Peter Sellers εξώφυλλο

Weekly Smiles: "The Party"/"Bend It Like Beckham": Η ινδική κουλτούρα στο σινεμά

Αυτή την εβδομάδα το Weekly Smiles θα ασχοληθεί με δύο κωμωδίες πολύ διαφορετικές αλλά με ένα κοινό στοιχείο να τις συνδέει: την ινδική κουλτούρα.

Διαβάστηκε φορες

Οι ταινίες-προτάσεις της εβδομάδας είναι θεματικές, πολύχρωμες, με έξυπνο χιούμορ, απίθανες καταστάσεις και κόλπα ζόρικα που κάνουν στην Ινδία.

"The Party" (1968): Ένας Ινδός κομπάρσος-κινούμενος καταστροφέας, καλεσμένος από λάθος σε κοσμικό πάρτυ, και "Bend It Like Beckham" (2002): Το όνειρο μιας νεαρής Ινδής να παίξει ποδόσφαιρο σαν τον David Beckham.

The Party (Το Πάρτι, 1968)

Ο ανεπανάληπτος Peter Sellers κλέβει την παράσταση σε αυτήν την all time classic κωμωδία. Ο ρόλος του Ινδού γκαφατζή Hrundi V. Bakshi αποτελεί μία από τις κορυφαίες του ερμηνείες. 

Ο Bakshi, κομπάρσος με καταγωγή από την Ινδία, έχει επιλεγεί για ένα μικρό ρολάκι σε μια ακριβή κινηματογραφική παραγωγή. Στην τελευταία σκηνή της ταινίας, που πρέπει να γυριστεί με μία μόνο λήψη, καταφέρνει να τα τινάξει όλα στον αέρα. Κυριολεκτικά.

Όπως είναι αναμενόμενο, η κινηματογραφική του καριέρα θα λήξει άδοξα και θα αποκλειστεί από όλα τα μεγάλα στούντιο. 

Από persona non grata, όμως, θα βρεθεί εν μία νυκτί επίσημος προσκεκλημένος σε ένα από τα πιο κοσμικά πάρτι μαζί με την «αφρόκρεμα» της εποχής, όταν κατά λάθος το όνομά του φιγουράρει στη λίστα των καλεσμένων.

Ο Bakshi πηγαίνει με το καλό του κοστούμι και την πρόσκληση άνα χείρας στην πολυτελή έπαυλη, και η είσοδος του είναι θεαματική! Με το πιο αθώο χαμόγελο του κόσμου, περιφέρεται ανάμεσα στους καλεσμένους και αρχίζει να διαλύει τα πάντα στο πέρασμα του.

Και το πραγματικό πάρτι μόλις ξεκινά!

Οι πιο χαρακτηριστικές σκηνές της θεότρελης κωμωδίας περιλαμβάνουν το τάισμα ενός παπαγάλου, το επεισοδιακό δείπνο με το κοτόπουλο που εκτοξεύεται και προσγειώνεται στο κεφάλι μίας ανυποψίαστης παρευρισκόμενης, το πλημμυρισμένο μπάνιο και φυσικά το αποκορύφωμα, με την εμφάνιση ενός πολύχρωμου ελέφαντα με γραμμένα πάνω του συνθήματα! Ας προσθέσουμε μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό έναν εντελώς μεθυσμένο σερβιτόρο, μια οικοδέσποινα στα πρόθυρα νευρικού κλονισμού και μια γιγαντιαία σαπουνάδα που έρχεται να ξεπλύνει όλη τη σοβαροφάνεια της βραδιάς και να τη μετατρέψει σε άκρως διασκεδαστική!

Η ταινία δεν έχει πολλούς διαλόγους, βασίζεται όμως στις εξαιρετικές αυτοσχεδιαστικές ικανότητες του Peter Sellers, που απογειώνει το τελικό αποτέλεσμα. Ο Hrundi Bakshi απολαμβάνει με την ψυχή του την κάθε στιγμή της βραδιάς και η έμφυτη περιέργεια μικρού παιδιού που διαθέτει τον βάζει συνεχώς σε μπελάδες. 

Αυτός ο ανεπιθύμητος τύπος, που δεν θα υπήρχε ποτέ περίπτωση να βρεθεί σε ένα τέτοιο περιβάλλον, γλεντάει από την αρχή μέχρι το τέλος τους ανθρώπους της «υψηλής» κοινωνίας.

Όχι από κάποιο είδος εκδίκησης, αλλά από αγνή αφέλεια.

Ο Bakshi και η ανερχόμενη ηθοποιός Michele Monet, επίσης καλεσμένη, είναι τα πρόσωπα που ξεχωρίζουν με την αυθεντικότητά τους, δίνοντας ζωή στο άνευρο πάρτυ. Εκείνη με το τραγούδι της και εκείνος με την αστείρευτη ενέργειά του.

Όταν στην παρέα θα προστεθεί η κόρη του οικοδεσπότη, με ένα τσούρμο χίπηδες και έναν ελέφαντα, η βραδιά θα αποκτήσει ένα πιο συμβολικό νόημα: Την ισχυρή επέλαση ενός αυθόρμητου, νέου, ορμητικού κύματος απέναντι στον παλιό συντηρητικό και ψεύτικο κόσμο που καταρρέει στο πέρασμά του.



Σε σκηνοθεσία του Blake Edwards, γνωστού για τις συνεργασίες του με τον Peter Sellers στις ξεκαρδιστικές ταινίες του «Ροζ Πάνθηρα», το "The Party" είναι η πρώτη ταινία που γύρισε ο Sellers στο Χόλυγουντ, ενώ ο χαρακτήρας που υποδύθηκε αποτέλεσε τεράστια επιρροή για τον Rowan Atkinson και τον Mr. Bean του.

Η χημεία πρωταγωνιστή και σκηνοθέτη είχε διαφανεί από την προηγούμενη συνεργασία τους, τον «Ροζ Πάνθηρα». Η μουσική της ταινίας ανήκει στον σπουδαίο Henry Mancini, όπως και το τραγούδι που ερμηνεύει η Claudine Longet ως Michele.

Ήταν μία από τις πιο αγαπημένες ταινίες του Elvis Presley, ενώ θεωρείται μία από τις κορυφαίες κωμωδίες όλων των εποχών.



Bend It Like Beckham (Κάν' Το Όπως Ο Μπέκαμ, 2002)

Μία feelgood ταινία που, χωρίς να ξεφεύγει από τα κλισέ του είδους, θίγει με εύστοχο τρόπο αρκετά θέματα, έχει γρήγορο ρυθμό και αστείες ατάκες, ενώ παρακολουθώντας την κάνουμε μια ωραία, νοσταλγική βουτιά στις αρχές των '00s , κυρίως μέσα από τα τραγούδια και το ενδυματολογικό στυλ εκείνης της εποχής.

Η Keira Knightley εντυπωσιάζει με τη φρεσκάδα της (και τους άψογους κοιλιακούς της), σε μία από τις πρώτες της κινηματογραφικές εμφανίσεις. 

Η υπόθεση της ταινίας, έχει ως εξής:

Μια τετραμελής οικογένεια Ινδών μεταναστών στο Λονδίνο ετοιμάζεται για το γάμο της μεγαλύτερης της κόρης. Με όλα τα απαραίτητα έθιμα και τις παραδόσεις. Η μικρή αδερφή της μέλλουσας νύφης, Jesminder (Parminder Nagra), ονειρεύεται μια διαφορετική κατάληξη για τον εαυτό της. Έχοντας γεμίσει το δωμάτιο της με αφίσες του ινδάλματός της, Ντέιβιντ Μπέκαμ, θα κυνηγήσει μια αντάξια ποδοσφαιρική καριέρα.

Θα αναγκαστεί να προπονείται για τη γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου κρυφά από την οικογένεια της, που δεν είναι καθόλου υποστηρικτική με τις αθλητικές της δραστηριότητες. Το αντίθετο, μάλιστα. Της το απαγορεύουν ρητά! Ειδικά η μητέρα της δεν πείθεται επ’ ουδενί λόγω να υποχωρήσει. Για εκείνη, μια σωστή Ινδή πρέπει να ξέρει να μαγειρεύει τέλεια τα τοπικά φαγητά, να μη λέει ψέματα και να νοικοκυρευτεί το συντομότερο.

Τι γίνεται, όμως, όταν η συγκεκριμένη Ινδή διαθέτει εξαιρετικές αγωνιστικές ικανότητες, κατά κοινή ομολογία όλων; Όταν νιώθει το γήπεδο σαν δεύτερο σπίτι της

Το κρυφτό θα συνεχιστεί για λίγο ακόμα και μαζί με την πολύτιμη βοήθεια της κολλητής και συμπαίκτριας της Jules (Keira Knightley) θα ταξιδέψει και θα παίξει μαζί με την ομάδα της στη Γερμανία. Πάντα κάτω από τη μύτη των δικών της. 

Η αλήθεια, όμως, δε θα αργήσει να βγει στο φως και να γίνει η αφορμή για ξεκαρδιστικές καταστάσεις, άφθονες παρεξηγήσεις και ηθικά διλήμματα.

Τι θα αποφασίσει τελικά για το μέλλον της η Jesminder; Να πάρει μέρος στον τελικό κυπέλλου ή να παρευρεθεί στο γάμο της αδερφής της, που είναι ακριβώς την ίδια μέρα; 




Με τον πιο ανάλαφρο τρόπο, η συγκεκριμένη κωμωδία καταφέρνει να μιλήσει για ζητήματα όπως τα στερεότυπα, ο οικογενειακός έλεγχος, η αντιμετώπιση των μεταναστών, οι προκαταλήψεις και η σύγκρουση των παραδοσιακών αξιών με τις προσωπικές επιθυμίες.

Η μοντέρνα μαμά της Jules δε διαφέρει και πολύ από την τυπική Ινδή μητέρα της Jesminder στη συμπεριφορά. Η αντίδρασή της στο ενδεχόμενο η κόρη της να έχει ομοφυλοφιλικές σχέσεις είναι εντελώς παράλογη.

Από την άλλη, η Jesminder αρνείται να ακολουθήσει πιστά το ινδικό μοντέλο, που τη θέλει παντρεμένη με παιδιά. Εχει πάθος με το ποδόσφαιρο, έχει ταλέντο σε αυτό και είναι η μοναδική της προτεραιότητα.

O πατέρας της, όταν ήταν νεότερος, είχε αντίστοιχα όνειρα, που έληξαν άδοξα. Και αυτός είναι ο λόγος που εναντιώνεται στην ενασχόλησή της με το ποδόσφαιρο και προσπαθεί να την προστατέψει από μια ενδεχόμενη απογοήτευση.

Στο "Bend It Like Beckham" κυριαρχεί η προσπάθεια μιας νέας κοπέλας να πάρει τη ζωή στα χέρια της, η επανάστασή της ενάντια στην ισχύουσα νοοτροπία, που λέει πως δεν είναι θηλυκό μια γυναίκα να ασχολείται με το αγαπημένο της άθλημα, το ποδόσφαιρο εν προκειμένω. Και πόσο μάλλον μια γυναίκα με τη δική της καταγωγή.

Η ταινία δεν έχει μόνο χιούμορ, ινδικά έθιμα, ποδοσφαιρικούς αγώνες και ίντριγκες, αλλά και το απαραίτητο αίσθημα. Η πρωταγωνίστρια θα βρει τον έρωτα στο πρόσωπο του προπονητή της, (Jonathan Rhys Meyers), υπάρχουν όμως και κάποια εμπόδια που δεν είχαν υπολογίσει...




Το "Bend It Like Beckham" είναι η τρίτη μεγάλου μήκους ταινία της ινδικής καταγωγής Gurinder Chadha, που μεγάλωσε στο Λονδίνο όπως και η ηρωίδα της ταινίας της. 

Η ιδέα και το θέμα της ταινίας προέκυψαν από τις αντιδράσεις των φιλάθλων μετά από την ήττα της Εθνικής Αγγλίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1996. 

Σύμφωνα με τα λεγόμενα της σκηνοθέτιδας: «Βγήκα από την παμπ και είδα μεγάλους άνδρες να κάθονται στο πεζοδρόμιο και να κλαίνε. Σκέφτηκα: "Θεέ μου, δεν θα ήταν καταπληκτικό να έπαιρνα αυτόν τον τεράστιο, ανδρικό, γεμάτο τεστοστερόνη κόσμο... να του καρφώσω στην καρδιά του μια μικρή Ινδή κοπέλα;».

Η ταινία βραβεύτηκε με το Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο και με το Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ του Τορόντο το 2002.

Διαβάστε ακόμα