Διαβάζοντας τόσο καιρό τις διθυραμβικές κριτικές για αυτήν την κυκλοφορία, μου δημιουργήθηκαν τεράστιες προσδοκίες. Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι το πολύ hype γύρω από ένα όνομα μπορεί να κάνει και κακό.
Κι αυτό γιατί ακούγοντας την 1η φορά το cd, δε μπόρεσα να καταλάβω αυτό το κύμα ενθουσιασμού που είχε παρασύρει τόσο κόσμο. Κι εύκολα παραλίγο να το παρατήσω στο πλάι. Βέβαια υπήρχαν για καλή του και καλή μου τύχη, τραγούδια που είχα ήδη αγαπήσει, όπως το Time is all mine, που είχαν διαρρεύσει λίγο καιρό πριν κι αυτά ευτυχώς με κράτησαν στον κόσμο του Played.
Στο μαγικό κόσμο του Played. Ένα cd που απλώνεται σιγά-σιγά και φανερώνει τις αρετές όσο περισσότερο το ακούς. Στο 1ο άκουσμα, ίσως να σου φανεί πως είναι κάπως βαρετό, πως τα τραγούδια είναι ίδια, πως η ενορχήστρωση είναι λειψή. Μόνο αυτό δε συμβαίνει τελικά. Η ενορχήστρωση είναι λιτή, αναδεικνύοντας κάθε μελωδική γραμμή ξεκάθαρα, όπως και τα όργανα που παίζουν. Τα τραγούδια δεν είναι ίδια μεταξύ τους-μα καθόλου όμως-απλά βυθίζονται στη ζεστή παραγωγή αλλά και στην ερμηνεία του Sillyboy, που αποτελεί μεγάλο ατού αυτής της κυκλοφορίας. Προσωπικά βέβαια, πιστεύω πως αυτό που κάνει τη διαφορά είναι η σιγουριά που αποπνέει η μουσική του Sillyboy, δε δείχνει να παρασύρεται σε πολύπλοκους πειραματισμούς κι εντυπωσιασμούς, αλλά ούτε και σε ευκολίες. Νοιώθω πως ήταν σίγουρος για κάθε νότα, κάθε στίχο, για όλα όσα απαρτίζουν τα τραγούδια του και πως επίσης ήξερε καλά πως και που να τα οδηγήσει.
Δε νομίζω πως θα βρεις τραγούδι-γέμισμα στο Played, αποτελεί ένα σύνολο, η σειρά των τραγουδιών είναι υποδειγματική, αν και νομίζω πως όπως και να το δοκιμάσεις (shuffle), πάλι την ίδια αίσθηση θα σου αφήσει.
Δοκίμασε όμως για αρχή τα τραγούδια:
1. Played
2. Death Before Disco
3. New York
4. You
Indie-Disco-Funk-Synth Pop αίσθηση στα καλύτερα της (και λίγα λέω).
* Μην τον χάσετε live…εσείς θα χάσετε
Το "PLAYED" του Sillyboy κυκλοφορεί από τη The Sound of Everything.
Σχετικό θέμα