Σκεπτόμενος το βράδυ της Παρασκευής που πέρασε διαβάζω όσα είχα γράψει για το αντίστοιχο αντάμωμα των Λάργκο με τους Sailing Tomatoes πριν από ενάμιση χρόνο. Όπως τότε, έτσι και χθες, η συναυλια στο WE κράτησε αρκετά και τελείωσε μετά τις 2:00. Κάποια ακόμα πράγματα έχουν παραμείνει ίδια, όπως το ότι κανένα από τα συγκροτήματα δεν έχει κυκλοφορήσει καινούριο δίσκο, αλλά και κάποια ήταν διαφορετικά. Συνολικά, πάντως, η βραδιά αν και κουραστική εξαιτίας του ιδιαίτερου ωραρίου, ήταν όμορφη και άξιζε τον κόπο.
Ας ξεκινήσουμε απ’ την κύρια διαφορά των δύο συναυλιών. Αυτή τη φορά πρώτο όνομα ήταν ο Μίμης Νικολόπουλος με το σχήμα του, όχι οι Ζητιάνοι. Δεν τον είχα υπόψη μου τον μουσικό αυτόν και μέσα στην βαβούρα που επικρατούσε κατά τις 22:30 στον χώρο κατάφερε να κερδίσει την προσοχή μου με τα μουσικά θέματα που παρουσίασε μαζί με το εξαμελές σχήμα του. Οι μουσικές προέρχονται από το άλμπουμ που κυκλοφόρησε το 2017 με έντεκα κομμάτια χωρίς στίχους. Τη στιγμή της συναυλίας σκεφτόμουν πως μου λείπουν τα λόγια από όσα άκουγα, αλλά εκ των υστέρων το «Deviation» φανερώνει την πληρότητά του απ’ την πρώτη ακρόαση. Το σίγουρο κέρδος της βραδιάς, λοιπόν, ήταν η παρέα αυτή.
Νωρίτερα, σε μια προσθήκη της τελευταίας στιγμής, την πρώτη καλησπέρα είπε ο Άγγελος Ευθυμιάδης διαβάζοντας μερικά ποιήματα. Δύσκολο εγχείρημα δεδομένων των συνθηκών σε όλες τις συναυλίες στο χωριό μας, χειροκροτήθηκε ωστόσο, ακόμα κι αν δεν βρήκαν στόχο όλοι του οι στίχοι. Η παρουσία του επί σκηνής και μόνο, όμως, είναι ένα θετικό βήμα και εύσημα αξίζουν τόσο στα συγκροτήματα όσο και στο WE. Ένα WE που κατάφερε να «ψιλογεμίσει» για ακόμα μια βραδιά. Λίγο το κρύο, λίγο η επερχόμενη εξεταστική, λίγο οι συχνές εμφανίσεις των σχημάτων στην πόλη, περίμενα λιγότερο κόσμο. Μεγάλο μέρος του κοινού, βέβαια, αποχώρησε πολύ πριν ολοκληρωθεί η βραδιά, καθώς η προχωρημένη ώρα έναρξης έπαιρνε τον «φόρο» της. Χρόνια ολόκληρα απορώ πώς γίνεται μια εμφάνιση τριών σχημάτων να προγραμματίζεται πάνω-κάτω για 22:30 με 1:30 αντί για 21:00 με 00:00. Πρέπει να κλείσει η αγορά για να ξεκινήσουν οι συναυλίες;
Επιστροφή στα μουσικά. Οι Sailing Tomatoes την περασμένη Παρασκευή μου φάνηκαν πιο υποτονικοί από άλλες φορές. Δεν είχε κάτι το άσχημο η εμφάνισή τους, αλλά βλέποντάς τους για πολλοστή φορά περίμενα κάτι παραπάνω ή περισσότερες καινούριες μουσικές. Οι Λάργκο, από την άλλη, παρουσίασαν αρκετά καινούρια τραγούδια. Όπως ανέφεραν, ο δίσκος που ετοιμάζουν καθυστέρησε και θα κυκλοφορήσει την άνοιξη, ενώ αρχικά τον είχαν προγραμματίσει για το μήνα που πέρασε. Ενδιαφέρον ήταν, επίσης, το γεγονός πως ξεκίνησαν την εμφάνισή τους με μια διασκευή σε ένα θέμα του Philip Glass.
Περασμένες 2:00 και με λιγότερα από διακόσια άτομα στο WE οι Λάργκο κατέβηκαν από τη σκηνή, χωρίς encore, έχοντας προσφέρει ωραίες μουσικές σ’ όσους και όσες έμειναν ως αργά. Το EP που είχαν βγάλει πριν από μερικά χρόνια τους πήγε αρκετά μακριά. Από καιρό έχει έρθει η ώρα για την πρώτη τους πλήρη δισκογραφική δουλειά και τα επόμενα βήματα που θα φέρει. Οι Sailing Tomatoes είναι σε λίγο διαφορετική κατάσταση καθώς το «Dive», αυτός ο δίσκος με την τόσο ενδιαφέρουσα συσκευασία, δεν έχει συμπληρώσει ακόμα δύο χρόνια ζωής. Το ευτυχές είναι πως όλα δείχνουν πως και τα τρία σχήματα που εμφανίστηκαν στη σκηνή του WE θα συνεχίσουν να απασχολούν τα μουσικά δρώμενα της πόλης, και όχι μόνο.
Σχετικό θέμα