Τί θα ακούσεις:
punk, post punk
Τραγούδια που αξίζει να ακούσεις:
Boys In The Better Land, Big, Sha Sha Sha, Too Real
Βαθμολογία:
8
Η εκτόξευση των Fontaines D.C. είναι τεράστια χωρίς να χρειαστεί κάποιο μεγάλο χρονικό διάστημα για αυτή. Όλα έγιναν σχετικά γρήγορα: οι Ιρλανδοί έγιναν πασίγνωστοι έχοντας στο ιστορικό τους μόλις 8 τραγούδια, έκαναν περιοδεία στη Βρετανία παρέα με τους φοβερούς Shame και επισκέφθηκαν και την Αθήνα τον περασμένο Δεκέμβριο σε μια απρόσμενη για το ελληνικό κοινό συναυλία. Πριν κυκλοφορήσει το πρώτο τους άλμπουμ, το hype γύρω από την επικείμενη κυκλοφορία είχε γιγαντωθεί. Ο δίσκος κυκλοφόρησε και ο κόσμος ενθουσιάστηκε. Από τα 11 κομμάτια τα 7 είναι singles και οι Fontaines D.C. μπορούν πλέον να κυματίζουν ψηλά τη σημαία της μπάντας τους με περηφάνια.
Το “Dogrel” – όπως τιτλοφορείται ο δίσκος – έρχεται να προστεθεί σε μια πολύ πλούσια λίστα δίσκων, αυτή των post punk που κατά βάση ξεπροβάλλουν από την Ιρλανδία. Η αλήθεια είναι πως δεν είχα ακούσει κανένα τραγούδι των Fontaines D.C. πριν ακούσω ολόκληρο το άλμπουμ. Το “Big” ωστόσο με καλωσόρισε με τον πιο δυναμικό τρόπο ενώ η απορία είναι έκδηλη. Απορία σχετικά με τα φωνητικά και το πώς γίνεται να είναι με το δικό τους μοναδικό τρόπο καθηλωτικά. Δεν προλαβαίνω να συνέλθω από το πρώτο (θετικό) σοκ και συναντώ το “Sha Sha Sha” όπου εκεί καταλαβαίνω ότι το άλμπουμ θα μου αρέσει αρκετά.
Οι Fontaines D.C. δεν αφήνουν κανένα περιθώριο στον ακροατή να κάνει οποιαδήποτε αρνητική σκέψη. Τα κομμάτια ενώνονται το ένα με το άλλο συνθέτοντας ένα μουσικό παζλ που δύσκολα διαλύεται. Αυτό το συνειδητοποίησα και στο “Too Real” με το οποίο το γκρουπ από το Δουβλίνο συνεχίζει την εκρηκτική του παρουσία. Μετά το πιο pop διάλειμμα που ακούει στο όνομα “Television Screens”, το μπάσο βγαίνει μπροστά, προτάσσει το στήθος του και οργιάζει στο “Hurricane Laughter”. Όσα κομμάτια έχουν την παραμορφωμένη κιθάρα που σου παίρνει τα μυαλά παίρνουν θετικό πρόσημο ενώ το ενδιαφέρον δεν χάνεται καθόλου όσο προχωράει ο δίσκος προς το κλείσιμό του. Και πώς να χαθεί το ενδιαφέρον όταν υπάρχουν τα “Liberty Belle” και “Boys In The Better Land” που παρασύρουν τα πάντα στο διάβα τους.
Οι Fontaines D.C. κυκλοφόρησαν έναν από τους πιο ολοκληρωμένους δίσκους της χρονιάς, με τραγούδια που δεν υστερούν σε τίποτα, αντιθέτως στην πλειοψηφία τους είναι επιτυχίες που θα μνημονεύονται. Σαφώς και το “Dogrel” δεν είναι καινοτόμο άλμπουμ. Είναι όμως από εκείνα που θα σε ενθουσιάσουν και με το παραπάνω όντας μία από τις ευχάριστες εκπλήξεις της χρονιάς. Καθ’ όλη τη διάρκεια του δίσκου ο ενθουσιασμός είναι διάχυτος και ήδη αποτελεί έναν από τους μουσικούς εθισμούς μου για το 2019. Με ανυπομονησία, λοιπόν, περιμένουμε να ακούσουμε ζωντανά αυτή τη δισκάρα από τους Fontaines D.C. στις 16 Ιουνίου, στη συναυλία τους στο πλαίσιο του Release Festival.
Οι Fontaines D.C. δεν αφήνουν κανένα περιθώριο στον ακροατή να κάνει οποιαδήποτε αρνητική σκέψη. Τα κομμάτια ενώνονται το ένα με το άλλο συνθέτοντας ένα μουσικό παζλ που δύσκολα διαλύεται. Αυτό το συνειδητοποίησα και στο “Too Real” με το οποίο το γκρουπ από το Δουβλίνο συνεχίζει την εκρηκτική του παρουσία. Μετά το πιο pop διάλειμμα που ακούει στο όνομα “Television Screens”, το μπάσο βγαίνει μπροστά, προτάσσει το στήθος του και οργιάζει στο “Hurricane Laughter”. Όσα κομμάτια έχουν την παραμορφωμένη κιθάρα που σου παίρνει τα μυαλά παίρνουν θετικό πρόσημο ενώ το ενδιαφέρον δεν χάνεται καθόλου όσο προχωράει ο δίσκος προς το κλείσιμό του. Και πώς να χαθεί το ενδιαφέρον όταν υπάρχουν τα “Liberty Belle” και “Boys In The Better Land” που παρασύρουν τα πάντα στο διάβα τους.
Οι Fontaines D.C. κυκλοφόρησαν έναν από τους πιο ολοκληρωμένους δίσκους της χρονιάς, με τραγούδια που δεν υστερούν σε τίποτα, αντιθέτως στην πλειοψηφία τους είναι επιτυχίες που θα μνημονεύονται. Σαφώς και το “Dogrel” δεν είναι καινοτόμο άλμπουμ. Είναι όμως από εκείνα που θα σε ενθουσιάσουν και με το παραπάνω όντας μία από τις ευχάριστες εκπλήξεις της χρονιάς. Καθ’ όλη τη διάρκεια του δίσκου ο ενθουσιασμός είναι διάχυτος και ήδη αποτελεί έναν από τους μουσικούς εθισμούς μου για το 2019. Με ανυπομονησία, λοιπόν, περιμένουμε να ακούσουμε ζωντανά αυτή τη δισκάρα από τους Fontaines D.C. στις 16 Ιουνίου, στη συναυλία τους στο πλαίσιο του Release Festival.