Gimme 10: Ο Χρήστος Αλεξόπουλος για 10 χαρακτηριστικά άλμπουμ της Puzzlemusik

Ο συνθέτης και ιδρυτής της δραστήριας εταιρείας διηγείται τις ιστορίες πίσω από κάποιες σημαδιακές κυκλοφορίες της.
Διαβάστηκε φορες
Ο Χρήστος Αλεξόπουλος, πέρα από συνθέτης και μουσικός με διακριτή και αξιόλογη πορεία στα μουσικά μας πράγματα, είναι και ο ιδρυτής και ιθύνων νους μίας εκ των πλέον δραστήριων δισκογραφικών εταιρειών της χώρας.

Η Puzzlemusik κλείνει φέτος δέκα χρόνια ιδιαίτερα δημιουργικής και ποιοτικά συνεπούς πορείας και τα γιορτάζει ποικιλοτρόπως, με μια σειρά events στο Ίλιον Plus να αποτελεί το κυρίως πιάτο αυτών των εορτασμών. Την ερχόμενη Κυριακή 20 Νοεμβρίου, λοιπόν, από τις 18:30, στον γνωστό συναυλιακό χώρο του κέντρου διοργανώνεται πάνελ συζήτησης με θέμα "Ο ρόλος του ραδιοφώνου στα '00s & σήμερα" με συντονιστή τον Παναγιώτη Μένεγο, DJ σετ από τον Διαμαντή Διαμαντίδη και ζωντανές εμφανίσεις των Next Step Quintet, Μαρία Λατσίνου, Γιώργος Κοντραφούρης Baby Trio και ARTefacts Ensemble.

Με αφορμή τα 10 χρόνια της Puzzlemusik και την επερχόμενη, δεύτερη στη σειρά εορταστική βραδιά, έχουμε την χαρά σήμερα να φιλοξενούμε τον Χρήστο Αλεξόπουλο, για να μας αφηγηθεί τις ιστορίες πίσω από 10 κυκλοφορίες της εταιρείας. Ο λόγος στον ίδιο:

Η παρακάτω λίστα περιλαμβάνει 10 κυκλοφορίες που με κάποιο τρόπο συνδέονται με ένα χαρακτηριστικό σταθμό στην πορεία της Puzzlemusik, με κάποιο συμβάν που προκάλεσε την ίδια την κυκλοφορία ή με κάτι που την ακολούθησε. Δεν έχει σε καμία περίπτωση δηλαδή την πρόθεση να αποδελτιώσει τα 10 «καλύτερα». Με άλλα λόγια, πρόκειται για 10 σταθμούς στην ιστορία της. Ως εκ τούτου, κάποιοι καλλιτέχνες εκπροσωπούνται δύο φορές και άλλοι καθόλου.  

1. Παραπούνες & Τριαφύνταλλα – Χρήστος Αλεξόπουλος (2006)


Το πρώτο άλμπουμ που κυκλοφόρησε με το λογότυπο της Puzzlemusik. Μέσα στα δέκα χρόνια που ακολούθησαν κυκλοφόρησαν ακόμη 48 άλμπουμ σε cd ή βινύλιο (χωρίς να μετρήσουμε ορισμένες digital only κυκλοφορίες). Από εδώ, λοιπόν, ξεκίνησαν όλα. 

2. The Storyteller – George Kontrafouris Trio (2007)


Το άλμπουμ αυτό το είχε ο Γιώργος στο συρτάρι για αρκετό καιρό. Ήθελε να το δώσει σε καλά χέρια. Το ότι ένας καλλιτέχνης αυτής της αξίας (αλλά και αυτής της αναγνωρισιμότητας) μάς εμπιστεύτηκε ενώ βρισκόμασταν στα πολύ πρώτα μας βήματα ήταν πολύ σημαντικό για εμάς. «Κουμπάρος» ο σαξοφωνίστας Δημήτρης Βασιλάκης. Δική του ιδέα και πρωτοβουλία ήταν το... προξενιό. 

3. Σκηνές Από Ένα Ταξίδι – Μπάμπης Παπαδόπουλος (2008)


Η παραπάνω ιστορία κατά κάποιο τρόπο και τηρουμένων των αναλογιών επαναλήφθηκε μισό χρόνο αργότερα. Ήταν ο Αργύρης Ζήλος αυτή τη φορά που με δική του πρωτοβουλία μάς έφερε σε επαφή με τον Μπάμπη. Όπως και στην περίπτωση του Κοντραφούρη, αυτή η πρωτοβουλία ήταν η αρχή μιας υπέροχης συνεργασίας που συνεχίζεται ως τις μέρες μας.

4. Misuse – Misuse (2008)


Τους Misuse τους άκουσα πρώτη φορά στη συλλογή Civil Cinder Regalia που είχε στήσει ο Στυλιανός Τζιρίτας. Είχα ενθουσιαστεί και επιδίωξα να συναντήσω κάποιο μέλος. Τα βρήκαμε, τα συμφωνήσαμε και το άλμπουμ κυκλοφόρησε την άνοιξη του 2008. Πριν τελειώσει η χρονιά όλη η μουσική σκηνή (όχι μόνο η «ανεξάρτητη») μιλούσε για τους Misuse.

Ήταν η πρώτη απόδειξη ότι μπορούμε να προτείνουμε καινούργια, άγνωστα πράγματα και να τα βάλουμε στον μουσικό χάρτη με αξιώσεις. Και αυτό ήταν σημαντικό για εμάς. Χαρακτηριστικό ήταν ότι άνοιξα ΤΑ ΝΕΑ ένα Σάββατο και είδα δισέλιδο θέμα με μεγάλη φωτογραφία το οποίο είχε γίνει με πρωτοβουλία της ίδιας της εφημερίδας. Δεν είχαμε κάνει σχετικό αίτημα στην εφημερίδα, ούτε είχαν επικοινωνήσει εκείνοι μαζί μας.

Ανάλογη (σε μικρότερη κλίμακα) ήταν και η υποδοχή του Perfumed Dreams των Poly Quartet, από τους οποίους ξεπήδησε αργότερα ο Ανδρέας Πολυζωγόπουλος. Το ντεμπούτο των Misuse και το αντίστοιχο των Poly Quartet κυκλοφόρησαν την ίδια ημέρα.

5. Βουβό/Vouveau  – Χρήστος Αλεξόπουλος (2008)


Δυο-τρεις εβδομάδες αφότου κυκλοφόρησε το άλμπουμ, και ενώ υποτίθεται ότι θα κορυφωνόταν το promo, καιγόταν η Αθήνα (Δεκέμβριος 2008). Ούτε καν εγώ ο ίδιος δεν είχα διάθεση να ασχοληθώ με το Βουβό, πόσο μάλλον ο οποιοσδήποτε άλλος. Άκλαυτο πήγε. Κλαίγαμε για άλλα πράγματα εκείνο το διάστημα. Το αποτέλεσμα είναι το άλμπουμ αυτό να είναι το πιο «άγνωστο» της Puzzlemusik. Διαπιστώνω τακτικά ότι υπάρχουν άνθρωποι που παρακολουθούν συστηματικά είτε την Puzzlemusik, είτε την προσωπική καλλιτεχνική μου διαδρομή, οι οποίοι αγνοούν την ύπαρξη του. 

6. Απ' Τη Σπηλιά Του Δράκου – Μπάμπης Παπαδόπουλος (2010)
  

&
 
7. Η Ύδρα Των Πουλιών – Εγγονόπουλος/Πουλικάκος/Socos (2010)


Κυκλοφορήσαν και τα δύο την ίδια μέρα. Στις 26 Απριλίου 2010. Παραμένουν τα δύο άλμπουμ με τις υψηλότερες πωλήσεις στην ιστορία της Puzzlemusik. Για το υπόλοιπο της χρονιάς δεν προλαβαίναμε τις παραγγελίες. Εδώ και κάποιο διάστημα δεν υπάρχει καθόλου στοκ στην αποθήκη μας. Υπάρχουν ακόμη κάποια σκόρπια αντίτυπα σε διάφορα δισκοπωλεία. Αν πέσετε επάνω τους, μην αφήσετε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Δεν γνωρίζω πότε θα επανεκδοθούν και αυτό σημαίνει ότι μπορεί να πάρει καιρό. 

8. Η Αλίκη Στη Χώρα Των Θαυμάτων – Χρήστος Αλεξόπουλος/Αγγελική Δαρλάση (2010)


Κυκλοφόρησε το φθινόπωρο του 2010. Ήταν η επόμενη κυκλοφορία μετά τα δύο παραπάνω άλμπουμ. Εγκαινίασε τη σειρά Κ της Puzzlemusik που θα φιλοξενούσε άλμπουμ για παιδιά. Προς το παρόν, και ενώ θα το θέλαμε, δεν έχει υπάρξει συνέχεια. Δυστυχώς η μέρα έχει μόλις 24 ώρες και δεν προλαβαίνεις να κάνεις όλα όσα θα ήθελες. Επιπλέον, η παραγωγή του ήταν ακριβή και ιδιαίτερα απαιτητική. Δεν είμαστε της άποψης, που γενικά δυστυχώς επικρατεί, ότι ένα CD που απευθύνεται σε παιδιά μπορεί να είναι πρόχειρο και φθηνό. Κινήθηκε πολύ καλά σε πωλήσεις και έξι χρόνια μετά φιγουράρει σταθερά στις ψηλές θέσεις των sales reports που λαμβάνουμε. Είναι το long-seller της Puzzlemusik.

Προσωπικά αυτό το άλμπουμ μου θυμίζει εκτός των άλλων και το ότι η ζωή παίζει παράξενα παιχνίδια: Η Αλίκη ήταν το άλμπουμ που συμπλήρωσε την τριπλέτα των πιο επιτυχημένων κυκλοφοριών της ιστορίας μας (Σπηλιά/Ύδρα/Αλίκη) και λίγο μετά έκλεισαν τα Metropolis αφήνοντας χρέος τόσο μεγάλο που η Puzzlemusik κινδύνευσε να κλείσει.

9. Urban Jazz – Κοντραφούρης Baby Trio (2012)


Της κυκλοφορίας αυτού του άλμπουμ προηγήθηκε μια προγραμματισμένη εντεκάμηνη διακοπή κυκλοφοριών. Ήταν κάτι που δεν ανακοινώθηκε ποτέ επίσημα. Μέσα σε αυτούς τους 11 μήνες άλλαξε εκ βάθρων η δομή λειτουργίας της Puzzlemusik. Με το Urban Jazz έγινε το restart. Η νέα δομή απέδωσε, συνήλθαμε από το χτύπημα του 2011 (βλ. Metropolis) και από τότε ξαναμπήκε το νερό στο αυλάκι.

Ακολούθησε μία σταθερή, ομαλή διαδρομή, στην οποία στους ήδη υπάρχοντες συνοδοιπόρους Γιάννη Κασέτα και Σωτήρη Δεμπόνο, που δεν έχουν αναφερθεί με κάποια αφορμή παραπάνω, είχαμε τη χαρά να προστεθούν σταδιακά και άλλοι: Jane Doe, Next Step Quintet, Playground Theory, Lower Cut, Μαρία Λατσίνου, ARTéfacts Ensemble, Alex Drakos Trio.

10. Συγκατοίκηση – Κ.Βήτα/Κορνήλιος Σελαμσής/ARTéfacts Ensemble/Θεοδώρα Μπάκα (2016)


Η πρόταση για την κυκλοφορία αυτής της παραγωγής ήρθε από το πουθενά. Ήμασταν ανυποψίαστοι για την ύπαρξη αυτής της ηχογράφησης. Προσωπικά το εξέλαβα ως μια επιβράβευση με την έννοια ότι 10 χρόνια μετά μπορούμε να κάνουμε νέες συνεργασίες, να έχουμε σημαντικές κυκλοφορίες όπως η συγκεκριμένη στον κατάλογό μας, χωρίς να έχει χρειαστεί να ψάξουμε εμείς για αυτές.

Περισσότερα για την Puzzlemusik: www.puzzlemusik.com.


Διαβάστε ακόμα