Καραντίνα - Δημιουργικότητα 1-0 | Whatever makes us happy on a Sunday morning

 «Κάντε υπομονή, μια λεμονιά ανθίζει στη γειτονιά».
Διαβάστηκε φορες
Καραντίνα ημέρα #40κάτι.

Όταν ξεκίνησε αυτή η ιδιαίτερη περίοδος, οι περισσότεροι ήμασταν αισιόδοξοι. Προσπαθήσαμε να βρούμε τρόπους να κρατήσουμε το σώμα μας σε φόρμα, το μυαλό μας σε εγρήγορση. Σκεφτήκαμε τρόπους δημιουργικούς για την αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου μας. Ανακαλύψαμε καινούρια ενδιαφέροντα, ήρθαμε πιο κοντά σε όλες τις μορφές τέχνης που μας δόθηκαν απλόχερα μέσα από το ίντερνετ: παραστάσεις, συναυλίες, δίσκους, μουσεία, γκαλερί (η λίστα ανανεώνεται συνεχώς).

Καθαρίσαμε το σπίτι μας με πέντε διαφορετικούς τρόπους, αλλάξαμε τις διατροφικές μας συνήθειες και μάθαμε ζαχαροπλαστική. Η δουλειά μας άλλαξε. Άλλοι την συνεχίσαμε από το σπίτι με τις όποιες δυσκολίες και άλλοι συνεχίσαμε να πηγαίνουμε. Άλλοι σταματήσαμε περιμένοντας ένα επίδομα και άλλοι σταματήσαμε μην έχοντας να περιμένουμε τίποτα.

Σκεπτόμενοι πως υπάρχουν άνθρωποι που βρίσκονται σε χειρότερη κατάσταση και βλέποντας πώς εξελίσσεται η πανδημία, προσπαθήσαμε να δούμε αντικειμενικά πώς έχουν τα πράγματα και να είμαστε ευγνώμονες που είμαστε ακόμη υγιείς και έχουμε ένα σπίτι για να μείνουμε. Προσπαθήσαμε ακόμη να βοηθήσουμε με όποιον τρόπο τους ανθρώπους αυτούς. 

Καθώς περνούσαν οι μέρες, την αισιόδοξη στάση διαδέχθηκαν η βαρεμάρα και η ουδετερότητα. Πόσες σειρές, πόσα βιβλία, πόσες συνταγές! Πόσες φορές να καθαρίσει κανείς! Κι ύστερα άρχισαν να εμφανίζονται τα προβλήματα. Το οικονομικό, το συναισθηματικό. Τη βαρεμάρα διαδέχθηκε η θλίψη και απραξία. Οι μόνοι που παρέμειναν ενεργοί και δημιουργικοί είναι οι influencers και μερικοί άνθρωποι της show biz, που έχοντας λύσει τα βασικά τους προβλήματα είναι αισιόδοξοι, παραγωγικοί, δημιουργικοί. 

Κι αφού περνάμε πολλή ώρα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και βλέπουμε την προαναφερθείσα δημιουργικότητα, είναι λογικό να μας δημιουργούνται συναισθήματα, όπως θλίψη, ζήλια, ενοχές. Εμείς γιατί χάσαμε την αισιοδοξία μας, γιατί δεν είμαστε δημιουργικοί; Γιατί περνάνε μέρες που καθόμαστε κοιτώντας το ταβάνι;

Γιατί αυτό είναι το ανθρώπινο. Δεν μπορεί να μην μας καταβάλει ο αυτοπεριορισμός, ο εγκλεισμός, η καραντίνα. Όσο δημιουργικοί, όσο αισιόδοξοι κι αν είμαστε, όταν βρισκόμαστε έναν μήνα και κάτι σε ένα διαμέρισμα 25, 30, 50 τ.μ, μόνοι ή με οικογένεια, χωρίς χρήματα, δεν γίνεται να μην λυγίσουμε.

Πρέπει να περάσουμε και τη φάση της πλήξης, της θλίψης, της απαισιοδοξίας, χωρίς να αισθανόμαστε άσχημα που δεν ανταποκρινόμαστε στα πρότυπα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Είναι φάσεις που όλοι μας περνάμε ανεξαρτήτως τι φανερώνουμε στους άλλους ... και είναι παραπάνω από θεμιτό. Αρκεί να βρούμε τη δύναμη να ανακάμψουμε! 

Σε κάθε περίπτωση ο καθένας γνωρίζει τι είναι καλύτερο για τον εαυτό του και πώς μπορεί να διαχειριστεί αυτή τη δυσκολία. Το σίγουρο είναι πως η μουσική μπορεί να μας κρατήσει συντροφιά σε κάθε μας φάση και να μας βοηθήσει.





Τα κομμάτια

1. Nalyssa Green - Τι Ξημερώνει Από Δω Και Πέρα; 
2. Monsieur Minimal - Release Me 
3. Skinshape - I Didn't Know
4. Los Bitchos - The Link Is About To Die
5. Dayglow - Can I Call You Tonight?
6. Heartless Bastards - Only For You
7. Khruangbin - People Everywhere (Still Alive)
8. Σtella - Works For You
9. Hume Assine Feat. Anna Paspati - Lonely
10. Usurum - Πώς να χωρέσω εκεί
11. Warpaint - Disco//Very - Keep It Healthy
12. The Knife - Pass This On
13. The Psychedelic Furs - Love My Way
14. Nada - Senza un perché
15. Clio - Déjà Venise
16. Chancha Vía Circuito feat. Lido Pimienta - Jardines
17. Tame Impala - Borderline 
18. Jonathan Bree - You're so Cool
19. The Cure - Lullaby

Αξιολόγηση
Βαθμολογήστε το άρθρο
10,0 / 10 (σε 1 αξιολογήσεις)
Για να αξιολογήσετε επιλέξτε το επιθυμητό αστέρι

Κωδικός επιβεβαίωσης, γράψτε τους χαρακτήρες που βλέπετε στην εικόνα

Διαβάστε ακόμα