[Της Christa]
Η εγχώρια jazz σκηνή υποδέχτηκε πρόσφατα το συνθέτη Σταύρο Δαμιανίδη, ή αλλιώς Buoroke Mello, όπως υπογράφει την πρώτη του δισκογραφική δουλειά, η οποία έχει τίτλο “Angler’s Delight”. Ένα jazz concept album γεμάτο εκπλήξεις και με μια φρεσκάδα, που το κάνει να ξεχωρίζει! Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι συμμετέχουν σ’ αυτό κορυφαίοι μουσικοί του είδους, ξεκινώντας βέβαια με τον Γιώργο Ψυχογιό, ο οποίος υπογράφει και την ενορχήστρωση.
Ας δούμε όμως τι μας είπε ο Σταύρος Δαμιανίδης για τη μεγάλη λατρεία του, τη jazz και το «θαλασσινό» «Angler’s Delight”….
1. Σταύρο, πώς πήρες την απόφαση να κάνεις ένα concept album, το «Angler’s Delight», πόσο μάλλον να συνδυάσεις τη jazz μουσική με ένα καθαρά ελληνικό θέμα, τη θάλασσα και το ψάρεμα;
Η θάλασσα και το ψάρεμα είναι παλαιοί έρωτες... Έχω γράψει αμέτρητα τραγούδια και ορχηστρικά από πιτσιρικάς, με θέματα όπως ο κόπος του ψαρά, τα «περήφανα» καΪκια, τα βυθισμένα πλοία, συγκινητικά ψαρέματα και άλλα πολλά. Η θάλασσα προσφέρει και ένα εύκολο concept στο οποίο μπορείς να χωρέσεις τα πάντα, από την απλότητα και τη γαλήνη, ως τον έρωτα και την ομορφιά και ποικιλομορφία της ζωής. Θέλοντας η πρώτη δισκογραφική μου προσπάθεια να έχει ένα ενιαίο θέμα, προσέτρεξα στη θάλασσα και ανέσυρα από το συρτάρι μελωδίες και στίχους που είχα γράψει στα 16 μου και τα συνδύασα με νέες συνθέσεις. Το φωτογραφικό υλικό στο booklet είναι από ταξίδια μου, ψαρευτικά και μη, στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
2. Μεγάλη έκπληξη είναι η εισαγωγή (intro) στο cd σου, όπου ο ήχος από το σαξόφωνό σου μπλέκεται με τους ήχους της Ιχθυοαγοράς και τις φωνές των πωλητών που προσπαθούν να πουλήσουν τα ψάρια τους. Αυτά τα «ηχητικά εφέ» ενσωματώθηκαν στο studio ή είναι live ηχογράφηση;
Τα ηχητικά εφέ τα ηχογραφήσαμε ζωντανά. Πήγα στη Βαρβάκειο αγορά, καθώς και σε 2-3 λαϊκές αγορές στην Αθήνα, ενώ έστειλα και φίλους να κάνουν το ίδιο, ώστε να έχουμε αρκετό υλικό το οποίο θα ενσωματονόταν στο κομμάτι. Ήθελα η εισαγωγή να παντρεύει κάπως αφελώς το θέμα του δίσκου με τη μουσική.
3. Θα έλεγα βέβαια ότι οι εκπλήξεις σ’ αυτό το cd είναι συνεχόμενες. «Pastourma Jazz» λοιπόν!!! Πώς σου προέκυψε αυτό το κομμάτι και πώς αποφάσισες να του δώσεις αυτό τον ιδιαίτερο τίτλο; Φαντάζομαι ότι θα είσαι λάτρης του μοναδικού αυτού εδέσματος ... Ρίζες από Μικρά Ασία;
Οι παππούδες μου από Μικρά Ασία και αναμνήσεις από παστουρμά (καμήλας) στο τραπέζι πολύ συχνά. Πάντα λάτρευα αυτό το έδεσμα, και έγινε και κοινό θέμα συναντήσεων με τον παλαιόφιλό μου, τον Θαλή, όπου αντί να τρέχουμε στα clubs, αγοράζαμε παστουρμά και ουίσκυ και τη βγάζαμε συζητώντας με τις ώρες. Αναπόφευκτα το κομμάτι διατρέχουν όλες αυτές οι ιστορίες και το κομμάτι αποτελεί ένα αυθεντικό μείγμα Δύσης (Jazz), Ανατολής (μινοράκια) και Βαλκανίων (πνευστά).
4. Υπογράφεις το «Angler’s Delight» ως Buoroke Mello … Καλλιτεχνικό ψευδώνυμο να υποθέσω;
Μεγάλη ιστορία.. δεν έβρισκα όνομα για το σχήμα και την καλλιτεχνική μου ιδιότητα και απλά «αγγλοποίησα» το αγαπημένο μου ελληνικό ανέκδοτο, θα σου το πω κάποια φορά...
5. Την ενορχήστρωση της δουλειάς αυτής υπογράφει ο εξαιρετικός συνθέτης, πιανίστας της jazz και αυτοσχεδιαστής Γιώργος Ψυχογιός, με τον οποίο σας δένει, απ’ όσο γνωρίζω, μια μακρόχρονη φιλία αλλά και συνεργασία...
Μια μακροχρόνια φιλία, αλληλοβοήθεια και εκτίμηση που κατέληξε προς μεγάλη μου χαρά και σε συνεργασία στο δίσκο μου! Ο Γιώργος είναι ένα απερίγραπτο, ανεξάντλητο και ασυμβίβαστο ταλέντο, που όταν γνώρισα πριν από δέκα χρόνια, μου ξύπνησε την επιθυμία να τον βοηθήσω να γίνει πιο γνωστός όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό.. Έτσι άρχισα να του οργανώνω ρεσιτάλ αυτοσχεδιασμού και τον βοήθησα οργανωτικά στην ηχογράφηση των δίσκων του.
6. Εκτός όμως από το Γιώργο Ψυχογιό, στο cd συμμετέχει η αφρόκρεμα της ελληνικής jazz σκηνής – o Γιώργος Πολυχρονάκος, ο Γιάννης Κασσέτας, ο Δημήτρης Παπαδόπουλος, ο Απόστολος Λεβεντόπουλος, ο Περικλής Τριβόλης, ο Αλέξανδρος Τσάμης, ο Δημήτρης Παντελιάς και στα φωνητικά η Πηνελόπη Τζανετάκη ...
Mιλάμε για καταπληκτικούς, σεμνούς μουσικούς που είτε έχουν κάνει καριέρα στο εξωτερικό, είτε άνετα κάνουν. Με τον Γιώργο Πολυχρονάκο γνωριζόμαστε μάλιστα πολλά χρόνια, από τότε που μου έκανε μάθημα σαξοφώνου ο Δημήτρης Βασιλάκης και ανέχονταν να τζαμάρω κι εγώ πού και πού μαζί τους. Θέλω όμως να αναφέρω και την καταπληκτική δουλειά του ηχολήπτη Μάκη Τσελέντη, που κατάφερε να ενώσει σωστά την παράλληλη ηχογράφηση δέκα οργάνων σε ένα μικρό στούντιο.
7. Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με τη μουσική και ποιες οι πιο σημαντικές μουσικές σου επιρροές;
Από πολύ μικρός πέθαινα για μουσική. Θυμάμαι σαν πρώτες αγάπες το «Who can it be now» των «Men at Work» με το απίθανο ριφάκι και τόσα άλλα κομμάτια, τα οποία έβαζα στο κασσετοφωνάκι μου και χόρευα μόνος στο δωμάτιό μου. Κατά τα 16 μου, ο swing ήχος που άκουσα σε μια drum γύρισε τον κόσμο ανάποδα και ερωτεύτηκα για πάντα τη jazz. Από επιρροές δε, άλλο τίποτα, εθνικές μουσικές, ρεμπέτικα, πολλή κλασσική και στην κορυφή όλων (ίσως παρδόξως) τα pop συγκροτήματα Simple Minds και Love and Money.
8. Τα τελευταία χρόνια, αν και διανύουμε μια πολύ δύσκολη περίοδο, διοργανώνονται συνεχώς διάφορα jazz festivals σ’ όλη την Ελλάδα, τα οποία βρίσκουν μεγάλη ανταπόκριση από το κοινό, ενώ παράλληλα έχουν ξεπηδήσει πολλά ατμοσφαιρικά μπαράκια στην Αθήνα, που φιλοξενούν μικρά jazz σχήματα. Θεωρείς ότι η ελληνική jazz σκηνή βρίσκεται σε άνθηση; Κι αν ναι, πού πιστεύεις ότι οφείλεται αυτό;
Σαφώς βρίσκεται σε άνθηση, αφού προσφέρονται πολλά μαγαζιά, όπου μπορούν και νέα παιδιά να εκφρασθούν μέσω της jazz. Νομίζω ότι ο κόσμος έχει λίγο πιο ανοικτό μυαλό και έχει βαρεθεί να ακούει ανακυκλωμένη μουσική. Η οικονομική ανταμοιβή είναι αστεία στις περισσότερες περιπτώσεις, αλλά και το κοινό και οι παίκτες είναι χαρούμενοι που μπορούν να επικοινωνήσουν.
9. Υπάρχει η άποψη ότι η jazz απευθύνεται σε ένα «μυημένο -γαλουχημένο» κοινό... Συμφωνείς εσύ με αυτή την άποψη; Και σε ρωτάω γιατί η μουσική που υπάρχει στο cd σου όχι μόνο δεν «βαραίνει» αλλά αντίθετα χαλαρώνει και σε ταξιδεύει ...
Η jazz έχει αμέτρητες εκφάνσεις. Αν κάποιος δεν έχει μυηθεί και ακούσει free jazz είναι λογικό ότι θα του φανεί παράξενη, ακαταλαβίστικη. Όμως υπάρχουν τόσο ευχάριστα ακούσματα από τη γέννηση της jazz ως και σήμερα που μπορεί καθένας «αμύητος» να ακούσει. Αν πάλι κάποιος (σαν εμένα) τρελαθεί εντελώς με το είδος και θέλει να τη γνωρίσει σε βάθος, θα πρέπει να γαλουχηθεί και να φτάσει σε επίπεδο να αναγνωρίζει την ομορφιά και στα πιο δύσκολα και παράξενα κομμάτια. Έχω πάει όμως κι εγώ σε συναυλίες τεράστιων μουσικών που λατρεύω, όπου η μουσική τους όμως με άφησε παγερά αδιάφορο (π.χ. Wayne Shorter στο Μέγαρο Μουσικής και Joe Lovano στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών). Εγώ δεν έκανα εσκεμμένα ένα δίσκο που χαλαρώνει, νομίζω ότι αυτό που ακούγεται αντανακλά ακριβώς τη ψυχοσύνθεσή μου και τη διάθεσή μου.
10. Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; Θα σε δούμε το χειμώνα σε κάποιο από αυτά τα ατμοσφαιρικά jazz στέκια, πιθανώς και σε κάποιο ντουέτο με τον Γιώργο Ψυχογιό;
Μακάρι να βρω το χρόνο να παίξω 3-4 φορές μέσα στη χρονιά, περισσότερο παίζω σε σπίτια φίλων με μικρά σχήματα και ενίοτε με τα σχήματα του Γιώργου Ψυχογιού (αν και όταν με ανέχονται). Όσο για μελλοντικά σχέδια, ήδη έχω φτιάξει τον σκελετό του επόμενου δίσκου, αλλά θα πάρει πολύ καιρό να πάρει σάρκα και οστά, λόγω έλλειψης χρόνου και προϋπολογισμού...
Η εγχώρια jazz σκηνή υποδέχτηκε πρόσφατα το συνθέτη Σταύρο Δαμιανίδη, ή αλλιώς Buoroke Mello, όπως υπογράφει την πρώτη του δισκογραφική δουλειά, η οποία έχει τίτλο “Angler’s Delight”. Ένα jazz concept album γεμάτο εκπλήξεις και με μια φρεσκάδα, που το κάνει να ξεχωρίζει! Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι συμμετέχουν σ’ αυτό κορυφαίοι μουσικοί του είδους, ξεκινώντας βέβαια με τον Γιώργο Ψυχογιό, ο οποίος υπογράφει και την ενορχήστρωση.
Ας δούμε όμως τι μας είπε ο Σταύρος Δαμιανίδης για τη μεγάλη λατρεία του, τη jazz και το «θαλασσινό» «Angler’s Delight”….
1. Σταύρο, πώς πήρες την απόφαση να κάνεις ένα concept album, το «Angler’s Delight», πόσο μάλλον να συνδυάσεις τη jazz μουσική με ένα καθαρά ελληνικό θέμα, τη θάλασσα και το ψάρεμα;
Η θάλασσα και το ψάρεμα είναι παλαιοί έρωτες... Έχω γράψει αμέτρητα τραγούδια και ορχηστρικά από πιτσιρικάς, με θέματα όπως ο κόπος του ψαρά, τα «περήφανα» καΪκια, τα βυθισμένα πλοία, συγκινητικά ψαρέματα και άλλα πολλά. Η θάλασσα προσφέρει και ένα εύκολο concept στο οποίο μπορείς να χωρέσεις τα πάντα, από την απλότητα και τη γαλήνη, ως τον έρωτα και την ομορφιά και ποικιλομορφία της ζωής. Θέλοντας η πρώτη δισκογραφική μου προσπάθεια να έχει ένα ενιαίο θέμα, προσέτρεξα στη θάλασσα και ανέσυρα από το συρτάρι μελωδίες και στίχους που είχα γράψει στα 16 μου και τα συνδύασα με νέες συνθέσεις. Το φωτογραφικό υλικό στο booklet είναι από ταξίδια μου, ψαρευτικά και μη, στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
2. Μεγάλη έκπληξη είναι η εισαγωγή (intro) στο cd σου, όπου ο ήχος από το σαξόφωνό σου μπλέκεται με τους ήχους της Ιχθυοαγοράς και τις φωνές των πωλητών που προσπαθούν να πουλήσουν τα ψάρια τους. Αυτά τα «ηχητικά εφέ» ενσωματώθηκαν στο studio ή είναι live ηχογράφηση;
Τα ηχητικά εφέ τα ηχογραφήσαμε ζωντανά. Πήγα στη Βαρβάκειο αγορά, καθώς και σε 2-3 λαϊκές αγορές στην Αθήνα, ενώ έστειλα και φίλους να κάνουν το ίδιο, ώστε να έχουμε αρκετό υλικό το οποίο θα ενσωματονόταν στο κομμάτι. Ήθελα η εισαγωγή να παντρεύει κάπως αφελώς το θέμα του δίσκου με τη μουσική.
3. Θα έλεγα βέβαια ότι οι εκπλήξεις σ’ αυτό το cd είναι συνεχόμενες. «Pastourma Jazz» λοιπόν!!! Πώς σου προέκυψε αυτό το κομμάτι και πώς αποφάσισες να του δώσεις αυτό τον ιδιαίτερο τίτλο; Φαντάζομαι ότι θα είσαι λάτρης του μοναδικού αυτού εδέσματος ... Ρίζες από Μικρά Ασία;
Οι παππούδες μου από Μικρά Ασία και αναμνήσεις από παστουρμά (καμήλας) στο τραπέζι πολύ συχνά. Πάντα λάτρευα αυτό το έδεσμα, και έγινε και κοινό θέμα συναντήσεων με τον παλαιόφιλό μου, τον Θαλή, όπου αντί να τρέχουμε στα clubs, αγοράζαμε παστουρμά και ουίσκυ και τη βγάζαμε συζητώντας με τις ώρες. Αναπόφευκτα το κομμάτι διατρέχουν όλες αυτές οι ιστορίες και το κομμάτι αποτελεί ένα αυθεντικό μείγμα Δύσης (Jazz), Ανατολής (μινοράκια) και Βαλκανίων (πνευστά).
4. Υπογράφεις το «Angler’s Delight» ως Buoroke Mello … Καλλιτεχνικό ψευδώνυμο να υποθέσω;
Μεγάλη ιστορία.. δεν έβρισκα όνομα για το σχήμα και την καλλιτεχνική μου ιδιότητα και απλά «αγγλοποίησα» το αγαπημένο μου ελληνικό ανέκδοτο, θα σου το πω κάποια φορά...
5. Την ενορχήστρωση της δουλειάς αυτής υπογράφει ο εξαιρετικός συνθέτης, πιανίστας της jazz και αυτοσχεδιαστής Γιώργος Ψυχογιός, με τον οποίο σας δένει, απ’ όσο γνωρίζω, μια μακρόχρονη φιλία αλλά και συνεργασία...
Μια μακροχρόνια φιλία, αλληλοβοήθεια και εκτίμηση που κατέληξε προς μεγάλη μου χαρά και σε συνεργασία στο δίσκο μου! Ο Γιώργος είναι ένα απερίγραπτο, ανεξάντλητο και ασυμβίβαστο ταλέντο, που όταν γνώρισα πριν από δέκα χρόνια, μου ξύπνησε την επιθυμία να τον βοηθήσω να γίνει πιο γνωστός όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό.. Έτσι άρχισα να του οργανώνω ρεσιτάλ αυτοσχεδιασμού και τον βοήθησα οργανωτικά στην ηχογράφηση των δίσκων του.
6. Εκτός όμως από το Γιώργο Ψυχογιό, στο cd συμμετέχει η αφρόκρεμα της ελληνικής jazz σκηνής – o Γιώργος Πολυχρονάκος, ο Γιάννης Κασσέτας, ο Δημήτρης Παπαδόπουλος, ο Απόστολος Λεβεντόπουλος, ο Περικλής Τριβόλης, ο Αλέξανδρος Τσάμης, ο Δημήτρης Παντελιάς και στα φωνητικά η Πηνελόπη Τζανετάκη ...
Mιλάμε για καταπληκτικούς, σεμνούς μουσικούς που είτε έχουν κάνει καριέρα στο εξωτερικό, είτε άνετα κάνουν. Με τον Γιώργο Πολυχρονάκο γνωριζόμαστε μάλιστα πολλά χρόνια, από τότε που μου έκανε μάθημα σαξοφώνου ο Δημήτρης Βασιλάκης και ανέχονταν να τζαμάρω κι εγώ πού και πού μαζί τους. Θέλω όμως να αναφέρω και την καταπληκτική δουλειά του ηχολήπτη Μάκη Τσελέντη, που κατάφερε να ενώσει σωστά την παράλληλη ηχογράφηση δέκα οργάνων σε ένα μικρό στούντιο.
7. Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με τη μουσική και ποιες οι πιο σημαντικές μουσικές σου επιρροές;
Από πολύ μικρός πέθαινα για μουσική. Θυμάμαι σαν πρώτες αγάπες το «Who can it be now» των «Men at Work» με το απίθανο ριφάκι και τόσα άλλα κομμάτια, τα οποία έβαζα στο κασσετοφωνάκι μου και χόρευα μόνος στο δωμάτιό μου. Κατά τα 16 μου, ο swing ήχος που άκουσα σε μια drum γύρισε τον κόσμο ανάποδα και ερωτεύτηκα για πάντα τη jazz. Από επιρροές δε, άλλο τίποτα, εθνικές μουσικές, ρεμπέτικα, πολλή κλασσική και στην κορυφή όλων (ίσως παρδόξως) τα pop συγκροτήματα Simple Minds και Love and Money.
8. Τα τελευταία χρόνια, αν και διανύουμε μια πολύ δύσκολη περίοδο, διοργανώνονται συνεχώς διάφορα jazz festivals σ’ όλη την Ελλάδα, τα οποία βρίσκουν μεγάλη ανταπόκριση από το κοινό, ενώ παράλληλα έχουν ξεπηδήσει πολλά ατμοσφαιρικά μπαράκια στην Αθήνα, που φιλοξενούν μικρά jazz σχήματα. Θεωρείς ότι η ελληνική jazz σκηνή βρίσκεται σε άνθηση; Κι αν ναι, πού πιστεύεις ότι οφείλεται αυτό;
Σαφώς βρίσκεται σε άνθηση, αφού προσφέρονται πολλά μαγαζιά, όπου μπορούν και νέα παιδιά να εκφρασθούν μέσω της jazz. Νομίζω ότι ο κόσμος έχει λίγο πιο ανοικτό μυαλό και έχει βαρεθεί να ακούει ανακυκλωμένη μουσική. Η οικονομική ανταμοιβή είναι αστεία στις περισσότερες περιπτώσεις, αλλά και το κοινό και οι παίκτες είναι χαρούμενοι που μπορούν να επικοινωνήσουν.
9. Υπάρχει η άποψη ότι η jazz απευθύνεται σε ένα «μυημένο -γαλουχημένο» κοινό... Συμφωνείς εσύ με αυτή την άποψη; Και σε ρωτάω γιατί η μουσική που υπάρχει στο cd σου όχι μόνο δεν «βαραίνει» αλλά αντίθετα χαλαρώνει και σε ταξιδεύει ...
Η jazz έχει αμέτρητες εκφάνσεις. Αν κάποιος δεν έχει μυηθεί και ακούσει free jazz είναι λογικό ότι θα του φανεί παράξενη, ακαταλαβίστικη. Όμως υπάρχουν τόσο ευχάριστα ακούσματα από τη γέννηση της jazz ως και σήμερα που μπορεί καθένας «αμύητος» να ακούσει. Αν πάλι κάποιος (σαν εμένα) τρελαθεί εντελώς με το είδος και θέλει να τη γνωρίσει σε βάθος, θα πρέπει να γαλουχηθεί και να φτάσει σε επίπεδο να αναγνωρίζει την ομορφιά και στα πιο δύσκολα και παράξενα κομμάτια. Έχω πάει όμως κι εγώ σε συναυλίες τεράστιων μουσικών που λατρεύω, όπου η μουσική τους όμως με άφησε παγερά αδιάφορο (π.χ. Wayne Shorter στο Μέγαρο Μουσικής και Joe Lovano στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών). Εγώ δεν έκανα εσκεμμένα ένα δίσκο που χαλαρώνει, νομίζω ότι αυτό που ακούγεται αντανακλά ακριβώς τη ψυχοσύνθεσή μου και τη διάθεσή μου.
10. Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; Θα σε δούμε το χειμώνα σε κάποιο από αυτά τα ατμοσφαιρικά jazz στέκια, πιθανώς και σε κάποιο ντουέτο με τον Γιώργο Ψυχογιό;
Μακάρι να βρω το χρόνο να παίξω 3-4 φορές μέσα στη χρονιά, περισσότερο παίζω σε σπίτια φίλων με μικρά σχήματα και ενίοτε με τα σχήματα του Γιώργου Ψυχογιού (αν και όταν με ανέχονται). Όσο για μελλοντικά σχέδια, ήδη έχω φτιάξει τον σκελετό του επόμενου δίσκου, αλλά θα πάρει πολύ καιρό να πάρει σάρκα και οστά, λόγω έλλειψης χρόνου και προϋπολογισμού...