Τι θα ακούσεις:
rock, folk rock, funk, soul
rock, folk rock, funk, soul
Τραγούδια που αξίζει να ακούσεις:
"Where The Action Is", "Right Side Of Heartbreak (Wrong Side Of Love)", "Ladbroke Grove Symphony", "Take Me There I Will Follow You"Βαθμολογία:
7Οι Waterboys είναι γνωστοί για τις απότομες αλλαγές στην καριέρα τους. Αυτό δεν αφορά μόνο τα μέλη του συγκροτήματος, αφού ο μόνος βασικός παραμένει πάντα ο Mike Scott. Αφορά και το είδος μουσικής που παίζουν ή το πόσα διαφορετικά στοιχεία θα συμπεριλάβουν στην επόμενη δουλειά τους.
Ο βιολονίστας Steve Wickham έχει επιστρέψει για τα καλά εδώ και χρόνια, και μία πολύ σημαντική προσθήκη στη μπάντα είναι ο Brother Paul (Paul Brown), ένας πληκτράς που στην τρέλα συναγωνίζεται τον Scott. Όσοι περιμένουν να ακούσουν άλλο ένα “Whole Of The Moon” ή ένα “Fisherman’s Blues” στο ‘Where The Action Is’ θα απογοητευτούν. Έχει κάποια σημεία που μας γυρνάνε στο παρελθόν, όμως ο δίσκος ουσιαστικά συνεχίζει την funky πλευρά της τραγουδοποιίας του Mike Scott, όντας το αδελφάκι του 'Out Of All This Blue', του διπλού δίσκου που κυκλοφόρησε το 2017. Επειδή ο δίσκος είναι πιο δεμένος και όχι απλωμένος σε 2 cd με περίσσιες πειραματικές ιδέες, είναι καλύτερος από το 'Out of All This Blue'.
Από το πρώτο τραγούδι, την ala-Waterboys ημι-διασκευή του “Where the Action Is” του Robert Parker, καταλαβαίνεις ότι ο Mike Scott μπήκε με όρεξη στο studio. Κιθάρες και έντονα φωνητικά κάνουν την αρχή με τον rock ήχο που είχε υιοθετήσει και στο 'Modern Blues' του 2015. Το “London Mick”, αφιερωμένο στον κιθαρίστα των Clash Mick Jones, έχει αντίστοιχο ηχόχρωμα και περιγράφει συναντήσεις του Scott με τον Jones.
Η μπάντα μπαίνει σε soul διάθεση στο “Out Of All This Blue”, ενώ παίζει λίγο με το πιο ατμοσφαιρικό και υπόγεια disco-funk “Right Side of Heartbreak (Wrong Side Of Love)”. Παιχνιδιάρικο είναι και το “Ladbroke Grove Symphony”, που είναι βασισμένο στις μέρες που ο Mike ζούσε στο δυτικό Λονδίνο. Ωστόσο, εκεί που ο δίσκος κάνει το άλμα είναι στο “Take Me There I Will Follow You”. Εδώ θα ακούσετε λίγο rap με αρκετά γυναικεία φωνητικά στο background και το αποτέλεσμα, όσο περίεργο και αν ακούγεται, είναι πολύ ευχάριστο. Δεν ξέρω αν είναι ακριβώς Waterboys όπως τους έχουμε στο μυαλό μας, όμως είναι πολύ καλύτερο από ό,τι φαίνεται στα χαρτιά.
Το “And There Is Love” δεν έχει πολλά να δώσει - είναι ένα midtempο των Waterboys με λίγες λούπες και εφέ παραπάνω, που στη βάση του το έχετε ξανακούσει. Όμως το “Then She Made The Lasse O” έχει και αυτό τις λούπες του, αλλά έχει και αρκετό παραδοσιακό Ιρλανδικό στοιχείο με τον Steve Wickam να ξεχωρίζει.
Το 'Where The Action Is’ κλείνει με “Piper At The Gates Of Dawn”, ένα κομμάτι που υπήρχε σε live εκτέλεση από την εποχή του ‘Book Of Lightning’ του 2007, με επίσης παραδοσιακή ενορχήστρωση με πιάνο και βιολί όπου ο Scott απαγγέλλει ένα κομμάτι από το βιβλίο ‘The Wind In The Willows’ του Kenneth Grahame. Μας παραπέμπει, δηλαδή, για λίγο στην εποχή του ‘Fisherman’s Blues’.
Το ‘Where The Action Is' δεν είναι αριστούργημα. Όμως είναι απόδειξη πως ο Mike Scott έχει αρκετή έμπνευση για να ανταγωνιστεί την εποχή με τον τρόπο του. Groovy και ποικιλόμορφος, ο τελευταίος δίσκος των Waterboys αξίζει την προσοχή σας.