Ο Νίκος Πιπινέλης είναι αγαπημένος τραγουδοποιός. Πολλά ξενύχτια μου έχουν την μουσική του σφραγίδα. Με μεγάλη μουσική πορεία από τις αρχές της δεκαετίας του ‘80, πρώτα με τους θρυλικούς Dreamer And The Full Moon, τους γνωστούς «μασκοφόρους» της ελληνικής μουσικής σκηνής, (με μεγαλύτερη επιτυχία τους το τραγούδι “Sandrina” που κυκλοφόρησε το Σεπτέμβρη του 1984 και βγήκε εκτός ελληνικών συνόρων, φτάνοντας μάλιστα πολύ ψηλά στα διάφορα ευρωπαϊκά charts) και έπειτα ως σόλο καλλιτέχνης με πολλές μουσικές συνεργασίες.
Το "El
Gato Negro" από
την άλλη, είναι πραγματικά, ένας
καλαίσθητος χώρος με έμφαση στην καλή
μουσική... χμ, και τις παρέες. Γιατί ως
γνωστόν, αυτές γράφουν ιστορία. Με πολλές
ζωντανές εμφανίσεις κατά την διάρκεια
της εβδομάδας.
Jazz,
Blues,
Rock, Rock ‘N Roll, όλα
τα καλά.
Οι μουσικόφιλοι της Μεταμόρφωσης και
των γύρω περιοχών το έχουν κάνει στέκι.
Δύο σοβαροί λόγοι, λοιπόν, για να βρεθώ Παρασκευή βράδυ στην Μεταμόρφωση. Ο Νικόλας (άρχων του χώρου) ήταν στην θέση του χαμογελαστός. Οι μουσικοί έκαναν το τελευταίο τσεκ, ο κόσμος στις θέσεις τους. Όλα έτοιμα…
Μαζί με το Νίκο Πιπινέλη στη σκηνή ήταν ο Βασίλης Σαλτίκης, σε άλτο και τενόρο σαξόφωνο, επίσης με πολλά χρόνια μουσικής εμπειρίας (Πυρός Αιθήρ κ.α) και γνωριμία μεταξύ τους άνω των τριάντα ετών.
“Μαρία”,
“Ποδήλατο”, “Το Λουλουδάκι Το Γαλάζιο”, με
κιθάρα, φωνή και σαξόφωνο, δοσμένα λιτά
κι απέριττα, όπως κι όλη η τραγουδοποιία
του Νίκου. Χωρίς υπερβολές και φιοριτούρες.
Γιατί κάθε τι όμορφο μπορεί να γίνει με
τον πιο απλό τρόπο. Και
να αγγίζει με τον ίδιο τρόπο τους
ακροατές.
Κι
επειδή πάντα στις εμφανίσεις του ο
Νίκος Πιπινέλης έχει μια ενότητα
αφιερωμένη
στις
μουσικές του επιρροές και «αγάπες», όταν
ακούστηκαν τα “Redemption
Song”,
“Stormy
Weather”
και
φυσικά το “Summertime”, το
χειροκρότημα δεν σταμάτησε! Και
δεν ήταν μόνο για το Νίκο και το Βασίλη,
καθώς η Μαρία και η άλλη Μαρία ανέλαβαν
διαδοχικά κι από ακροάτριες στο κοινό
ανέβηκαν στην σκηνή και συντρόφεψαν
τους δύο μουσικούς φωνητικά με
αξιόλογες... επιδόσεις.
“Message In The Bottle”
και
μια απρόσμενη διασκευή στο τραγούδι
“Τρένο”
του Γιάννη Αγγελάκα και
του Γιώργου Καρρά, και πάλι πλήθος
χειροκροτημάτων για τους δύο μουσικούς.
Μ’
αυτά τα ωραία και μ’ άλλα όμορφα και με ουσιαστική επικοινωνία με τον κόσμο —οι μικροί χώροι το έχουν αυτό— φτάσαμε
στο τέλος της βραδιάς
Ο
σοφός ελληνικός λαός συνηθίζει να λέει: «Κάλλιο
αργά παρά ποτέ»,
οπότε όσοι δεν έχετε ανακαλύψει ακόμα
το Νίκο Πιπινέλη μπορείτε να το κάνετε. Κι αν ο δρόμος σάς βγάζει Παρασκευές
στη Μεταμόρφωση και στο El
Gato Negro
ακόμα
καλύτερα, αφού μπορείτε να δείτε επί σκηνής
το Νίκο με τους μουσικούς συντρόφους
του και τις εκπλήξεις που ετοιμάζει.
Εγώ, πάντως, θα ξαναέρθω. “I'll be back!”, που λέει σε μια ταινία κι ο Schwarzenegger!