Είναι γνωστό πως ο Van Morrison είναι ιδιόρυθμός, λίγο ξινός και λίγο στριμμένος. Σε μια συναυλία μπορεί να μην έχει κέφι και να φύγει νωρίτερα από τη σκηνή όπως και είναι επίσης γνωστό ότι δεn τρελαίνεται με το "Brown Eyed Girl" αφού θεωρεί πως έχει πολύ καλύτερες συνθέσεις. Στο τελευταίο κομμάτι συμφωνούμε μαζί του βέβαια, ο Van έχει μια ατελείωτη γκάμα κομματιών και όποιος στέκεται μόνο στο "Brown Eyed Girl" εθελοτυφλεί.
Ο Van δηλώνει πως δεν θέλει να πει στον κόσμο τι να κάνει καθώς αυτό το κάνει ήδη το κράτος. «Είναι θέμα ελευθερίας, ο κόσμος πρέπει να έχει το δικαίωμα να σκεφτεί από μόνος του». Σε ανάρτησή του στο Facebook πριν λίγο καιρό είχε κατηγορήσει την ιατρική σαν «pseudoscience», με αφορμή τη σχεδόν αδύνατη πραγματοποίηση συναυλιών, καλώντας τους συναδέλφους του της μουσικής βιομηχανίας να πάρουν το μέρος του και να πολεμήσουν το νέο καθεστώς τρομοκρατίας.
Είναι ξεκάθαρο πως για έναν ηλικιωμένο καλλιτέχνη που η ζωή του είναι ο δρόμος, η εφαρμογή των περιορισμών της πανδημίας τον καταδικάζει. Πόσο μάλλον για ένα αγύριστο κεφάλι όπως ο Van Morrison που η γκρίνια είναι η δεύτερη φύση του. Σε κανέναν μας δεν αρέσει που δεν μπορούμε να πάμε σε συναυλίες και να συνωστιστούμε, όμως η λύση δεν είναι να ρίξουμε τις ευθύνες σε όλους τους υπεύθυνους. Σίγουρα μπορούμε να τους κατηγορήσουμε και να τους κρίνουμε για τη διαχείριση της κατάστασης, αλλά όχι για τη σοβαρότητα της πανδημίας. Η αναζήτηση άλλων προσωρινών διεξόδων είναι το πρώτο μας μέλημα.
Αυτό που διαχωρίζει τη στάση του Van The Man από τους υπόλοιπους, δηλαδή εμάς τους απλούς ακροατές και μουσικόφιλους, είναι πως εμείς δεν έχουμε τη δύναμη της επιρροής του. Συνεπώς θα έπρεπε η στάση του να είναι πιο υπεύθυνη καθώς ενδέχεται να πάρει στο λαιμό του κόσμο που μπορεί τελικά να νοσήσει πιστεύοντας πως όλα είναι ένα μεγάλο ψέμα. Το κερασάκι στη τούρτα είναι πως και αυτός αλλά και το (μεγαλύτερο μέρος από το) ακροατήριό του ανήκουν σε ευπαθή ομάδα. Αυτό από μόνο του αποτελεί έναν πολύ σημαντικό λόγο για να μετράει τα λόγια του και να κάνει υπομονή.
Όμως φτάσαμε στο κομβικό σημείο όπου ο Van The Man ζορίστηκε από την έλλειψη συναυλιών (όπως και όλοι μας) και αποφάσισε να κυκλοφορήσει τραγούδια που αμφισβητούν τη σοβαρότητα της πανδημίας. Πιο συγκεκριμένα, κατηγορεί την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου ότι στερεί την ελευθερία από τον κόσμο, κατακρίνοντας το lockdown που εφαρμόζεται εναντίον του Covid-19. Με τίτλους όπως "No More Lockdown" και "Born To Be Free" ο μουσικοσυνθέτης παραθέτει τις σκέψεις του και επικρίνει τη στάση γιατρών και κυβερνώντων όσον αφορά την αλήθεια γύρω από τον κορονοϊό. Σύμφωνα με τον ίδιο όλα γίνονται για να μας υποδουλώσουν.
Ο Van δηλώνει πως δεν θέλει να πει στον κόσμο τι να κάνει καθώς αυτό το κάνει ήδη το κράτος. «Είναι θέμα ελευθερίας, ο κόσμος πρέπει να έχει το δικαίωμα να σκεφτεί από μόνος του». Σε ανάρτησή του στο Facebook πριν λίγο καιρό είχε κατηγορήσει την ιατρική σαν «pseudoscience», με αφορμή τη σχεδόν αδύνατη πραγματοποίηση συναυλιών, καλώντας τους συναδέλφους του της μουσικής βιομηχανίας να πάρουν το μέρος του και να πολεμήσουν το νέο καθεστώς τρομοκρατίας.
Η κυβέρνηση απάντησε μέσω του υπουργού Robin Swann (υπουργός της Βόρειας Ιρλανδίας για την ακρίβεια) που δήλωσε «Δεν ξέρω από πού παίρνει τις πληροφορίες του αλλά αυτά τα μηνύματα προς τον κόσμο είναι επικίνδυνα. Αν ο Van ήθελε να τραγουδήσει για να σωθούν ζωές θα βοηθούσε περισσότερο», συμπληρώνοντας πως καταλαβαίνει τα συναισθήματά του για την έκρυθμη κατάσταση, αλλά πως είναι ανεύθυνο να επιτίθεται στην κυβέρνηση και να δίνει τροφή στις θεωρίες συνωμοσίας.
Είναι ξεκάθαρο πως για έναν ηλικιωμένο καλλιτέχνη που η ζωή του είναι ο δρόμος, η εφαρμογή των περιορισμών της πανδημίας τον καταδικάζει. Πόσο μάλλον για ένα αγύριστο κεφάλι όπως ο Van Morrison που η γκρίνια είναι η δεύτερη φύση του. Σε κανέναν μας δεν αρέσει που δεν μπορούμε να πάμε σε συναυλίες και να συνωστιστούμε, όμως η λύση δεν είναι να ρίξουμε τις ευθύνες σε όλους τους υπεύθυνους. Σίγουρα μπορούμε να τους κατηγορήσουμε και να τους κρίνουμε για τη διαχείριση της κατάστασης, αλλά όχι για τη σοβαρότητα της πανδημίας. Η αναζήτηση άλλων προσωρινών διεξόδων είναι το πρώτο μας μέλημα.
Αυτό που διαχωρίζει τη στάση του Van The Man από τους υπόλοιπους, δηλαδή εμάς τους απλούς ακροατές και μουσικόφιλους, είναι πως εμείς δεν έχουμε τη δύναμη της επιρροής του. Συνεπώς θα έπρεπε η στάση του να είναι πιο υπεύθυνη καθώς ενδέχεται να πάρει στο λαιμό του κόσμο που μπορεί τελικά να νοσήσει πιστεύοντας πως όλα είναι ένα μεγάλο ψέμα. Το κερασάκι στη τούρτα είναι πως και αυτός αλλά και το (μεγαλύτερο μέρος από το) ακροατήριό του ανήκουν σε ευπαθή ομάδα. Αυτό από μόνο του αποτελεί έναν πολύ σημαντικό λόγο για να μετράει τα λόγια του και να κάνει υπομονή.
Στο παρελθόν είχε δώσει συναυλίες με το απαραίτητο social distancing που απαιτεί η εποχή, όμως κατέληξε στο ότι με τη μισή χωρητικότητα δεν βγαίνει η οικονομική εξίσωση της διοργάνωσης. Μάλλον θα πρέπει να στρέψει το βλέμμα του προς τη δημιουργικότητα και προς νέες ιδέες/λύσεις, αφού άλλοι καλλιτέχνες που δεν είχαν τη τύχη να έχουν το δικό του βεληνεκές περνάνε πολύ πιο δύσκολα. Έχουμε την ελπίδα πως θα αλλάξει γνώμη και θα αποκτήσει μια πιο θετική στάση στη διαχείριση της προβληματικής αυτής κατάστασης, που καλώς ή κακώς δε θα διαρκέσει για πάντα.
Σχετικό θέμα