''Concrete and Gold'' το νέο album των Foo Fighters. Μια απ΄τα ίδια. Αυτό. Αναμασήματα, μετριότητα, όμως ΚΑΙ... αποτέλεσμα μαζί. Με δυο λόγια, το άλμπουμ κυκλοφόρησε εκεί έξω, θα γράψει ένα κύκλο, θα φέρει έσοδα, συναυλίες και τα σχέτικα. Πέρα απο αυτό, τίποτα. Απολύτως τίποτα όμως...
Τίποτα νέο, τίποτα φρέσκο, τίποτα αληθινά εμπνευσμένο. Μιλάμε άλλωστε για μια διαχρονικά μέτρια μπάντα, χωρίς σφυγμό, παλμό, αληθινό Rock & Roll νεύρο, που έχει μεταμφιεστεί σε σπουδαίο ιστορικό συγκρότημα (και καλά κάνει) εδώ και χρόνια.
Τον παραδέχομαι τον Grohl. Μοιάζει και ωραίος τύπος. Ένας απο την παρέα, κάτι τέτοιο. Έχει λόγους να είναι μόνιμα χαμογελαστός ο Dave Grohl βέβαια. Κάνει καρίερα (και τι καρίερα...) ως πρώην!
Θέλει ταλέντο αυτό και μυαλό βέβαια και δεν είναι απλό. Δίχως την ιστορία των Nirvana πίσω του, μέχρι σε βενζινάδικο βοηθό τον έβλεπα, κάπου στα βάθη των Η.Π.Α. Χαλαρά. Υπερβαλλω προφανώς, όμως η ουσία δεν αλλάζει.
Μια μέτρια μπάντα, με έναν «σημαντικό» πρώην είναι το project. Κι όμως... Δουλεύει παραπάνω κι απο μια χαρά στην μετα - Nirvana εποχή. Δεν το λες λίγο. Το αντίθετο.
Τίποτα νέο, τίποτα φρέσκο, τίποτα αληθινά εμπνευσμένο. Μιλάμε άλλωστε για μια διαχρονικά μέτρια μπάντα, χωρίς σφυγμό, παλμό, αληθινό Rock & Roll νεύρο, που έχει μεταμφιεστεί σε σπουδαίο ιστορικό συγκρότημα (και καλά κάνει) εδώ και χρόνια.
Τον παραδέχομαι τον Grohl. Μοιάζει και ωραίος τύπος. Ένας απο την παρέα, κάτι τέτοιο. Έχει λόγους να είναι μόνιμα χαμογελαστός ο Dave Grohl βέβαια. Κάνει καρίερα (και τι καρίερα...) ως πρώην!
Θέλει ταλέντο αυτό και μυαλό βέβαια και δεν είναι απλό. Δίχως την ιστορία των Nirvana πίσω του, μέχρι σε βενζινάδικο βοηθό τον έβλεπα, κάπου στα βάθη των Η.Π.Α. Χαλαρά. Υπερβαλλω προφανώς, όμως η ουσία δεν αλλάζει.
Μια μέτρια μπάντα, με έναν «σημαντικό» πρώην είναι το project. Κι όμως... Δουλεύει παραπάνω κι απο μια χαρά στην μετα - Nirvana εποχή. Δεν το λες λίγο. Το αντίθετο.