Το Φεστιβάλ Ισπανόφωνου Κινηματογράφου συνεχίζεται με μεγάλη επιτυχία στην ταράτσα της Ταινιοθήκης της Ελλάδος, στον θερινό κινηματογράφο Λαΐς και το Σάββατο 4 Ιουνίου βρεθήκαμε εκεί να το διαπιστώσουμε για άλλη μία μέρα από κοντά.
Από ότι φαίνεται το ελληνικό κοινό διψάει για τέτοιου είδους φεστιβάλ, όπως επίσης για την ισπανική κουλτούρα – γνωστή σε πολλούς αφού τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερος κόσμος επιλέγει να μάθει ισπανικά ή να επισκεφτεί ισπανικά μουσικά φεστιβάλ. Αυτή τη στιγμή τρέχει το Primavera για παράδειγμα και γνωρίζω τουλάχιστον 7 άτομα που βρίσκονται εκεί.
Η αποψινή ταινία, παραγωγή του 2016, «Ο κλέψας του κλέψαντος» (πρωτότυπος τίτλος: Cien anos de perdon) ξεκινούσε στις 21:00 και ήδη από τις 20:20 το ταμείο του Λαϊς είχε τεράστιες ουρές από κόσμο. Η ταλαιπωρία του κόσμου θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί εάν υπήρχε ηλεκτρονική προπώληση. Η τόση μεγάλη προσέλευση κόσμου σίγουρα γεννάει ερωτηματικά. Μήπως αυτό το φεστιβάλ πρέπει να καθιερωθεί; Ίσως πρέπει να βρεθεί ένας μεγαλύτερος χώρος για να μπορεί να ικανοποιηθεί όλο το αθηναϊκό κοινό; Ίσως ακόμα παράλληλες προβολές σε διάφορους θερινούς κινηματογράφους ή επαναληπτικές προβολές για όσους δεν κατάφεραν να βρουν εισιτήριο; Μακάρι του χρόνου να δούμε κάτι τέτοιο!
Η σημερινή ταινία “Cien anos de perdon” έκανε avant premiere στην Ελλάδα, καθώς η επίσημη ημερομηνία κυκλοφορίας της είναι η 28η Ιουλίου 2016. Πρόκειται για μία Ισπανική, Γαλλική και Αργεντίνικη παραγωγή σε σενάριο του Jorge Guerricaechevarría και σκηνοθεσία του Daniel Calparsoro.
Οι πρωταγωνιστές μας είναι μία ομάδα τεσσάρων απατεώνων οι οποίοι αποφασίζουν να κλέψουν την κεντρική τράπεζα της Βαλένθια. Ωστόσο, η ιστορία περιπλέκεται όταν ο αρχηγός τους υπηρετεί έναν διαφορετικό σκοπό… τον έχουν βάλει να κλέψει τη θυρίδα 314 που ανήκει σε ένα πρώην μέλος της κυβέρνησης, του Gonzalo Soriano που έπεσε σε κώμα μετά από ένα σοβαρό ατύχημα και κρύβει έναν σκληρό δίσκο που «καίει» την Κυβέρνηση. Το σχέδιό τους το καταστρώνουν εδώ και δύο μήνες και αποφασίζουν να το θέσουν σε δράση μία μέρα που βρέχει καταρρακτωδώς την πόλη. Αυτό άραγε πως θα επηρεάσει τα σχέδιά τους; Αστυνομικές δυνάμεις έχουν απομονώσει περιμετρικά την τράπεζα ενώ οι όμηροι – πελάτες είναι τρομοκρατημένοι υπακούοντας στους κλέφτες που είναι ζωσμένοι με εκρηκτικά και οπλοφορούν. Η ιστορία περιπλέκεται όταν η αστυνομία αντιλαμβάνεται την ύπαρξη της θυρίδας του Gonzalo Soriano και θέλοντας να καλύψει την Κυβέρνηση συμπεριφέρεται στους δράστες μάλλον φιλικά προκειμένου να αποφύγει το σκάνδαλο.
Μία ενδιαφέρουσα ιστορία. Όχι κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί αλλά δοσμένη με ενδιαφέρον τρόπο που είναι εμπλουτισμένη με κωμικά στοιχεία πράγμα που κάνει την ατμόσφαιρα λίγο πιο ανάλαφρη και μας υπενθυμίζει πόσο καλός είναι ο ισπανικός κινηματογράφος σε αυτό.
Ο σκηνοθέτης σκιαγραφεί τους χαρακτήρες του καθενός από τους τέσσερις πρωταγωνιστές μας δείχνοντας τις διαφορές τους, και οδηγώντας τους σε απανωτά λάθη. Οι εσωτερικές διαμάχες, οι δυσκολίες που προκύπτουν από απρόβλεπτες καταστάσεις, η ανθρώπινη ευάλωτη ανδρική πλευρά των κακοποιών στο ωραίο φύλο, η αφέλεια του μικρότερου της παρέας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι αυτή η ληστεία δε θα έχει αίσιο τέλος για κανέναν.
Η ταινία είναι μία αστυνομική περιπέτεια επηρεασμένη από τις αμερικάνικες ταινίες δράσης. Και φυσικά ξεσκεπάζει τη διαφθορά του Ισπανικού κράτους.
Τελικά ποιοι είναι οι πραγματικοί απατεώνες; Ποιοι οι πραγματικοί τρομοκράτες; Οι κρατικές δυνάμεις θα έκαναν τα πάντα για να προστατευτούν από το ξέσπασμα ενός σκανδάλου. Ακόμα και την δολοφονία των πολιτών του.
Δείτε το trailer
Το Φεστιβάλ Ισπανόφωνου Κινηματογράφου συνεχίζεται μέχρι και την Τετάρτη 8 Ιουνίου. Δείτε το πρόγραμμα αναλυτικά εδώ.