταν τόσο αρμονικά δεμένη με τις εμφανίσεις των υπόλοιπων. Και λόγω του ύφους και του είδους των κομματιών, πιθανότατα όμως και λόγω διαφορετικής ορχήστρας. Η διαφορετική ενορχήστρωση δεν επέτρεψε τη συνοχή καθόλη τη διάρκια της βραδιάς.
Ιδιαίτερα συγκινητικό ήταν το τέλος της συναυλίας, όπου όλοι μαζί επί σκηνής ερμήνευσαν το Ερωτικό και τη Ρόζα. Μαζί τους και ο κόσμος που χάρισε και το μεγαλύτερό του χειροκρότημα για τους Άλκη Αλκαίο και Δημήτρη Μητροπάνο.
Ήταν μία καθόλα πολύ καλά οργανωμένη βραδιά. Το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό. Παρόλα αυτά εντοπίσαμε κατά καιρούς κάποια θέματα στον ήχο. Δεν γνωρίζουμε αν ο καιρός έπαιξε κάποιον ρόλο, γιατί για ένα μικρό διάστημα έβρεξε, αλλά σε κάποια σημεία, όπως στην εμφάνιση του Βασίλη Παπακωνσταντίνου και σε κάποια κομμάτια στην αρχή, η φωνή δεν ακουγόταν. Προς το τέλος της βραδιάς ο ήχος έφτιαξε κατά πολύ.
Ήταν μία βραδιά που πρέπει να επαναληφθεί!