Urban Athens Festival: Αγγελάκας, Παυλίδης, Active Member, Μπαλάφας, Μάλαμας, Σιώτας

Η σύμπραξη των δημιουργών Πέτρου Μάλαμα και Φώτη Σιώτα ήταν η πρώτη εμφάνιση στη σκηνή του Piraeus Academy. Με ένα μοιρασμένο πρόγραμμα από τραγούδια και των δύο καθώς και κάποιες διασκευές τραγουδιών του Θανάση Παπακωνσταντίνου. Η στιχουργική και οι συνθέσεις «πατούσαν» στη μανιέρα του εντέχνου, αν και δεν έλειπαν οι πειραματισμοί στους ήχους του βιολιού με τις παραμορφώσεις και τα reverb. Σεμνοί και πιστοί στο έργο τους, με τον ήχο να μην τους κάνει το χατίρι βέβαια, καθώς υπήρχαν αρκετά προβλήματα, στη μίξη κυρίως. Από άποψη απόδοσης, ήταν αρκετά καλοί και σ' αυτό ίσως οφείλεται η αλλαγή στον drummer, που μάλλον δεν είχε αρκετό χρόνο ώστε να δέσει με την υπόλοιπη μπάντα και να αποκτήσουν περισσότερο νεύρο πάνω στη σκηνή.

Γενικά, το καλό με τις δύο σκηνές του φεστιβάλ ήταν ότι η σκηνή και ο χώρος του Piraeus Academy βοήθησε πρακτικά λόγω της ζέστης και του ήλιου, οπότε ο κόσμος ήταν άνετος και το μόνο του μέλημα ήταν να απολάυσει τις εμφανίσεις. Έτσι κι έγινε! Με το που ανέβηκε στη σκηνή ο Λεωνίδας Μπαλάφας η προσέλευση του κόσμου ήταν περισσότερη σε σχέση με νωρίτερα. Το πρόγραμμα του Μπαλάφα τα είχε όλα, από ρέγκε και παραδοσιακά περάσματα μέχρι κι ένα balkan τζαμάρισμα του "Dance With The Devil"! Ο κόσμος δεν σταμάτησε να τραγουδάει και να χορεύει ούτε ένα λεπτό. Ειδικά στον «Πυροσβεστήρα» και στην «Κοπέλα Καραμέλα» το κοινό ανέλαβε κανονικά τα φωνητικά. Για άλλη μια φορά ο Μπαλάφας απέδειξε ότι ζει για το πάλκο και ανασαίνει για το live. 

Μπορεί οι δύο σκηνές να ήταν πρακτικές λόγω του καιρού, αλλά δημιούργησαν και μία σύγχηση με αποτέλεσμα ένα μεγάλο κομμάτι του κόσμου να χάσει την εμφάνιση των Active Member, φθάνοντας καθυστερημένα στο χώρο της Τεχνόπολης. Μία πολύ γεμάτη Τεχνόπολη κι από τις αντιδράσεις του κόσμου, (γιατί δυστυχώς ένας από τους άτυχους που χάθηκαν ανάμεσα στις μουσικές, τον κόσμο και τις δύο σκηνές είναι κι αυτός που γράφει αυτές εδώ τις σειρές) καταλαβαίνεις ότι οι Active Member ήταν πολύ καλοί και γρήγορα μπορούσες να «ψιλιαστείς» το τι πρόκειται να ακολουθήσει.

Το όνομά του το έμαθες από τα Μωρά στη Φωτιά, έπειτα τον αγάπησες και τον λάτρεψες στα Ξύλινα Σπαθιά και συνέχισες μέχρι και σήμερα να νιώθεις το ίδιο στην μετέπειτα πορεία του από τις προσωπικές του δουλειές. Με τους καλοκουρδισμένους μουσικά και ενεργειακά B-Movies, ο Παύλος Παυλίδης προσέφερε μία άρτια εμφάνιση. Το πρόγραμμα ήταν ωραία μοιρασμένο με τραγούδια από την εποχή των Σπαθιών, φρεσκαρισμένα με έντονο το ηλεκτρονικό στοιχείο και τις παραμορφωμένες κιθάρες. Το κοινό με κομμάτια όπως το «Μόνο Αυτό» και «Ό,τι Θες Εσύ», αναπόλησε χορεύοντας και τραγουδώντας ασταμάτητα. Επίσης ακούστηκαν και πιο πρόσφατα κομμάτια όπως η «Νέα Βαρβαρότητα» και το «Ένα Αλλιώτικο Παιδάκι», φόρο τιμής στο Ζακ Κωστόπουλο. Πάντα καλυμένος με ένα πέπλο ρομαντισμού σε συνδυασμό με τις uplifting ενορχηστρώσεις οι πυρσοί δεν άργησαν να φωτίσουν την Τεχνόπολη για χάρη του Παύλου καθώς περίπου για τριάντα χρόνια οι μουσικές του χαρίζουν απλόχερα μερικές στιγμές ελευθερίας και αναζήτησης. Φυσικά και δεν έλλειψε το «Λιωμένο Παγωτό» και ο «Βασιλιάς Της Σκόνης» που έβλεπες τον τριαντάρη και τον δεκαεξάχρονο να τα τραγουδούν πλάι πλάι. Λίγο πριν μας αποχαιρετήσει ο Παύλος Παυλίδης έβαλε και μια «Φωτιά Στο Λιμάνι», ενορχηστρωμένη όπως στην αυθεντική της εκδοχή και χάρισε χαμόγελα και συγκινήσεις!

Τρέξιμο στην ουρά για ανεφοδιασμό σε μπύρα από τα περίπτερα που ήταν στημένα στο χώρο, μέχρι να ετοιμαστεί η σκηνή για να πάρει θέση ο έταιρος υπεύθυνος για την άνθιση της ελληνόφωνης rock πριν από μερικά χρόνια. Ο Γιάννης Αγγελάκας έκαιγε και αυτό το αποδείκνυε και το όνομα της μπάντας του, 100°C. Φαίνεται πως ο Αγγελάκας γύρισε ξανά σε πιο «άγριες» ενορχηστρώσεις με μία έμφαση βέβαια στα πνευστά, που ανγκάζουν τις κιθάρες να κάνουν ένα βήμα πίσω. Άψογη εμφάνιση, με ένα πρόγραμμα που είχε και Τρύπες αλλά είχε και πολύ υλικό από τους προσωπικούς του δίσκους. Ένα κοινό να πάλλεται και να τραγουδάει ακόμη και ανάμεσα από τα τραγούδια «ω είναι ωραία στον παράδεισο»! Σίγουρα το κοινό θα ήθελε λίγο περισσότερο από τις Τρύπες γι' αυτό και άλλωστε ο Αγγελάκας το δίνει με το σταγονόμετρο, καθώς τα χρόνια περνούν, οι άνθρωποι αλλάζουν κι έτσι αλλάζουν και οι μουσικές. Η ώρα πέρασε, ο Αγγελάκας ευχαρίστησε το κοινό που φυσικά και δεν τον άφησε να κατέβει από τη σκηνή χωρίς λίγο ακόμα. Έτσι λοιπόν είχαμε μια «Ταξιδιάρα Ψυχή» και μία «Γιορτή» σε χαμηλότερες εντάσεις λόγω της ώρας. Κανέναν δεν τον πείραξε όμως!

Γενικά επικρατεί μια άνθιση από συναυλίες, φεστιβάλ και καλλιτεχνικές δράσεις στην Αθήνα και σε όλη την Ελλάδα. Πάντα θα υπάρχουν λεπτομέρειες που χρειάζονται και μπορούν να βελτιωθούν. Ας σταθούμε στις κινήσεις και στη θετική ενέργεια να γίνονται όλο και περισσότερες διοργανώσεις και καλλιτεχνικές δράσεις!

Οι φωτογραφίες ανήκουν στον Μιχάλη Τσεσμετζή και το MixGrill.