Greeks do it better: Drog-a-tek - Homeland

Με το Homeland οι Drog_a_tek, δημιουργούν μια τέτοια μουσική που σε τοποθετεί στο κέντρο της πόλης, που στοχεύει όμως βαθιά στην ψυχή σου, χαμένο όμως μέσα στο πλήθος και στην ίδια σου την ύπαρξη.

Διαβάστηκε φορες
Το να ακούσεις μια μουσική που είναι φτιαγμένη ειδικά για μια ταινία χωρίς να έχεις δει την ταινία είναι αν μην τι άλλο ατόπημα. Αλλά ίσως έτσι είναι καλύτερα, γιατί μπορεί με αυτόν τον ανάποδο τρόπο να καταλάβεις αν αυτή μπορεί να σταθεί μόνη της, ως ένα αυτόνομο έργο.

Δεν ξέρω κατά πόσο το καταφέρνει η κολλεκτίβα των Drog-a-tek αυτό. Καταφέρνει όμως πολλά περισσότερα. Πρώτο και κυριότερο, με τους εμβόλιμους διαλόγους από την ταινία σε τοποθετεί μέσα σε  αυτήν. Δεν είναι η μοναδική φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο, δεν αποτελεί δηλαδή κάποια πρωτοπορία, αλλά γίνεται με τέτοιο τρόπο που χωρίς να σε κουράζει (ή να σε ενοχλεί) και χωρίς να σου αποσπά την προσοχή από τη μουσική, θέλεις να βρεις την ταινία να τη δεις.

Το δεύτερο και σημαντικότερο όμως έχει να κάνει με την ίδια τη μουσική. Ενώ ξεκινά νωχελικά και παραμένει στο μεγαλύτερο μέρος της "συνοδευτική", όσο περνάει η ώρα χτίζει μια σχέση μαζί σου. Ενώ φαινομενικά δεν έχει εξάρσεις (έξω καρδιά), υπάρχουν στιγμές που σφίγγεται τελικά η καρδιά σου και ιντριγκάρεται το μυαλό σου. Φαντάζομαι πως όλοι μας φορώντας τα ακουστικά στις μοναχικές μας περιπλανήσεις στην πόλη (μετρό, λεωφορεία, πεζοδρόμια, διαβάσεις, πλατείες) πλάθουμε σενάρια και σκηνοθετούμε την ίδια μας τη ζωή. Τα αδιέξοδα μας αλλά και τη ζωή που θα θέλαμε να ζήσουμε. Με το Homeland οι Drog_a_tek, δημιουργούν μια τέτοια μουσική που σε τοποθετεί στο κέντρο της πόλης, που στοχεύει όμως βαθιά στην ψυχή σου, χαμένο όμως μέσα στο πλήθος και στην ίδια σου την ύπαρξη. Κι αυτό το πετυχαίνει, χωρίς να έχεις κουνηθεί από τον καναπέ σου. Και σε κρατάει εκεί, παγωμένο και φοβισμένο-τόσο ταιριαστά συνδεδεμένη με τη ζοφερή εποχή που ζούμε. Μπρρρρ...