Η δεύτερη ημέρα του Manifest 2010 είναι, για πρώτη φορά, αφιερωμένη εξ’ ολοκλήρου σε καλλιτέχνες από το εξωτερικό: Archive, Client, Electric Litany.
Χωρίς να μπορώ να έχω σαν δικαιολογία τις άσχημες καιρικές συνθήκες (μετά τον πρωινό κατακλυσμό, το απόγευμα ήταν χαρά Θεού!), φτάνω στην πόρτα της «Ακτής Δυμαίων» στις πρώτες νότες του “Home”. Οι Electric Litany ήταν ήδη στη σκηνή. Ο φωτισμός χαμηλός και η ατμόσφαιρα σχεδόν κατανυκτική. Ο κόσμος διπλάσιος από χτες. Ηρέμησα λίγο από το άγχος και τη βιασύνη και παρατήρησα πως όλοι παρακολουθούσαν και άκουγαν σαν υπνωτισμένοι.
«Ήμουν σίγουρη», σκέφτηκα, καθώς δεν περίμενα τίποτα λιγότερο από τους Electric Litany (όπως, φαντάζομαι όλοι όσοι έχουν ακούσει το ντεμπούτο άλμπουμ τους “How to be a child and win the war”, που κυκλοφορεί από την Inner Ear Records).
Συνέχισαν με το αγαπημένο μου “The Dunes” και τα “Minute”, “The roses came”, “A dream worth dreaming”, “A time(never be late)” και «Don’t fear the war”. Στο άκουσμα των στίχων της «Σονάτας του σεληνόφωτος» του Ρίτσου, το κοινό ενθουσιάστηκε, γνωρίζοντας πως ακολουθεί το γνωστό “Tear”. Η ανταπόκριση του κοινού έντονη σε αυτό το κομμάτι. Η εμφάνισή τους έκλεισε με το “February”. Οι Electric Litany, καθηλωτικοί, ήρεμοι, δεμένοι, με μια μαγευτική αύρα γύρω τους, μας ευχαριστούσαν μετά το τέλος κάθε κομματιού, και κατάφεραν να μας εντυπωσιάσουν όλους. Είμαι σίγουρη, πλέον, (όχι ότι δεν ήμουν από πριν..αλλά περίμενα να τους δω και live) για την καταπληκτική μελλοντική μουσική τους πορεία.
Τη σκυτάλη πήραν στις 21:30 περίπου οι κυρίες Client.
Και κάπου εδώ το set έχει κάνει λίγο «κοιλίτσα». Οι Client ξεκίνησαν καλά, συνέχισαν ακόμα καλύτερα με την θερμή ανταπόκριση του κοινού αλλά κάπου προς το τέλος μας έχασαν. Η εμφάνισή τους έκλεισε με το “Zerox Machine”, μετά από 45 λεπτά περίπου.Πλέον η ατμόσφαιρα στην αίθουσα γίνεται όλο και πιο ζεστή. Μετά την περσινή εμφάνιση των Archive για την παρουσίαση του τελευταίου δίσκου τους (Controlling Crowds), όλοι περιμένουμε το σημερινό best of live τους. Εν αναμονή, λοιπόν, των Archive, το κοινό χειροκροτούσε, σφύριζε, φώναζε. Μετά από 40 περίπου λεπτά, ακούγεται η εισαγωγή του “Controlling Crowds” και βγαίνουν στη σκηνή οι Archive.
Δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου τις εντυπώσεις του Γιώργου και της Μαρίας από τη χτεσινή εμφάνιση των Archive στο θέατρο Badminton, και εύχομαι συνεχώς να χαρίσουν και σε εμάς αυτή την εμπειρία. Αφού τελείωσε το “Controlling Crowds” και συνέχισαν με το “Pills” (η Maria Q αποθεώθηκε) άρχισα να πιστεύω πως οι ευχές μου θα πραγματοποιηθούν.
(Δυστυχώς δεν υπάρχουν άλλες φωτογραφίες από Archive λόγω τεχνικού προβλήματος! Ζητώ συγγνώμη, αλλά πιστεύω πως οι φωτογραφίες από την εμφάνισή τους στην Αθήνα θα σας αποζημίωσαν!)
Αξίζει να σημειωθεί πως και τις δύο ημέρες του φεστιβάλ ο ήχος ήταν πολύ καλός και η οργάνωση από τη Manifest by Mojo άριστη.
Σχετικό θέμα