Κατερίνα Πολέμη: Ο Διονύσης Σαββόπουλος είναι σχολείο

Κατερίνα Πολέμη: Ο Διονύσης Σαββόπουλος είναι σχολείο

Σήμερα, το Half Note Jazz Club φιλοξενεί την Κατερίνα Πολέμη, η οποία θα στήσει μια προσωπική και ιδιαίτερη παράσταση. Ο Βαγγέλης Γκρέκο είχε τη χαρά να συνομιλήσει μαζί της.
Διαβάστηκε φορες
Σήμερα, το Half Note Jazz Club φιλοξενεί την Κατερίνα Πολέμη, η οποία θα στήσει μια προσωπική και ιδιαίτερη παράσταση. Μόνη με την κιθάρα της διαλέγει ελληνικά τραγούδια αγάπης, γνωστά ξενόγλωσσα και δικά της κομμάτια για να σταθεί στην σκηνή μπροστά μας και να ενώσει τις εικόνες που μας έχει δημιουργήσει στην πορεία που ξεκίνησε να χαράζει και στην Ελλάδα.

Ο Βαγγέλης Γκρέκο είχε τη χαρά να συνομιλήσει μαζί της για το Διονύση Σαββόπουλο, τις συναυλίες που έρχονται, τα τραγούδια που ξεχωρίζει και πολλά άλλα. Ο λόγος στην ίδια:

Επιστροφή στην Ελλάδα για το 2018 με εμφανίσεις. Τι να περιμένουμε από σένα μέσα στη χρονιά;

Η αποδοχή και αγάπη του κόσμου στις δύο παραστάσεις 'Αγάπη, Love, Amor' στο Half Note ξεπέρασε τις προσδοκίες μου όποτε θα κάνω άλλη μια τελευταία την Πέμπτη 18 Ιανουαρίου. Αμέσως μετά πάω στο Λονδίνο όπου συμμετέχω στην συναυλία του κυρίου Δ. Σαββόπουλου στις 30 Ιανουαρίου στο Union Chapel που την περιμένω με ανυπομονησία. Και μετά στη Βραζιλία για συναυλίες και για να ηχογραφήσω την καινούργια μου δισκογραφική δουλειά. Καινούρια τραγούδια θα κυκλοφορήσουν τους επόμενους μήνες στην Ελλάδα επίσης. Και θα επιστρέψω την άνοιξη για να προετοιμάσω καλοκαιρινές εμφανίσεις σε ωραία μέρη και σημαντικά φεστιβάλ. Παράλληλα ετοιμάζω μουσικές για θέατρο και κινηματογράφο για την επόμενη χρονιά. Πολλά, αλλά ωραία και δυνατά. Νιώθω χαρούμενη και γεμάτη.

Τρεις γλώσσες πολλά τραγούδια. Μπορείς να ξεχωρίσεις 3 από αυτά ένα για κάθε γλώσσα;

«Σ'αγαπώ» του Κώστα Χατζή και της Σώτιας Τσώτου, 'Τico-Tico no fuba' του Zequinha de Abreu και Aloysio de Oliviera, 'Fever' του Eddie Cooley και Otis Blackwell.

Ας πάμε λίγο πίσω στο χρόνο. Τι σημαίνει για σένα πλέον ο Διονύσης Σαββόπουλος;

Χα! Πάρα πολλά! Μέτα από έναν χρόνο γνωριμίας και συνεργασίας (που δεν είναι πολύ αλλά ούτε και πολύ λίγο) ο κ. Διονύσης είναι σχολείο Μουσικής, σύνθεσης, στιχουργικής, καλλιτεχνικής σοφίας σκηνοθεσίας παραστάσεων και πολλών άλλων που δεν μπορούν να αποδοθούν με λέξεις. Επίσης σε προσωπικό επίπεδο σημαίνει ένας ακόμα άνθρωπος -και δεν είναι πολλοί αυτοί οι άνθρωποι- που αγαπώ και απολαμβάνω την συντροφιά του και έχω την τύχη να με τιμά με την υποστήριξη του και την αγκαλιά του.

Κατερίνα Πολέμη: Ο Διονύσης Σαββόπουλος είναι σχολείο

Έχεις ταξιδέψει σε πολλές περιοχές και θα φύγεις ξανά Λονδίνο. Πόσο σε έχουν επηρεάσει μουσικά αυτά τα ταξίδια;

Τα ταξίδια μου έχουν ζυμώσει και ξαναζυμώσει απίστευτα το κεφάλι, το σώμα και τη ψυχή. Κάθε φορά που απομακρύνομαι από το συνηθισμένο κάτι αλλάζει μέσα μου. Κάτι προστίθεται, κάτι αφαιρείται. Και όλο αυτό μεταφράζεται μετά και μουσικά κυρίως με ασυνείδητο τρόπο. Έχω βιώσει δηλαδή το μυαλό μου να ανοίγει μουσικά. Να επιτρέπονται πράγματα που πριν κάποιος μου είχε πει πως δεν επιτρέπεται ή εγώ δεν μου επέτρεπα να τα φανταστώ για παράδειγμα.

Half Note με μια κιθάρα μόνο. Μπορείς να μας αποκαλύψεις κάποια μυστικά από αυτή την παράσταση.

Μυστικό; Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι ακριβώς επειδή είμαι μόνη μου και η αγωνία είναι μεγάλη προσπαθώ όσο μπορώ να αφεθώ συγκεντρωμένα και να εμπιστευτώ τον εαυτό μου, τη μουσική και το ένστικτο μου.

Η Κατερίνα ως άνθρωπος πέρα από τραγουδοποιός, ποια στοιχεία έχει;

Η Κατερίνα είναι φιλομαθής, αγαπάει το παιχνίδι, λατρεύει τη συνύπαρξη με τη φύση, είναι ανοιχτή στις προκλήσεις της ζωής, θέλει καλή παρέα, περιπέτειες, ταξίδια, αγαπάει να ζει.

Σύνθεση, στίχος ή ερμηνεία; Ποια από τα τρία διαλέγεις και γιατί;

Σύνθεση και ερμηνεία διότι έχω ανάγκη και να παράγω και να εκτελώ.

Δεδομένου ότι είναι η πρώτη συναυλία για το 2018, τι εύχεσαι για τη χρονιά αυτή;

Με το καλό να οργανωθούν και οι επόμενες συναυλίες, καινούργιες συνθέσεις και ηχογραφήσεις στη Βραζιλία που θα πάω, καινούργια single... Εύχομαι να γίνει μόδα η ευγένεια και το να φροντίζουμε πραγματικά τον εαυτό μας.

Είσαι ήδη αρκετά χρόνια στο χώρο. Θυμάσαι την πρώτη σου φορά πάνω στη σκηνή; Ποιες διαφορές βλέπεις στον εαυτό σου από τότε;

Μια διαφορά από την πρώτη φορά που ανέβηκα σε σκηνή (που ήταν μια σκηνούλα ενός εστιατορίου στην Βραζιλία) είναι πως έχω πολύ λιγότερο το άγχος της σκηνής. Τότε η σκηνή ήταν όνειρο μου. Τώρα έγινε ζωή μου :)

Αξιολόγηση
Βαθμολογήστε το άρθρο
Για να αξιολογήσετε επιλέξτε το επιθυμητό αστέρι

Κωδικός επιβεβαίωσης, γράψτε τους χαρακτήρες που βλέπετε στην εικόνα

Διαβάστε ακόμα