Παρασκευή βράδυ και στον επάνω όροφο του Eightball μαζευτήκαμε για ένα φιλικό, μουσικό μπρα ντε φερ μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης, ανάμεσα στους Αθηναίους Youth Valley και στους Θεσσαλονικείς Ta Toy Boy. Στον από κάτω χώρο, ο… Κώστας Μπίγαλης και η Πωλίνα έδιναν το δικό τους τόνο, και πολλοί ήταν αυτοί που χαριτολογούσαν λέγοντας ότι θα τους τιμήσουν για ένα… after ποτό μετά το live.
Pop ο Μπίγαλης κι η Πωλίνα, pop κι οι δύο μπάντες που παρακολουθήσαμε. Φυσικά, αυτός ο όρος δεν λέει και πολλά χωρίς κάποιον ακόμα προσδιορισμό, οπότε ας πούμε ότι η βραδιά μάς επεφύλασσε μία ποικιλία από dream pop και synthpop ήχους, που στα πιο «πεσιμιστικά» τους φλέρταραν με το shoegaze.
Σε αντίθεση με την πρόσφατη εμφάνιση που είχαν κάνει οι δύο μπάντες στο Death Disco της Αθήνας, εδώ η αρχή έγινε από τους Youth Valley. Πρώτη τους εμφάνιση στη Θεσσαλονίκη και ευκαιρήσαμε να ακούσουμε ολόκληρη τη δισκογραφία τους, με το ντεμπούτο τους “Youth Valley EP” να προηγείται του περσινού LP “Lullabies For Adults”, σε ένα setlist διάρκειας μίας ώρας περίπου.
Οι δύο κιθαρίστες του σχήματος, George V και Aki Rei, είχαν όλο το βάρος αυτού του υλικού στα χέρια τους (ή και στα πόδια τους, με τόσα πεταλάκια!), με τον τραγουδιστή Joseph Powell και τη δική του κιθάρα να βγαίνει μπροστά και να μας ταξιδεύει με τα ατμοσφαιρικά του φωνητικά, τους καλοαρθρωμένους αγγλικούς στίχους και το αισθαντικό στυλ. Τα στιβαρά beat και τα μικρά γεμίσματα του Dean Jola στα ντραμς και οι επίσης στιβαρές μπασογραμμές του Damian Day «έδεναν» το τελικό αποτέλεσμα, μαζί με τα harmonic φωνητικά που γνωρίζουμε και από τους δίσκους.
Ακούσαμε, λοιπόν, ιστορίες για το χειμώνα (“February”), ιστορίες για ανιαρά ραντεβού και εύθραυστους έρωτες (“I Don’t Want To Go Out With You Veronica”, “Young Sad Lovers”) και θυμηθήκαμε αυτό το άβολο συναίσθημα που μας κατακλύζει απόγευμα Κυριακής, επειδή η επόμενη είναι Δευτέρα (“Sunday Monday”).
Αν και δεν έλειψε το κακό συνήθειο αρκετών να μιλάνε κατά τη διάρκεια της συναυλίας, η τεχνική αρτιότητα και η εκφραστικότητα της πεντάδας κέρδισε το κοινό και έφτιαξε μια συναυλιακή ατμόσφαιρα «εγγύτητας», όπως θα περίμενε κανείς από το στυλ μουσικής που παίζουν οι Youth Valley.
Μετά τις ευχαριστίες για τη φιλοξενία, το πατάρι παραχωρήθηκε στους Ta Toy Boy και το ηχόχρωμα άλλαξε κάπως, με το Roland Juno του τραγουδιστή Γιώργου Μπέγκα να φέρνει κατευθείαν στο μυαλό κάτι από τα ‘80s. Την κιθάρα (πάλι με τον αντίστοιχο χαμό από πεταλάκια) ανέλαβε ο Ηλίας Σμήλιος και το μπάσο ο Γιάννης Λιανόπουλος, ενώ ο Θάνος Καζαντζής, πιο πρόσφατη προσθήκη στο συγκρότημα, καθόταν πίσω από τα ντραμς.
Οι τέσσερις μουσικοί γνωρίζουν πολύ καλά το ύφος στο οποίο κινούνται —το έχουμε καταλάβει και από τη συμμετοχή τους σε άλλα project— και φρόντισαν να το αποδώσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Γιώργος Μπέγκας με την απαλή φωνή και τα πλήκτρα του είναι το σήμα κατατεθέν των Ta Toy Boy, όμως ίσως έτσι αδικούσαμε τα υπόλοιπα μέλη και ιδίως τον Ηλία Σμήλιο, που με το ποικίλο παίξιμό του σχηματοποιεί την ατμόσφαιρα κάθε κομματιού.
Αξίζει, επίσης, να ειπωθεί ότι η προσθήκη του Θάνου Καζαντζή, συνεργάτη του Σμίλιου και στους Mary’s Flower Superhead, δίνει έναν πιο «οργανικό» χαρακτήρα στις εμφανίσεις των Ta Toy Boy και αφαιρεί την «ηλεκτρονική» αίσθηση των προηχογραφημένων beats που συνηθίσαμε στις πρώτες δουλειές τους.
Η εμφάνιση των Ta Toy Boy πρόσφερε και αυτή μια καλή σούμα από ολόκληρη τη δισκογραφία τους, συμπεριλαμβανομένου του “Cheap Suits” και του “Antony”, που κυκλοφόρησαν πέρσι. Τα υπόλοιπα κομμάτια προέρχονταν από τα δύο τους ολοκληρωμένα άλμπουμ, το “This Town” του 2019 και το “Endless Life” του 2021.
Και μιας και αναφέραμε το “This Town”, το ομώνυμο τραγούδι είναι, φυσικά, αυτό με το οποίο μας πρωτοσυστήθηκαν οι Ta Toy Boy και το αφήσαν για το τέλος, σε μία εκτεταμένη, παθιασμένη εκτέλεση που ζωντάνεψε ακόμα περισσότερο από τα φυσικά ντραμς.
«Σε αυτήν την πόλη» γίνονται ενδιαφέροντα πράγματα, λοιπόν, ή ας πούμε καλύτερα σε όλη τη χώρα. Από το κιθαριστικό patchwork των Youth Valley στην synthpop «πραότητα» των Ta Toy Boy, απολαύσαμε δύο από τα πιο ενδιαφέροντα ονόματα της εγχώριας αγγλόφωνης σκηνής, και ήδη ανυπομονούμε για τα επόμενα.
Οι φωτογραφίες ανήκουν στον Άκη Καλλόπουλο και στο mixgrill.gr.