Gimme 10: Οι επιλογές του Theodore

...με αφορμή την αυριανή εμφάνισή του στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.
Διαβάστηκε φορες
Ο συνθέτης και πολυοργανίστας Theodore γεννήθηκε το 1992 στην Αθήνα. Έχοντας παρακολουθήσει ποικίλες μουσικές σπουδές στο Λονδίνο, ξεκίνησε τη δισκογραφική καριέρα του το 2012, κυκλοφορώντας ανεξάρτητα το άλμπουμ 7. Ακολούθησε, τρία χρόνια αργότερα, το It Is But It's Not, ενώ κατά τη διάρκεια της πορείας του έχει γράψει μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο.

Με αφορμή την αυριανή εμφάνισή του στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, ο Theodore επιλέγει και σχολιάζει παρακάτω κάποια από τα πλέον αγαπημένα του άλμπουμ και τραγούδια:

1. The Dark Side Of The Moon - Pink Floyd (1973)
Κατά την άποψή μου, το σπουδαιότερο έργο της σύγχρονης μουσικής ιστορίας. Ό,τι αγαπώ και ό,τι ακούω στο κεφάλι μου ξεκινάει από εκεί.

2. Ágætis Byrjun - Sigur Rós (1999)
Ο αγαπημένος μου δίσκος από το αγαπημένο μου συγκρότημα. Μου άνοιξε το μυαλό.

3. A Moon Shaped Pool - Radiohead (2016)
Πριν βγει αυτός ο δίσκος θα επέλεγα οποιαδήποτε δουλειά από τους Radiohead. Ο δίσκος αυτός αποδεικνύει ότι μπορείς να βρίσκεσαι χρόνια στην απόλυτη δημιουργική κορυφή και να γράφεις ακόμα μουσική που να σπρώχνει τα όρια στον ουρανό και να οδηγεί τον ήχο παρακάτω. Σπουδαίο έργο!

4. Blackstar - David Bowie (2016)
Τον κύριο Bowie τον κατάλαβα ως ενήλικος, τον μελέτησα με επιμονή, πολύ έντονα. Το Blackstar είναι από τα πράγματα που καλλιτεχνικά με εντυπωσιάζουν και με σοκάρουν. Νιώθω πως όλη του η ζωή, όλες του οι δημιουργίες ήταν ένα έργο προσχεδιασμένο με αρχή, μέση και τέλος.

5. Το Βρώμικο Ψωμί - Διονύσης Σαββόπουλος (1972)
Για τον στίχο "Σε αυτόν τον κόσμο όσοι αγαπούνε τρώνε βρώμικο ψωμί', που μετά από πολλά χρόνια από την πρώτη ακρόαση, με ανατρίχιασε, με συγκίνησε, με βούρκωσε.

6. The End - The Doors
(Jim Morrison-Ray Manzarek-Robby Krieger-John Densmore)
Θυμάμαι ακόμα την πρώτη ακρόαση, θυμάμαι ακόμα τη μεγάλη παύση που χρειάστηκα για να συνειδητοποιήσω τι ακριβώς είχε συμβεί μέσα μου.

7. Recomposed By Max Richter: Vivaldi - The Four Seasons - Max Richter (2012)
Το κλασικό έργο του Vivaldi περασμένο από το πρίσμα του Richter. Το αποτέλεσμα σε πείθει για το πόσο διαχρονικός ήταν ο Vivaldi και πόσο κλασικός θα γίνει ο Richter.

8. Συννεφιασμένη Κυριακή - Πρόδρομος Τσαουσάκης/Σωτηρία Μπέλλου
(Βασίλης Τσιτσάνης)
Η πρώτη μελωδία που αγάπησα πιάνοντας το μπουζούκι μικρός.

9. The Köln Concert - Keith Jarrett (1975)
Σε αυτόν τον αυτοσχεδιασμό το πιάνο ήταν προέκταση του μυαλού του ή αυτός ήταν προέκταση του πιάνου. Ένα από τα δύο. Πάντως ήταν ένα σώμα.

10. Ήρθε Βοριάς, Ήρθε Νοτιάς - Μάνος Χατζιδάκις
(Μάνος Χατζιδάκις-Γιάγκος Αραβαντινός)
Το τραγουδούσα μέσα μου μικρός και το τραγουδάω ακόμα...

*Φωτογραφία: Μαρίζα Καψαμπέλη

Διαβάστε ακόμα