"Steve Jobs": Ανάμεσα στην αλήθεια και τη μυθοπλασία

Η τρομακτική επιμονή της υλοποίησης των ιδεών του δεν κοπάζει  λεπτό, εκθέτοντας απροκάλυπτα τα ανθρώπινα ελαττώματά του.
Διαβάστηκε φορες
Ένα σημαντικό ποσοστό ανθρώπων -συμπεριλαμβανομένης και εμού- είτε έχουν ακούσει πολλές αφηγήσεις είτε έχουν διαβάσει αρκετές ιστορίες για το ξεχωριστό τρόπο σκέψης του αποθανόντα Steve Jobs. Ενδεχομένως να έχουν διαμορφώσει και μία πιο προσωπική άποψη για εκείνον αν έτυχε να παρατηρήσουν τις μηχανές του. Φλερτάροντας με τα όρια ανάμεσα στην αλήθεια και τη μυθοπλασία, ποια είναι η ουσία των πραγμάτων;

Η ταινία “Steve Jobs” είναι βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Walter Isaacson και μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη από τον σεναριογράφο Aaron Sorkin (The Social Network) και τον σκηνοθέτη Danny Boyle (Trainspotting).

Πρόκειται για ένα standing up movie που διαδραματίζεται στα παρασκήνια της παρουσίασης προϊόντων-ορόσημων στην καριέρα του Steve Jobs, όπως του Macintosh (1984) -σε κοκκώδη υφή των 16 mm-, του Black Cube (1988) -στη μεταγενέστερη γυαλάδα των 35 mm- και του πρώτου iMac (1998) -σε ψηφιακή ανάλυση-.

Steve Jobs - Michael Fassbender

Η προσέγγιση της προσωπικότητας του Jobs, πριν από την ανάπτυξη των σχετικών θεωριών περί αλήθειας και μυθοπλασίας, συνίσταται  από μία έξυπνη σεναριακή ιδέα με άριστες και επιβλητικές ερμηνείες από ολόκληρο το καστ των ηθοποιών. Η λαμπρή μουσική επένδυση κορυφώνει  κάθε έντονο διάλογό της και η σκηνοθεσία έχει τη μορφή καλέσματος μιας παλιάς ανάμνησης μέσα από κάποιο ξεχασμένο μονοπάτι του μυαλού μας.

Θέτει βαθύτερες αλήθειες με ρεαλιστικές συζητήσεις που έχουν υπάρξει μεταξύ μας, αναζητώντας μία λογική εξήγηση για το κλειστό σύστημα/μηχανήματα του Jobs, τα ειδικά εργαλεία που απαιτούνται για το άνοιγμά τους, καθώς και την επιτηδευμένη υψηλή κοστολόγησή τους.

Η τρομακτική επιμονή της υλοποίησης των ιδεών του δεν κοπάζει  λεπτό, εκθέτοντας απροκάλυπτα τα ανθρώπινα ελαττώματά του.

Steve Jobs - Michael Fassbender, Kate Winslet

Η άποψη συνεργατών, γνωστών, φίλων και συγγενών του για τον αληθινό Steve Jobs είναι εντελώς αντίθετη από την εικόνα που προβάλλει η ταινία.
Αρκετοί από αυτούς εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους για διάφορες σκηνές που δε συνέβησαν στην πραγματικότητα ή διαδραματίστηκαν σε διαφορετικές χρονικές περιόδους.

Για παράδειγμα, το demo voice του Macintosh δεν κράσαρε λίγα λεπτά πριν την παρουσίασή του, ο Jobs δεν έτυχε να βουτήξει τα πόδια του στο νερό της τουαλέτας τη στιγμή που αναπαριστάται στην ταινία, οι συναντήσεις του μετά την απόλυσή του με τον πρώην CEO της Apple, John Scully, ήταν μία και όχι δύο, ενώ ακόμα αποσιωπάται το πότε αποχώρησε το στέλεχος του τμήματος μάρκετινγκ από την Apple και ξαναβρέθηκε στο πλευρό του με την Next.
 
Τα μάτια τους, σύμφωνα με τα λεγόμενά τους, αντίκρυσαν στην ταινία έναν άκομψο και απάνθρωπο Steve Jobs, ο οποίος αδιαφορούσε για τους ανθρώπους γύρω του, αλλά όχι για τις μηχανές του, πράγμα που δεν συναντάει πουθενά τις δικές τους αναμνήσεις από εκείνον.

Κάθε νόμισμα, όμως, έχει δύο όψεις.

Το demo voice του Macintosh ίσως να μην κράσαρε ποτέ, αλλά σίγουρα πήραμε μία ιδέα για το πώς θα διαχειριζόταν κάτι ανάλογο ο Jobs.
Είναι πολύ πιθανόν να μην βούτηξε τα πόδια του στο νερό της τουαλέτας τη στιγμή που το αναπαράστησαν, αλλά με αυτόν τον τρόπο παρουσίαστηκε μία συνήθειά του.
Ενδεχομένως να μην συναντήθηκε δύο φορές με τον John Sculley, αλλά μία, γεγονός ωστόσο που δεν αναιρεί την προσέγγιση των συζητήσεων τους.
Η “απόκρυψη” του πότε αποχώρησε η Joanna Hoffman από την Apple δεν αναιρεί την ξεκάθαρη πίστη της σε εκείνον.
Στο πέρασμα των χρόνων, φτάνοντας λίγο πριν την παρουσίαση του iMac, ίσως να μην ειπώθηκαν επί λέξη τα καρφιά μεταξύ του Jobs και του Wozniak, αλλά το γεγονός πως βρισκόταν μαζί του στον ίδιο χώρο λέει πολλά για την αληθινή σχέση τους.

Άξια αναφοράς είναι μία ακόμα έξυπνη σεναριακή τοποθέτηση μέσα από έναν διάλογο μεταξύ του Steve και της Joanna όπου επισημαίνεται πως ο τόνος του Steve, πολλές φορές, παρερμηνευόταν.

Τα μάτια μου, λοιπόν, αντίκρυσαν έναν άνθρωπο που του αναλογεί μέρος της φήμης για την ψυχρή αντιμετώπισή του, όπως αντίκρυσαν και έναν διαφορετικού είδους καλλιτέχνη ολότελα χαμένο και αφιερωμένο στο δικό του σύμπαν. Χρειάστηκε κάμποσα “χαστούκια” από τους κοντινούς του ώστε να επανέλθει στον πραγματικό κόσμο, ανάμεσα τους, και να ξεκλειδώσει τα ανθρώπινα συναισθήματα του.

Steve Jobs

Ο Sorkin δε δίστασε να αναφέρει αρκετές φορές την υιοθεσία του Steve Jobs αντικατοπτρίζοντάς την με την μορφή -επίσης- μιας μακρινής ανάμνησής του, κάνοντας ταυτόχρονα μία επισήμανση σε όλους μας: ο καθένας κουβαλάει κάποιο φορτίο και οι εμπειρίες της ζωής του παίζουν καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωσή του.
Η εικόνα του Jobs ως πατέρα, σύμφωνα με την συμβολή της κόρης του στην σεναριακή εκδοχή, έδωσε και τη συναισθηματική κάθαρση στο τέλος για αυτόν τον ιδιόρρυθμο χαρακτήρα.

Δεν αναγνωρίζω το παραμικρό από τις παρατηρήσεις των προαναφερθέντων απέναντι στην ταινία  και η αλήθεια είναι ότι δεν πιστεύω πως θα «δικαιώσουν» ποτέ κάποια βιογραφία του Steve Jobs, καθένας για τους λόγους του.

Η ταινία “Steve Jobs” ήταν τόσο αληθινή όσο ήθελε να είναι. Με άλλα λόγια, κέρδισε την αγάπη μου και τον σεβασμό μου.

Αξιολόγηση ταινίας
Βαθμός ταινίας
Για να αξιολογήσετε επιλέξτε το επιθυμητό αστέρι

Κωδικός επιβεβαίωσης, γράψτε τους χαρακτήρες που βλέπετε στην εικόνα

Διαβάστε ακόμα