Muzitee Zone - O Lefteris Samson ξέρει πώς φοριούνται οι antigravity boots

O Lefteris Samson είναι ένας πολυπράγμων άνθρωπος τόσο εντός, όσο και εκτός καλλιτεχνικής ζωής! H έννοια "Comfort Zone" δεν του ταιριάζει, γι αυτό και ταίριαζε απόλυτα να τον φιλοξενήσουμε στο Muzitee Zone.
Διαβάστηκε φορες
O Lefteris Samson είναι ένας πολυπράγμων άνθρωπος τόσο εντός, όσο και εκτός καλλιτεχνικής ζωής! H έννοια "Comfort Zone" δεν του ταιριάζει, γι αυτό και ταίριαζε απόλυτα να τον φιλοξενήσουμε στο Muzitee Zone.


Λευτέρης Σαμψών. Ποιο είναι το δικό σου μυστικό που σου δίνει δύναμη για όλα αυτά που κάνεις;
Νομίζω ότι είναι η ανάγκη στο τέλος κάθε μέρας που περνάει, να έχω φτιάξει/κάνει κάτι. Μπορεί να είναι το οτιδήποτε, από μια βόλτα με τα παιδιά μου μέχρι ένα νέο τραγούδι.

Και γιατί ακούμε τη φωνή σου παντού χωρίς να το ξέρουμε;
Γιατί στις εκφωνήσεις κρύβομαι πίσω από ένα μικρόφωνο!

Και το Antigravity Boots τι είναι και σε συνοδεύει παντού;
Ξεκίνησε ως ο τίτλος του album που θα κυκλοφορήσω, αλλά τελικά είναι μια νέα μόνιμη προσθήκη – συνθήκη στη ζωή μου.

Και μια που λέμε για Antigravity, ποιο τραγούδι σου θα έστελνες στο διάστημα με το Tesla του Elon Musk;
Το My Son



Και αν η μουσική σου ήταν φωτογραφία, ποια φωτογραφία θα ήταν;
Σίγουρα από τα μέσα του 19ου  αιώνα, τυπωμένη σε μεταλλική επιφάνεια, για να αντέχει στον χρόνο.  Μετά βέβαια από πολλές, πολλές προσπάθειες…

Και αν έπρεπε να διαλέξεις ΕΝΑΝ δίσκο για να πάρεις μαζί σου στο έρημο νησί που θα ζούσες για όλη σου τη ζωή, θα ήταν το...;
Mixtape που θα έφτιαχνα, με τις αγαπημένες μου μουσικές και τραγούδια.

Και τελικά, αν σου έδιναν 1.000.000 ευρώ ποιο είναι το πρώτο μα ΠΡΩΤΟ πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό να αγοράσεις;
Χρόνο, για να μπορώ να ασχολούμαι περισσότερο με τη μουσική.

Kαι ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κάνεις μόλις ξυπνάς και τι είναι το τελευταίο που κάνεις πριν πέσεις για ύπνο;
Φαντάζομαι περιμένεις να σου πω μελωδίες και λοιπά μουσικά, αλλά η απάντηση είναι ότι τεντώνομαι!


Τι είναι αυτό που θα έλεγες στον John Lennon αν σου ζητούσε να ζήσεις μαζί του στο Yellow Submarine;
Τι πίνεις ρε Γιάννη;

Και πως είναι να είσαι υποψήφιος στα Independent Music Awards;
Λίγο τρομακτικό…γιατί ακούνε τη μουσική σου ονόματα της μουσικής βιομηχανίας που εκτιμάς και θαυμάζεις.

Και τελικά... τι μπορεί να κάνει μία φλόγα... μαύρη;
Τα κλειστά μάτια. Η φλόγα υπάρχει, απλά κανείς δεν τη βλέπει. Χαρακτηριστικό των ημερών μας


Τουλάχιστον το καλό είναι ότι δε σταματάει να καίει. Γι αυτό να υποθέσω ετοιμάζεις να ενώσεις και 2 διαφορετικούς φαινομενικά κόσμους στη νέα σου κυκλοφορία; Πες μας λίγο γι αυτή τη συνεργασία.
Πριν από λίγο καιρό, είχα την τιμή και την χαρά να ενορχηστρώσω και να ερμηνεύσω ένα τραγούδι σε στίχους του Γιάννη Καστανάκη (ναι, έχει ΚΑΙ αυτή την ιδιότητα) και μουσική του Στάθη Δράκου. Λέγεται «το νερό» και σκοπεύουμε να το κυκλοφορήσουμε μέσα στις επόμενες μέρες. Δεν ξέρω αν ενώνονται μουσικοί κόσμοι (και γιατί να ήταν εξ’αρχής ξεχωριστοί), αλλά το αντιμετώπισα σαν να το είχα γράψει εγώ και πιστεύω ότι αυτό φαίνεται στο αποτέλεσμα. Ελπίζω να σας αρέσει, γιατί πραγματικά είναι ένα πολύ ωραίο τραγούδι και στιχουργικά και μουσικά.

Και καλά όλα αυτά. Το "Heritage" τι είναι;
Το Heritage είναι ένα side project που δούλευα καιρό και ως ιδέα αλλά και μουσικά. Είναι ένα album αφιερωμένο στη γιαγιά (η οποία είναι ακόμα μαζί μας) και την οικογένεια μου φυσικά. Η δεύτερη καταγωγή μου είναι από το Μέγα Ρεύμα της Κωνσταντινούπολης και ενώ δεν έχω ταξιδέψει ως εκεί ποτέ, είχα πάντα μια στενή σχέση με την κουλτούρα των Κωνσταντινουπολιτών, καθώς μεγάλωσα με το στοιχείο αυτό έντονα στην καθημερινότητά μου. Τα μεγάλα τραπέζια με όλο το σόι παρόντες, οι γιορτές, τα Τούρκικα όταν δεν έπρεπε να καταλάβουμε εμείς ως παιδιά κάτι που έλεγαν οι μεγάλοι και τα νανουρίσματα της γιαγιάς. Ο παππούς και η γιαγιά, μαζί με την μητέρα μου που είναι γεννημένη και μεγαλωμένη εκεί, ήρθαν με την απέλαση του 1964 στην Αθήνα. Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι ο τρόπος ζωή τους, δεν είχε αλλάξει ιδιαίτερα όσο ήμουν ακόμα παιδί. Ξέρω ότι είναι διαφορετικό, τουλάχιστον μουσικά, από άλλες κυκλοφορίες μου, αλλά ήταν κάτι που ήθελα και – ας πούμε – έπρεπε να κάνω. Η «κληρονομιά» που μου άφησαν, είναι η ιστορία, της οποίας είμαι μέρος κι εγώ και κάθε μέρα που περνά, γράφεται κι ένα νέο κεφάλαιο. Το Heritage είναι η δική μου ως τώρα συμβολή στην ιστορία της οικογένειας μου.


Αξιολόγηση
Βαθμολογήστε το άρθρο
10,0 / 10 (σε 1 αξιολογήσεις)
Για να αξιολογήσετε επιλέξτε το επιθυμητό αστέρι

Κωδικός επιβεβαίωσης, γράψτε τους χαρακτήρες που βλέπετε στην εικόνα

Διαβάστε ακόμα