Οι Αυστραλοί Cut Copy υπήρξαν για μένα μία από τις ευχάριστες εκπλήξεις το 2008, που προέρχονταν από το νησί. Μαζί με τους Presets, Van She & Ladyhawke (αυτή είναι κοντοχωριανή-από τη Νέα Ζηλανδία) αποτέλεσαν τη ναυαρχίδα της Modular Recordings και βρέθηκαν ταυτόχρονα σε πολλές λίστες με τα καλύτερα εκείνης της χρονιάς, με το In Ghost Colours.
Ίσως και φέτος τελικά να τους συναντήσουμε σε κάποιες λίστες, αν και το Zonoscope, δεν πιστεύω πως αξίζει τέτοιας αποδοχής. Πρόκειται για ένα χορταστικό και uplifting δίσκο, με μερικά πολύ καλά τραγούδια (ένα εξαιρετικό σίγουρα), αλλά δε νομίζω πως στο σύνολο του φτάνει στο επίπεδο του In Ghost Colours.
Αλλά ας μιλήσουμε πρώτα για τα καλά κι ειδικά για την εισαγωγή του Zonoscope, το Need You Now, ένα από τα πιο ουσιαστικά τραγούδια που έγραψαν ποτέ οι Cut Copy και με ενθουσίασε από το 1ο άκουσμα. Είναι ένας synth-pop ύμνος, που σίγουρα θα ακουστεί πολύ φέτος, αφού θα αποτελέσει και το επόμενο single του group. Το προηγούμενο Take Me Over, ήταν αρκετά χλιαρό, κι αυτός ήταν κι ο λόγος που δεν προκάλεσε τις ανάλογες εντυπώσεις, κι ένα από τα πιο εύκολα τραγούδια των Cut Copy. Πολύ όμορφο τραγούδι και σε πιο indie μονοπάτια είναι το Where I’m Going.
Όπως επίσης και το Corner Of The Sky, που θα γεφυρώσει με επιτυχία το indie και dance κοινό και το οποίο περιέχει τα ‘ουουουυουουουο’ και ‘ααααααααααααα’ φωνητικά (σήμα κατατεθέν των Cut Copy) σε μαγικές δόσεις. Κι αυτό το τελευταίο το τονίζω, γιατί κατά τη διάρκεια του cd, γίνεται αλόγιστη χρήση των παραπάνω φωνητικών, σε σημείο που να κουράζουν. Επίσης το 15λεπτο Sun God που κλείνει το cd, μοιάζει να έχει βγει από τον παράδεισο του Screamadelica, αλλά δεν κάνει τα βήματα που χρειάζεται για να απογειωθεί.
Από εκεί και πέρα όμως, θεωρώ πως τα υπόλοιπα τραγούδια δεν έχουν κάτι αξιόλογο να προσφέρουν, ακούγονται ευχάριστα, θα μπορούσες μερικά από αυτά να τα χορέψεις (Pharaohs & Pyramids, Blink And Yoy’ll Miss A Revolution) ή σε κάποια να πεις πως οι Cut Copy προσπαθούν να κάνουν το κάτι παραπάνω, να πάρουν το ρίσκο για κάτι διαφορετικό (Hanging onto every heartbeat, Alisa), χωρίς όμως να το καταφέρνουν απόλυτα.
Και για να μην παρεξηγηθώ, όλα αυτά τα γράφω γιατί οι Cut Copy, μαζί με τους The Presets, αποτελούσαν μία από τις πιο αναμενόμενες κυκλοφορίες , που σίγουρα δεν απογοητεύει, αλλά δεν ενθουσιάζει. Ίσως χρειαστούν περισσότερα ακούσματα, ελπίζω τους επόμενους μήνες να αλλάξω γνώμη, αλλά προς το παρόν θα ακούω στο repeat το Need You Now.
Αν βαθμολογούσα θα του έδινα 7/10.
Ίσως και φέτος τελικά να τους συναντήσουμε σε κάποιες λίστες, αν και το Zonoscope, δεν πιστεύω πως αξίζει τέτοιας αποδοχής. Πρόκειται για ένα χορταστικό και uplifting δίσκο, με μερικά πολύ καλά τραγούδια (ένα εξαιρετικό σίγουρα), αλλά δε νομίζω πως στο σύνολο του φτάνει στο επίπεδο του In Ghost Colours.
Αλλά ας μιλήσουμε πρώτα για τα καλά κι ειδικά για την εισαγωγή του Zonoscope, το Need You Now, ένα από τα πιο ουσιαστικά τραγούδια που έγραψαν ποτέ οι Cut Copy και με ενθουσίασε από το 1ο άκουσμα. Είναι ένας synth-pop ύμνος, που σίγουρα θα ακουστεί πολύ φέτος, αφού θα αποτελέσει και το επόμενο single του group. Το προηγούμενο Take Me Over, ήταν αρκετά χλιαρό, κι αυτός ήταν κι ο λόγος που δεν προκάλεσε τις ανάλογες εντυπώσεις, κι ένα από τα πιο εύκολα τραγούδια των Cut Copy. Πολύ όμορφο τραγούδι και σε πιο indie μονοπάτια είναι το Where I’m Going.
Όπως επίσης και το Corner Of The Sky, που θα γεφυρώσει με επιτυχία το indie και dance κοινό και το οποίο περιέχει τα ‘ουουουυουουουο’ και ‘ααααααααααααα’ φωνητικά (σήμα κατατεθέν των Cut Copy) σε μαγικές δόσεις. Κι αυτό το τελευταίο το τονίζω, γιατί κατά τη διάρκεια του cd, γίνεται αλόγιστη χρήση των παραπάνω φωνητικών, σε σημείο που να κουράζουν. Επίσης το 15λεπτο Sun God που κλείνει το cd, μοιάζει να έχει βγει από τον παράδεισο του Screamadelica, αλλά δεν κάνει τα βήματα που χρειάζεται για να απογειωθεί.
Από εκεί και πέρα όμως, θεωρώ πως τα υπόλοιπα τραγούδια δεν έχουν κάτι αξιόλογο να προσφέρουν, ακούγονται ευχάριστα, θα μπορούσες μερικά από αυτά να τα χορέψεις (Pharaohs & Pyramids, Blink And Yoy’ll Miss A Revolution) ή σε κάποια να πεις πως οι Cut Copy προσπαθούν να κάνουν το κάτι παραπάνω, να πάρουν το ρίσκο για κάτι διαφορετικό (Hanging onto every heartbeat, Alisa), χωρίς όμως να το καταφέρνουν απόλυτα.
Και για να μην παρεξηγηθώ, όλα αυτά τα γράφω γιατί οι Cut Copy, μαζί με τους The Presets, αποτελούσαν μία από τις πιο αναμενόμενες κυκλοφορίες , που σίγουρα δεν απογοητεύει, αλλά δεν ενθουσιάζει. Ίσως χρειαστούν περισσότερα ακούσματα, ελπίζω τους επόμενους μήνες να αλλάξω γνώμη, αλλά προς το παρόν θα ακούω στο repeat το Need You Now.
Αν βαθμολογούσα θα του έδινα 7/10.