Χάρις Αλεξίου: Τα όνειρα γίνονται πάλι

Η παλιά Χάρις με νέα στοιχεία.
Διαβάστηκε φορες
Τι θα ακούσεις;
Κομμάτια έντεχνα, μπαλάντες, άλλα που τείνουν στο λαϊκό και άλλα πιο ιδιαίτερα και πιο ανεβαστικά.

Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
Ένα φιλί, Καθρέφτης, Απόκληρος , Άλλα Χώματα

Βαθμολογία: 6/10

Πρόκειται για μία φωνή που είχα στ' αυτιά μου από μικρό παιδί. Αντικειμενικά, μία από τις μεγαλύτερες - έχει χαρακτηριστεί και ως η μεγαλύτερη - Ελληνίδες ερμηνεύτριες. Φωνή αισθαντική, χαρακτηριστική, που μπορεί να πατήσει σε πολλά είδη και να σε αφήσει έκπληκτο. Εξαιρετική μουσική πορεία και εξαιρετικά μεγάλη δισκογραφική δουλειά. Ακόμα περιμένω με ανυπομονησία την επόμενη εμφάνισή της,όπου, αν και τα χρόνια έχουν περάσει, βρίσκει κάθε φορά ένα στοιχείο και πρωτοτυπεί. Με τα album της συμβαίνει κάτι διαφορετικό. Συνεχίζει να βρίσκει στοιχεία και οι δουλειές που έχει κάνει τα τελευταία χρόνια διαφέρουν αρκετά. Προσωπικά όμως αισθάνομαι ότι δεν της ταιριάζουν απόλυτα και λίγο δυσκολεύομαι να τις παρακολουθήσω.

Η Χάρις Αλεξίου σε συνεργασία με τη Heaven έχει κυκλοφορήσει εδώ και ενάμιση μήνα περίπου ένα album που πολύ περιμέναμε. Ήδη από το καλοκαίρι παίζει στα ραδιόφωνα το ανάλαφρο "Ένα φιλί", που ήταν απόλυτα ταιριαστό στην εποχή και τη δροσιά της. Έτσι, μας έκανε να περιμένουμε με ακόμη μεγαλύτερη ανυπομονησία τον δίσκο με τίτλο "Τα όνειρα γίνονται πάλι". Λίγο πριν κυκλοφορία του, ακούμε ακόμη ένα κομμάτι, το "Καίω εσένα".

Σε αυτό το album συνεργάζεται πρώτη φορά με νέα άτομα, των οποίων το στοιχείο και η νεανική διάθεση φαίνεται στα κομμάτια. Οι στίχοι είναι του Νίκου Μωραΐτη, ενώ η μουσική επένδυση από τους  Rous, Στάθη Δρογώση, Βασίλη Γαβριηλίδη και Ανδριάνα Μπάμπαλη.

Τα κομμάτια είναι άρτια στιχουργικά, με θέματα πολυτραγουδισμένα και γνωστά στο ρεπερτόριο της Χαρούλας. Εύκολα θα αναγνωρίσει κανείς άλλα, παλιότερα κομμάτια της, να κρύβονται πίσω από αυτά που θα ακούσει τώρα. Οι φίλοι, ο έρωτας και η χαρά και η λύπη που προκαλεί. Μνήμες του παρελθόντος που ξαναχτυπούν την πόρτα. Και μουσικά όμως ένα στυλ που μας είναι γνώριμο, τόσο στις μπαλάντες όσο και στα κομμάτια που τείνουν να αποκτήσουν ένα πιο λαϊκό χρώμα με τη συνοδεία μπουζουκιού. Κάποια στοιχεία, όπως η χρήση της ηλεκτρικής και το beat σε κάποια σημεία, έρχονται να παντρευτούν με τη γνωστή μουσική της. Θεωρώ πως δεν της είναι απολύτως ταιριαστά, δεν είναι  όμως υπερβολικά.

Στα κομμάτια Ποιος μ' αγαπάει ακόμα, Λυόμενο, Καίω εσένα, Βγες, αναγνωρίζω μία μελωδία αργή, ένα στοιχείο ήρεμο μα και μία επανάληψη. Οι μπαλάντες που λίγο σε μελαγχολούν.

Το Ζήτω η καρδιά είναι ένα πάντρεμα της παλιάς Χαρούλας με τα καινούρια στοιχεία. Ενώ Τα σύνορα και το Κατάστρωμα της ταιριάζουν περισσότερο, με το μπουζούκι.

Ξεχωρίζω τα Ένα φιλί, Καθρέφτης, Απόκληρος, Άλλα χώματα. Ήταν μία έκπληξη και στιχουργικά, αλλά κυρίως μελωδικά. Μουσική διαφορετική, πιο ανάλαφρη, που μου θύμισε το album της Η αγάπη θα σε βρει όπου και να 'σαι του 2009.

Είναι ένα album που ακούω με ευχαρίστηση. Κάποια κομμάτια τα ακούω πολλές φορές, όλα όμως είναι αξιόλογα. Μία πολύ ωραία κυκλοφορία προς το τέλος του 2014, που αξίζει να ακούσετε. Γιατί εκτός των άλλων πρόκειται για τη Χαρούλα!

Ακούστε ολόκληρο τo album εδώ:




Αξιολόγηση δίσκων
Βαθμός δίσκου
Για να αξιολογήσετε επιλέξτε το επιθυμητό αστέρι

Κωδικός επιβεβαίωσης, γράψτε τους χαρακτήρες που βλέπετε στην εικόνα

Διαβάστε ακόμα