Gimme 10: Οι επιλογές των My Drunken Haze

Με αφορμή την κυκλοφορία του πρώτου της άλμπουμ, η μπάντα γράφει για τους δίσκους που καθόρισαν τον ήχο της.
Διαβάστηκε φορες
Οι My Drunken Haze είναι ένα γκρουπ με νεοψυχεδελικές, garage και dream pop κατευθύνσεις, το οποίο σχηματίστηκε την άνοιξη του 2010. Αυτή τη στιγμή η σύνθεσή τους περιλαμβάνει τους Spir Frelini (μουσική, στίχοι, κιθάρα), Harry Kane (κιθάρα), Matina Sous Peau (φωνή), Nick Zoura (τύμπανα) και Costa Gunn (μπάσο). Για περισσότερα σχετικά με το γκρουπ επισκεφθείτε τη σελίδα https://www.facebook.com/pages/My-Drunken-haze/134266476588805?fref=ts.

Το ντεμπούτο άλμπουμ των My Drunken Haze, με τίτλο το όνομά τους, κυκλοφόρησε πρόσφατα από την Inner Ear και θα παρουσιαστεί ζωντανά στις 18 Δεκεμβρίου, στο Six d.o.g.s., με ελεύθερη είσοδο. Με αυτές τις αφορμές τα μέλη του συγκροτήματος επέλεξαν και σχολιάζουν παρακάτω μερικά από τα άλμπουμ που καθόρισαν τον ήχο τους.

1. The Piper At The Gates Of Dawn - Pink Floyd (1967)
Δίσκος ο οποίος γραφόταν σε διπλανό στούντιο την εποχή που οι Beatles έγραφαν το Sgt. Peppers... Φανερή η επικοινωνία μεταξύ των δύο, διαστημική οδύσσεια μέσα από το μυαλό ενός τρελού διαμαντιού που τότε ήταν στο απόγειό του. Ορόσημο της σκοτεινής πλευράς της ψυχεδελικής ποπ.

2. Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band - The Beatles (1867)
Ένα μοναδικό κολάζ ήχων το οποίο συνετέθη υπό την επίβλεψη του George Martin. Νέες τεχνικές και μέθοδοι στην παραγωγή χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά σε αυτό τον δίσκο που παραμένει διαχρονικός. Τρία πιάνα για ένα μι ματζόρε, σιτάρ, λατέρνες, ταινίες, τα πάντα είναι εκεί.

3. The Ipcress File - John Barry (1965)
Δίσκος παρακαταθήκη για κάθε soundtrack κατασκοπευτικής κινηματογραφικής ταινίας και όχι μόνο. Ο τρόπος με τον οποίο ο Barry χειρίζεται την ορχήστρα και τις κιθάρες σε καθηλώνει καθ' όλη τη διάρκεια ακρόασής του.

4. The Velvet Underground & Nico - The Velvet Underground & Nico (1967)
Η μπανάνα. Προτείνεται για ακρόαση με ακουστικά. Η σατανική βιόλα του Cale. Το μονολιθικό beat της Tucker. Η βρώμικη κιθάρα του Morrison. Το χάσιμο του Reed. Και η απόμακρη παγωνιά της Nico. Θεματολογία πρωτάκουστη για την εποχή. Η εισχώρηση της δυσαρμονίας στην ποπ μουσική.

5. Fifth Dimension - The Byrds (1966)
Το εναρκτήριο ριφ στο "Eight Miles High" περιγράφει με φανταστική ακρίβεια σχεδόν όλη την ατμόσφαιρα του δίσκου. Δωδεκάχορδες κιθάρες και lear jets με προορισμό την πέμπτη διάσταση. Ο τύπος της εποχής έκανε λόγο για τους Beatles της Αμερικής, αλλά εδώ οι διαφορές είναι ξεκάθαρες. 

6. Mono In VCF - Mono In VCF (2008)
Ένα από τα διαμάντια της ψυχεδελικής ποπ της προηγούμενης δεκαετίας. Δίσκος ο οποίος εάν είχε τη σωστή προώθηση, σήμερα θα θεωρούνταν κλασικός. Παραγωγή που παραπέμπει σε δουλειές του πρώιμου Phil Spector, καθώς και εξέχουσα χρήση πλήκτρων και στοιχειωμένων μελωδιών από τις κιθάρες του Hunter Lea.

7. Creatures Of An Hour - Still Corners (2011)
Δίσκος ο οποίος μας επηρέασε σε σημαντικό βαθμό λόγω της προσέγγισης του Greg Hughes στην εκφορά των φωνητικών, τα οποία είχαν μοναδικό σκοπό σε αυτό τον δίσκο να στοιχειώσουν τον ακροατή - όπως και το κατάφεραν. Αποκορύφωμα το "Demons", όπου η Tessa μιλάει για τους δαίμονες ενός χαμένου έρωτα με συγκλονιστικό τρόπο.

8. The Perfect Prescription - Spacemen 3 (1987)
Concept άλμπουμ μέσα από το οποίο περιγράφεται η πορεία ενός trip από την αρχή ως το τέλος του. Αναφορές σε Lou Reed, J.J. Cale, Red Crayola. Ψυχεδελικό μάντρα μέσα από την απλότητα και τον μινιμαλισμό, το fuzz και το tremolo, τα ναρκωτικά και τη μουσική.

9. Haha Sound - Broadcast (2003)
Η βρώμικη/καθαρή παραγωγή των ντραμς και η εκτεταμένη σωστή χρήση πλήκτρων, σε συνδυασμό με την παραμυθένια φωνή της αδικοχαμένης Trish Keenan και τις μπασογραμμές του James Cargill παραθέτουν έναν δίσκο-κληρονομιά της ψυχεδέλειας, electronica και pop για όσες μπάντες ασχολήθηκαν με αυτό το είδος μετέπειτα.

10. Take It From The Man! - The Brian Jonestown Massacre (1996)
Ο ιθύνων νους πίσω από την δημιουργία της νεοψυχεδέλειας. Δίσκος με πατήματα σε πρώιμους Stones, αξιοποιεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο όλες τις κιθάρες του, και παρά το γεγονός ότι ο Newcombe δεν έχει και την καλύτερη φήμη τραγουδιστή, δεν μπορεί να μη σε συγκινήσει με τη φωνή του.

Αξιολόγηση
Βαθμολογήστε το άρθρο
Για να αξιολογήσετε επιλέξτε το επιθυμητό αστέρι

Κωδικός επιβεβαίωσης, γράψτε τους χαρακτήρες που βλέπετε στην εικόνα

Διαβάστε ακόμα