Muse: A Masterpiece of "Resistance"

Η επιστροφή των Muse στη δισκογραφία με έναν αριστουργηματικό δίσκο.
Διαβάστηκε φορες
Η αλήθεια είναι ότι το "Black Holes & Revelations" πίσω στο 2006 ήταν μία από τις καλύτερες δουλειές των βρετανών και οι προσδοκίες για την επόμενη στουντιακή δουλειά τους ήταν αυξημένες. Προσωπικά δεν περίμενα ο νέος δίσκος τους να είναι τόσο καλός όσο τελικά αποδείχτηκε στα αυτιά μου. Είχαμε ήδη ακούσει εδώ και μερικές εβδομάδες τα 2 πρώτα singles "Uprising" και "United States of Eurasia" που μας είχαν κατενθουσιάσει. Στα 54'20" λεπτά που διαρκεί η πανδαισία των μελωδιών και η μαεστρία του M. Bellamy και της παρέας του ομολογώ ότι έμεινα άναυδος. Πρέπει να αποτελέσει αν όχι τον κορυφαίο, έναν από τους κορυφαίους δίσκους της χρονιάς.

Ας πάρουμε όμως τα κομμάτια ένα προς ένα, από την αρχή:

Η εισαγωγή με το "Uprising" είναι ομολουμένως δυνατή, ρυθμική και σίγουρα η καλύτερη αρχή για ένα Live. Είναι ένα από τα πιό δυνατά κομμάτια του δίσκου και σίγουρα θα ξεσηκώνει τα πλήθη στις συναυλίες τους. (****)


Ακολουθεί ίσως η πιό ώριμη στιγμή στην καριέρα του σχήματος, το ομώνυμο κομμάτι που η αρμονία μεταξύ των τριών μελών είναι απίστευτη, η σύνθεση ευφυής και η μουσική που θέλουν να παιξουν είναι τόσο πλήρης, συμπυκνωμένη αλλά ποτέ φλύαρη. Η εισαγωγή του (καθώς και το κλείσιμο) με τα πλήκτρα του Matt (πριν μπεί το πιάνο) θυμίζουν adagio for strings - πραγματικά ανατριχιαστικό. Ένα πραγματικό αριστούργημα! (*****)

Το "Undisclosed Desires" είναι το χορευτικό-μελωδικό Hit , αρκετά ηλεκτρονικό, ρυθμικό αλλά ισορροπημένο. Εξαιρετικό το παίξιμο του Wolstenholme. (***)

Κι ύστερα; Ύστερα είναι η ώρα των Queen να ανέβουν επί σκηνής. Το Bohemian Rapsody σε μια νέα εκδοχή, σύγχρονη, με προσμίξεις ανατολίτικων μελωδιών, δυτικότροπων σχημάτων και εκπληκτική ερμηνεία ιδιαίτερα από την μεριά του Bellamy το οποίο ακούει στο όνομα "United States of Eurasia". Δεν έχω καταλάβει ακόμα για να είμαι ειλικρινής ποιό ακριβώς είναι το θέμα "collateral damage" (υποθέτω πως πρόκειται για την στιγμή που το μαχητικό σπάει το φράγμα του ήχου). (*****)

Το "Guiding Light" είναι μια σύνθεση που σε αφήνει με ανάμικτα συναισθήματα. Ο στίχος είναι όμορφος και πυκνός, οι μελωδίες απαλές και σίγουρα θα ανάψουν πολλοί αναπτήρες στις συναυλίες. Ωστόσο δεν είναι η καλύτερη στιγμή του δίσκου. (***)

Ακολουθεί η "βόμβα" της νέας δουλειάς της μπάντας: "Unnatural Selection". Φωτιές στα όργανα, μουσική δεινότητα, δυνατές ερμηνείες και σίγουρα το αγαπημένο κομμάτι του Howard. Ένα κομμάτι που θα μπορούσε να ανήκει στο "Absolution". (****)

"MK Ultra": Επίσης από τα δυνατά κομμάτια με φοβερά riffs και ένταση που ξεχειλίζει αλλά χωρίς να παραμερίζει τις μελωδικές φωνές του Bellamy ειδικά σε γέφυρα και ρεφρέν. (****)

Αμέσως μετά ακολουθούν τα "γαλλικά" και το "I Belong To You (+Mon Coeur S'ouvre A Ta Voix)" σε μια πανέμορφη σύνθεση-έμπνευση με φοβερά ευρήματα και ερμηνεία. (****)


Κι έτσι φτάνουμε στο αποκορύφωμα της συνθετικής δεινότητας και μουσικής ωριμότητας των Muse. Μια συμφωνία τριών μερών υπό τον τίτλο "Exogenesis" με οβερτούρα, κυρίως μέρος και επίλογο - λύτρωση. Είναι κάτι που θα μπορούσαν να έχουν δημιουργήσει εδώ και χρόνια αλλά τελικά τώρα ήταν η κατάλληλη στιγμή και φυσικά δικαιώνονται. Τα λόγια είναι περιττά και δεν μπορούν να περιγράψουν το 14λεπτο αριστούργημα που κλείνει τόσο μαγευτικά αυτόν τον εκπληκτικό δίσκο. (*****)

Δυστυχώς, από ότι φαίνεται αυτήν τη στιγμή, δεν θα τους δούμε στην φετινή περιοδεία τους :-( Ελπίζω να καταφέρω να τους δω σε κάποια από τις συναυλίες τους στο εξωτερικό. Όποιος ενδιαφέρεται ας μου στείλει μήνυμα:-)

(οι φωτογραφίες είναι από το επίσημο site των Muse : muse.mu)


Tags
Διαβάστε ακόμα