Οι Zombies ήταν μέρος της πρώτης φουρνιάς της British Invasion εποχής, πριν ακόμα οι Rolling Stones και οι Who φτάσουν καλά καλά στα αυτιά των Αμερικανών. Οι Beatles έκαναν επιτυχία στις Η.Π.Α. τον Απρίλιο του '64 και οι Zombies έφτασαν στο Νο 2 τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς. Με μεγάλες επιτυχίες, όπως τα “She’s not there” και “Time of the Season”, οι Zombies έχουν καθιερωθεί ως ένα από τα θρυλικά συγκροτήματα της ποπ μουσικής των δεκαετιών ‘60 – ’70. Είναι, όμως, γεγονός ότι δεν κατάφεραν να γευτούν τους καρπούς της επιτυχίας τους για πολύ. Το πλέον κλασικό άλμπουμ τους Odessey and Oracle (1967) - #80 στα καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών - δεν έκανε εξ’ αρχής καλές πωλήσεις στην πατρίδα τους την Αγγλία και παραλίγο να μην κυκλοφορήσει στην Αμερική! Τα οικονομικά προβλήματα και το κακό promotion τους οδήγησε στην (πρώτη) διάλυση το 1968. Από τότε τα μέλη των Zombies ακολούθησαν σόλο καριέρες, οι οποίες στα χαρτιά (βλ. charts) ήταν περισσότερο επιτυχημένες από αυτή του συγκροτήματος.
Δυο επανενώσεις - διαλύσεις και αρκετές συνεργασίες αργότερα, οι Zombies ξεκίνησαν την περιοδεία τους το 2010. Τα ιδρυτικά μέλη Rod Argent (πλήκτρα, φωνητικά) και Colin Blunstone (φωνητικά) συνοδεύονται από τους Jim Rodford (μπάσο, φωνητικά – μέλος των Kinks), Steve Rodford (ντραμς) και Tom Toomey (κιθάρα). Το νέο τους άλμπουμ με αυτή τη σύνθεση ονομάζεται “Breath In Breathe Out” και θα κυκλοφορήσει αυτό το μήνα.
Το setlist της Πέμπτης δεν θα μπορούσαν να μην περιλαμβάνει τις μεγάλες επιτυχίες τους “I love you”, “Time of the season”, “She’s not there”, οι οποίες ακολουθήθηκαν από παρατεταμένα χειροκροτήματα από το κοινό. Μας τα χάλαγε λίγο ο ήχος, αλλά φαντάζομαι ότι τα ηχεία αυτά δεν είχαν συνηθίσει τα σόλο του Rod Argent. Εκτός από τα ψυχεδελικά σόλο του Argent στα πλήκτρα, ο ήχος την υπόλοιπη διάρκεια της συναυλίας ήταν καλός.
Οι Zombies την Πέμπτη εκτός από δικά τους τραγούδια έπαιξαν και κομμάτια από τη δισκογραφική δουλειά των μελών τους σε διάφορες συνεργασίες, όπως τα τραγούδια “Hold your head up” και “God gave rock and roll to you” (το οποίο διασκευάστηκε με επιτυχία από τους Kiss) από το γκρουπ Argent του Rod Argent, στο οποίο συμμετείχε και ο μπασίστας Jim Rodford. Ακούσαμε, επίσης, τραγούδια από το νέο τους δίσκο με τίτλο “Breathe In Breathe Out”. Τα νέα τους τραγούδια δεν ξεφεύγουν από το στυλ των Zombies χωρίς όμως να κάνουν κάποια ιδιαίτερη εντύπωση, εκτός από το “Any other way”, το οποίο θα μπορούσε να περιλαμβάνεται σε παλιότερες επιτυχημένες ηχογραφήσεις.
Πέρα από την αναμενόμενη επιτυχία των πιο γνωστών τους τραγουδιών, η καλύτερη στιγμή για μένα ήταν η εκτέλεση του “Old and Wise” από τον Colin Blunstone, τραγούδι που είχε ερμηνεύσει ο ίδιος για τη συνεργασία του με τους Alan Parsons Project. Η φωνή του το ίδιο αισθαντική με το 1982, όταν και κυκλοφόρησε το τραγούδι αυτό στο δίσκο των Alan Parsons Project “Eye in the Sky”.Μετά από 23 τραγούδια μας αποχαιρέτησαν, αλλά το δυνατό χειροκρότημα τους κράτησε στη σκηνή για ένα encore με το “God gave rock and roll to you” με πολύ ανεβασμένη διάθεση από το κοινό. Την εμφάνισή τους έκλεισαν με το γνωστό “Summertime” του Gershwin, το οποίο είχαν ηχογραφήσει το 1965 για το δίσκο τους Begin Here. Παρότρυναν το κοινό να τραγουδήσει μαζί τους και αυτό κάναμε. Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθεί μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα για το κλείσιμο της βραδιάς.
Όσοι πίστευαν ότι την Πέμπτη θα παρακολουθούσαμε πέντε ηλικιωμένους κυρίους να ζουν τη δεύτερη νιότη τους μέσω των περασμένων μεγαλείων τους διαψεύστηκαν. Η αγάπη τους για τη μουσική ήταν φανερή καθ’ όλη τη διάρκεια της εμφάνισής τους. Χαμογελούσαν μεταξύ τους, χαμογελούσαν στον κόσμο και παρά την ηλικία τους (πατημένα εξήντα!) η διάθεση και η ενέργειά τους γέμιζε το χώρο.
Η εμφάνισή τους στην Πάτρα ήταν μια ευκαιρία που δεν χάνεται. Δεν θα έχουμε πολλές ευκαιρίες ακόμα να ακούσουμε και να δούμε ζωντανά συγκροτήματα από τη χρυσή εποχή της μουσικής. Όπως είπε και ο Rod Argent, χαριτολογώντας, στο Θέατρο Λιθογραφείο «παίζαμε μουσική όταν εσείς δεν είχατε γεννηθεί ακόμα». Φέτος κλείνουν 50 χρόνια από την πρώτη τους πρόβα!
Τα τραγούδια που ακούσαμε:
Sticks and stonesI love you
Can’t nobody love you
Breathe out breathe in
Brokenhearted
I don’t believe in miracles
Show me the way
Any other way
A rose for Emily
Care of Cell 44
This will be our year
Benchwood park
I want her, she wants me
Time of the season
Play it for real
A moment in time
Whenever you’re ready
Tell her no
I do believe
Say you don’t mind
Hold your head up
Old and wise
She’s not there
Encore:
God gave rock and roll to you
Summertime
