Ο καινούργιος δίσκος συγγενεύει κυρίως με τους δύο προηγούμενους, ηχητικά και στιχουργικά, αλλά και με παλαιότερους όπως ο «Ο Ελάχιστος Εαυτός». Κατά την ακρόαση μπορεί να δημιουργηθεί η εντύπωση πως πρόκειται για τακτοποίηση οφειλών με όσα ενέπνευσαν τους προηγούμενους δύο δίσκους, αλλά ο «Απροστάτευτος» δεν είναι μόνο αυτό.