Γιώργος Δημητριάδης

Γιώργος Δημητριάδης: Μέσα μου λειτουργεί πρωτίστως ο μουσικός που θέλει να γράφει νέα τραγούδια

Ο αγαπημένος τραγουδοποιός μιλά στο MixGrill για την πολύχρονη πορεία του, τα καινούργια του τραγούδια και τα νέα δεδομένα στην ελληνόφωνη μουσική σκηνή.
Διαβάστηκε φορες
Διαθέτει μία από τις πιο χαρακτηριστικές φωνές στον χώρο της ελληνόφωνης ροκ σκηνής, τα τραγούδια του έχουν χαράξει τη δική τους ιστορία στη σύγχρονη μουσική και έχει φέτος συμπληρώσει 25 χρόνια στη δισκογραφία.

Ο Γιώργος Δημητριάδης είναι ένας πολύ αγαπημένος τραγουδοποιός, που με τα μοναδικά τραγούδια του και την ιδιαίτερη χροιά του, συνόδευσε πολλές στιγμές της ζωής μας. Η γόνιμη διαδρομή του εμπλουτίζεται συνεχώς με αξιόλογες δουλειές, όπως είναι οι πρόσφατοι δίσκοι του «Τίποτα Κακό Δεν Θυμάμαι» το 2016 και «Η Σκιά που με ακολουθεί» το 2018, αλλά και το νέο του single με τίτλο «Και μη νομίζεις» που κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό. 

Με χιούμορ, με αγάπη γι' αυτό που κάνει και δίχως να «μασάει» τα λόγια του, ο Γιώργος Δημητριάδης μιλά στο MixGrill για την πολύχρονη πορεία του, για τα καινούργια του τραγούδια, αλλά και για τα νέα δεδομένα στην ελληνόφωνη μουσική σκηνή.

Σας πετυχαίνουμε στην κυκλοφορία του νέου σας single με τίτλο «Και μη νομίζεις», μία πολύ όμορφη ροκ μπαλάντα. Πείτε μας λίγα λόγια για το νέο τραγούδι.

Ναι, είναι μέσα στον νέο τρόπο μου να εκφράζομαι με ένα τραγούδι κάθε φορά σε τακτά χρονικά διαστήματα, επικεντρώνοντας έτσι σε ένα μόνο τραγούδι όλη την προσοχή μου και φροντίδα σε μια εποχή που εδώ ειδικά μοιάζει πια μάταιο να βγάζεις album τη στιγμή που κανείς δεν το αγοράζει σαν φυσικό προϊόν και ακόμα ούτε σαν ψηφιακό. Το έγραψα την περασμένη άνοιξη παίρνοντας έμπνευση από τους πολύ όμορφους στίχους του Νίκου Τσιλιβαράκου που με είχε πλησιάσει στο μεταξύ μέσω Facebook. Χωρίς να είμαι γενικά δυσανεκτικός με τα τραγούδια περί έρωτος και των συναφών περιπετειών των αισθημάτων μας δεν ασχολούμαι με το είδος εκτός κι εάν έχει ενδιαφέρον και μία ιδιαίτερη σκοπιά όπως το εν λόγω άσμα. Τυγχάνει δε, για του λόγου το αληθές, πολύ καλής υποδοχής από τη μέρα που κυκλοφόρησε ψηφιακά και στο YouTube.


Γράφετε περισσότερο μουσική ή στίχους; Τι είναι εκείνο που σας εμπνέει και πόσο αλλάζει η συχνότητα ή ο τρόπος έμπνευσης με το πέρασμα των χρόνων;

Τη μουσική την υπογράφω εγώ σε ολόκληρη την δισκογραφία μου μέχρι σήμερα εκτός από κάποιες συνεργασίες στους 2 πρώτους μου δίσκους μιας και είμαι συνθέτης πρωτίστως και μετά ερμηνευτής. Στα περισσότερα, επίσης, υπογράφω και τους στίχους αν και μου αρέσει πάρα πολύ η συνεργασία με στιχουργούς, γιατί έτσι νιώθω τη δουλειά μου και τη μουσική να διαπνέει κι ένας άλλος αέρας,μία διαφορετική γραφή που μεταμορφώνεται σε κάτι προσωπικό μέσα από τις συνθέσεις που γράφω. Η έμπνευση, ξέρετε, προέρχεται από την ανάγκη να γράψω μουσική, νέα τραγούδια. Τα ερεθίσματα πάντα υπάρχουν, αλλά πιστεύω πως μέσα μου λειτουργεί πρωτίστως ο μουσικός που θέλει να γράφει νέα τραγούδια, νέους ήχους.

Έχετε έντονη παραγωγικότητα, με την κυκλοφορία νέων singles και δίσκων, με πιο πρόσφατους τους «Τίποτα Κακό Δεν Θυμάμαι» το 2016 και «Η Σκιά που με ακολουθεί» το 2018. Υπάρχει συνεχώς η ανάγκη για δημιουργία και για νέα πράγματα; 

Όπως είπα παραπάνω τίποτα δεν έχει αλλάξει μέσα μου. Ακούω κάθε μέρα πολλή μουσική, θαυμάζω κι επηρεάζομαι δημιουργικά από όσα ακούω και στο τέλος κάνω μουσική γιατί αυτή είναι η δική μου ανάσα, ο τρόπος που ζω και αναζωογονούμαι.

Πώς βλέπετε την ελληνική ροκ μουσική σήμερα; Ξεχωρίζετε κάποιους νέους καλλιτέχνες;

Στον χώρο αυτό ποτέ δεν υπήρχαν πολλά αξιόλογα σχήματα παρά λίγα και καλά, έτσι κι αλλιώς, κάτι που συμβαίνει και σήμερα. Από μπάντες ξεχωρίζω τους Sidetrack και τους Bazooka.
Γιώργος Δημητριάδης

Παλαιότερα η γενιά των πιτσιρικάδων ταυτιζόταν με την ροκ μουσική, ενώ σήμερα παρατηρούμε τους νέους να ταυτίζονται και να ακολουθούν περισσότερο την ραπ σκηνή, η οποία ολοένα και μεγαλώνει. Πώς βλέπετε αυτή την αλλαγή; 

Νομίζω πως ήδη έχει μεγαλώσει αρκετά, αν και βλέπω, εν αντιθέσει με το εξωτερικό που βρίθει από νέα σχήματα indie rock, alternative, new psychedelia κτλ, πως δεν παρακολουθούμε τι πραγματικά συμβαίνει εκεί. Ίσως επειδή με τη διάλυση των μεγάλων ελληνόφωνων ροκ σχημάτων οι νέες γενιές βρήκαν την διέξοδο τους σε αυτό το καθημάς υβρίδιο της ραπ. Ακούω κάποια πράγματα εκεί που έχουν ενδιαφέρον, αν και δεν ισχύει το ίδιο και για τα υπόλοιπα. Ουκ εν τω πολλώ το εύ.

Τελευταία η Κατερίνα Κυρμιζή, σχολίασε την εμμονή του κόσμου με το τραγούδι της "Στην πίσω τσέπη του Blue Jean", ενώ κυκλοφορεί συνεχώς νέο υλικό, κι αν θυμόμαστε καλά κοινοποίησε το νέο σας τραγούδι, με το ίδιο σκεπτικό σε σχέση με το "Σαν να μην πέρασε μια μέρα". Τελικά είναι ευλογία ή κατάρα μια τεράστια επιτυχία για έναν καλλιτέχνη;

Δεν νομίζω πως μπορώ να βιαστώ σε ένα τέτοιο συμπέρασμα, τη στιγμή που έχεις ένα ραδιόφωνο που γαλουχεί γενιές με το επαναλαμβανόμενο του playlist, χωρίς να προτείνει νέα πράγματα από νεότερους ή παλιότερους δημιουργούς.

Το 2006 γράψατε μουσική για τον κινηματογράφο και, συγκεκριμένα, για την ελληνική μαύρη κωμωδία «Πέντε Λεπτά Ακόμα». Είναι τραγούδια τα οποία, προσωπικά, είχα αγαπήσει πολύ. Πώς ήταν εκείνη η εμπειρία; Ξαναγράψατε για ταινία από τότε - και αν όχι, θα θέλατε να το κάνετε;

Χαίρομαι που τα αγαπήσατε γιατί ήταν μία δουλειά που αγάπησα κι εγώ πολύ, όπως και την ίδια την ταινία. Ήταν η πρώτη φορά που με καλούσαν να γράψω, δηλαδή κατά παραγγελία, μουσική για τον κινηματογράφο και η πρόκληση ήταν μεγάλη όπως και το ρίσκο. Συνεργάστηκα με ταλαντούχους μουσικούς για αρκετό καιρό, πυρετωδώς για να βγει αυτό το θαυμάσιο αποτέλεσμα. Φυσικά και θα το έκανα εάν μου προτεινόταν ξανά.


Η πρόοδος της τεχνολογίας έφερε τα social media στη ζωή μας και πλέον πολλοί καλλιτέχνες διατηρούν λογαριασμούς σε αυτά, αποκτώντας και μια επιπλέον σχέση με τους ακροατές και το κοινό τους. Ποια η δική σας επαφή με αυτά; Βοηθούν όντως στη σχέση καλλιτέχνη-κοινού;

Από πολύ παλιά και πριν τα social media είχα καταλάβει την δυναμική κατ’αρχάς αυτού καθαυτού του διαδικτύου στη σχέση κοινού/δημιουργού και με απόλυτη πεποίθηση δηλώνω πως βοηθάει πολύ εάν βέβαια τηρείς κάποια standards, πάντα βέβαια με τον τρόπο που σε έχει μάθει ο κόσμος σαν καλλιτέχνη και σαν άνθρωπο. Τις σελίδες μου τις διαχειρίζομαι προσωπικά και όχι μέσω πληρεξουσίων.

Έχετε ανακοινώσει ήδη το πρώτο σας live για τη σεζόν, στις 13 Δεκεμβρίου στο Old Habits. Τι θα ακούσουμε στο live αυτό;

Θα παρουσιάσω για πρώτη φορά το νέο μου single μαζί με πολλά τραγούδια από την δισκογραφία μου, ρίχνοντας ανάμεσα και κομμάτια που με διαμόρφωσαν, με επηρέασαν στο μέγιστο βαθμό ως συνθέτη και ερμηνευτή.

Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας; Να περιμένουμε και άλλα νέα singles το επόμενο διάστημα; Υπάρχει καινούργιος δίσκος στα πλάνα;

Ήδη έχει σχεδόν τελειώσει το επόμενο single, ενώ είμαι στις παραμονές της ηχογράφησης το μεθεπόμενου. Το καινούργιο album το βλέπω να είναι μία συλλογή όλων των singles μαζί με τα υπόλοιπα τραγούδια που θα το συμπληρώσουν. Αλλά μέχρι τότε, καλώς εχόντων, έχουμε πολύ καιρό μπροστά μας. Δεν μου άρεσε ποτέ να κάνω μακροπρόθεσμα σχέδια. Βήμα-βήμα.

Γιώργος Δημητριάδης

Έχετε γράψει και τραγουδήσει πολλά τραγούδια, καθ’ όλη τη διάρκεια της 25χρονης δισκογραφικής πορείας σας. Ποιο θα λέγατε ότι αγαπάτε πολύ, αλλά δεν ακούστηκε όσο του άξιζε; 

Επειδή θα γίνω υποκειμενικός θα αφήσω εσάς να συμπληρώσετε τον κατάλογο αυτόν. Όντως υπάρχουν πολλά τραγούδια μου που άξιζαν καλύτερης τύχης μέσα στα χρόνια, ωστόσο όταν παίρνω τον κατάλογο της Media Inspector από την εταιρία μου βλέπω με χαρά πολλούς σταθμούς πανελλαδικά να παίζουν κάθε μέρα τραγούδια μου που κι εγώ δεν το περίμενα. Βέβαια να θυμίσω πως όλα υπάρχουν στο YouTube και όποιος ψάχνει βρίσκει, ακούει και κρίνει. Στο χέρι μας είναι. Ποτέ δεν είναι αργά.

Βρείτε τον Γιώργο Δημητριάδη παρακάτω:

Διαβάστε ακόμα