Όπως ανακοίνωσαν οι ίδιοι στο site τους, τα Διάφανα Κρίνα, ένα από τα μεγαλύτερα Ελληνικά rock συγκροτήματα με ιδιαίτερο στίχο και ξεχωριστό ύφος μουσικής κατέβασε τα ρολά και μας είπε αντίο.Από το 1994, τα Κρίνα έχουν κυκλοφορήσει 9 δίσκους και απολύτως δικαιολογημένα έχουν δημιουργήσει το δικό τους φανατικό κοινό! Ξεχωριστές στιγμές για μένα είναι τα "Έγινε η απώλεια συνήθεια μας" (1996) και "Κάτι Σαράβαλες καρδιές" (1998), καθώς και το περσινό τους album "Κι η αγάπη πάλι θα καλεί". Μακρόσυρτα τραγούδια, δυναμικά και μελαγχολικά παράλληλα, πολύ καλοί στίχοι και ξεχωριστά live, τα οποία ξεπερνούσαν και τις 3 ώρες ενίοτε. Ίσως ήταν το πιο χαρακτηριστικό rock συγκρότημα, που μπορούσε να τραγουδήσει ποίηση.
Το κείμενο που έχουν γράψει τα Κρίνα για το τέλος τους είναι το ακόλουθο και βρίσκεται και στη σελίδα τους :
“Μονάχα η ομορφιά μένει κι υπογραμμίζει τη διαφορά μας” - ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΛΑΣ
Καταρχήν, ένα μεγάλο ευχαριστώ κι ένα τεράστιο συγνώμη.
Το ευχαριστώ είναι για την αμέριστη συμπαράστασή σας - ηθική και υλική - ολα αυτά τα χρόνια.
Ανεξάρτητα από τις όποιες ικανότητες μπορεί να είχαμε είτε ως μεμονωμένες οντότητες είτε ως δημιουργικό σύνολο, η αλήθεια είναι ότι χωρίς εσάς δεν θα ήμασταν τίποτα.
Η συγνώμη είναι γιατί το τέλος μας δεν ήταν αντάξιο της μέχρι τώρα πορείας μας κι αυτό μας αφήνει μια πίκρα.
Ομως, ξέρετε, καμμιά φορά ο ηθικός ξεπεσμός, η βία και η μοχθηρότητα δεν αφήνουν χώρο για διαπραγματεύσεις. Κι έτσι ξαφνικά,πέφτει η αυλαία. Και αυτό είναι oλο.
Εσείς κοιτάξτε να διαφυλάξετε στο μυαλό και στην καρδιά σας το μικρό μας κληροδότημα - τιποτε άλλο δεν έχουμε - τη μουσική και τους στίχους μας, που τώρα πια σας ανήκει ολοκληρωτικά.Και να μη στεναχωριέστε γιατί ό,τι εκτινάχθηκε με τέτοιο πάθος δε μπορεί να σβήσει εύκολα κι ας χάθηκε.
Τέλος της ιστορίας.
Τώρα τα παιδάκια θα αποσυρθούν στον παιδότοπό τους για να παίξουν με τα λέγκο τους και σε λίγο καιρό, όταν θα βγουν απο εκει, να είστε σίγουροι ότι θα έχουν καινούργιες ιστορίες να διηγηθούν και όμορφα οικοδομήματα να επιδείξουν.
Να προσέχετε τους εαυτούς σας και να θυμάστε καλά στην πορεία της ζωής σας τούτη τη φράση του Μάρκου Αυρήλιου ”ο καθένας αξίζει όσο αξίζουν αυτά για τα οποία φροντίζει”.
Η ομορφιά θα θριαμβεύσει. Μας προσμένουν οι μεγάλοι, οι απέραντοι δρόμοι.
Θα τα πούμε στη σκηνή.
Οι ταπεινοί σας σύντροφοι