Οι Paradise σύμφωνα με δηλώσεις που κυκλοφόρησαν, λόγω των επερχόμενων εμφανίσεων τους στη χώρα μας, δημιουργήθηκαν ύστερα από μια τυχαία συνάντηση στο Όσλο. Η μεγάλη φωνή του Νορβηγού, με την τεράστια επιτυχία στη χώρα μας, συναντά τρεις πολύ καλούς μουσικούς, που έχουν συμμετάσχει σε μπάντες με μεγάλη ιστορία, με σκοπό να αποτελέσουν κυρίως μια μπάντα, με εκρηκτικές live εμφανίσεις. Πρόκειται για τους Sivert Høyem (Madrugada), Rob Ellis (PJ Harvey), Simone Butler (Primal Scream) & Rob McVey (Marianne Faithfull band).
Στις 24 Νοέμβρη έκαναν την πρώτη στάση στην Πάτρα και γύρω στις 22:00, βρεθήκαμε στην αίθουσα Αίγλη - Πολυχώρος Πολιτισμού Δήμου Πατρέων, ύστερα από τη διοργάνωση της mojo live. Support band ήταν οι Monovine, μια αθηναϊκή ροκ μπάντα που συστάθηκε το 2008. Έχοντας στα σκαριά το τρίτο σε σειρά studio album τους, με τίτλο D.Y.E, ανέλαβαν τη σκηνή, με τον ακατέργαστο και σαρωτικό, όπως αυτοπροσδιορίζουν, κιθαριστικό τους ήχο, που συνοδεύεται από δυναμιτιστικά drums. Με κομμάτια από τη δισκογραφία τους, κατάφεραν να μεταδώσουν στο κοινό ένταση και ρυθμό, το οποίο είχε ήδη συγκεντρωθεί μπροστά στη σκηνή, δίνοντας μια εμφάνιση γεμάτη ενέργεια.
Γύρω στις 23:00 τη σκηνή ανέλαβαν οι Paradise. Στο πίσω μέρος, είχε στηθεί ένας εντυπωσιακός σχηματισμός του ονόματος της μπάντας, με neon, σε διάφορα χρώματα, το οποίο σε συνδυασμό με τον χαμηλό κατά τ' άλλα φωτισμό, έκανε αντίθεση πίσω από τις φιγούρες τους.
Το "Humiliation" ακολούθησε το "Intro" και επικράτησε σιγή σαν την αμηχανία της πρώτης γνωριμίας. H φωνή του Høyem μας συνεπήρε, βαθειά και σαγηνευτική, ενώ τα όργανα τεχνικά ήταν τέλεια. To "Living it Strange" προκάλεσε με τον ρυθμό του μπάσου, μια ατμόσφαιρα υψηλών προσδοκιών για το τι θα ακολουθούσε, ενώ κατά τη γνώμη μου, ήταν η καλύτερη στιγμή της εμφάνισης. Το κοινό φάνηκε να υποδέχεται θερμά τα επόμενα κομμάτια και κυρίως το "Crying" και να τους αποθεώνει, περισσότερο ως εκδήλωση θαυμασμού όμως, χωρίς στιγμές μουσικής έξαρσης. Απομυθοποιώντας τη συνήθεια της αποχώρησης από τη σκηνή, έπαιξαν το "Wonderful Life" και το "Ι May not You" στο encore, ολοκληρώνοντας περίπου μία ώρα παρουσίας στη σκηνή.
Συνολικά, από τεχνικής άποψης, φάνηκαν αντάξιοι της μουσικής τους ιστορίας, όπως άλλωστε και περιμέναμε από αυτήν την ένωση. Η σκηνική τους παρουσία ήταν εντυπωσιακή, τόσο του αγαπημένου του κοινού frontman, όσο και του συνόλου. Το δισκογραφικό τους υλικό όμως, ήταν λίγο πιο άχρωμο: όμορφες συνθέσεις, μεγάλες δεξιότητες, χωρίς όμως κάποια bomb tracks. Ίσως βέβαια αυτό να συνάδει με την επιθυμητή απλότητα και την εσωτερικότητα που επιδιώκουν να αποδώσουν μέσα από το συγκεκριμένο σχήμα.
Νομίζω πως ο χρόνος θα δείξει αν θα εδραιωθούν δισκογραφικά ή θα καταφέρουν να συνεπάρουν ένα πιο μικρό μέρος του κοινού που έσπευσε να τους υποδεχθεί. Άλλωστε, όταν καταφέρνουμε να γινόμαστε μάρτυρες τόσο μεγάλων συνεργασιών, ακόμα και αν δεν αποκτήσουμε μια νέα μουσική αδυναμία, είμαστε πάντα κερδισμένοι από την εμπειρία της συμμετοχής.
Το πλήρες setlist:
Intro
Humiliation
Living It Strange
Living It Strange
Money
Gideon Bible
Crying
Ecstasy
Call My Name
Crying
Ecstasy
Call My Name
Headwoond
Duchess Seductress
Mary
Goodbye 21st Century
---
Wonderfull Life
I May Not You
Η φωτογραφία εξωφύλλου είναι της Δήμητρας Τζαβάρα, ενώ οι φωτογραφίες κειμένου είναι των Make No Noize για το mixgrill.gr.