Για τους Warmduscher, τα πάντα μπορούν να γίνουν μουσική, αρκεί όλοι να είναι χαρούμενοι

Οι Warmduscher είναι ένα εκρηκτικό βρετανικό συγκρότημα που αψηφά τους μουσικούς ορισμούς. Με μουσική βγαλμένη απευθείας από τον κόσμο του λονδρέζικου underground, οι Craig Higgins (Clams Baker Jr.), Benjamin Romans-Hopcraft (Mr. Salt Fingers Lovecraft), Adam J. Harmer (Quicksand), Quinn Whalley (The Witherer), Marley Mackey (Three Piece aka the Worm) και Bleu Ottis (Bleucifer) ισορροπούν αριστοτεχνικά ανάμεσα στο garage rock, τη funk, την ψυχεδέλεια και την αισθητική του post punk. 

Με πέντε άλμπουμ στο ενεργητικό τους και ένα σταθερά αυξανόμενο φανατικό κοινό, οι Warmduscher επισκέπτονται πρώτη φορά την Αθήνα για μία εκρηκτική ζωντανή εμφάνιση, μαζί με τους The Murder Capital. Με αφορμή την επικείμενη συναυλία τους, συζητήσαμε με τον Craig Higgins για τις μουσικές επιρροές τους, την εμπειρία της συνεργασίας με το συγγραφέα Irvine Welsh, τι σημαίνει τελικά ψυχεδέλεια και τις προκλήσεις της μουσικής βιομηχανίας.

MixGrill: Η μουσική σας χαρακτηρίζεται από μια εντυπωσιακή ποικιλία. Συναντά κανείς στοιχεία progressive rock, jazz και blues μαζί με το βασικό σας ήχο. Πρόκειται για συνειδητή καλλιτεχνική επιλογή;

Craig Higgins: Πιστεύω ότι είναι. Μας αρέσει να δημιουργούμε μουσική που μας κάνει χαρούμενους. Ο καθένας μας έχει διαφορετικά ακούσματα και επιρροές, και όταν βρισκόμαστε μαζί, όλα αυτά αναμειγνύονται φυσικά σε κάτι που μας αντιπροσωπεύει.

M.G.: Τι σημαίνει για εσάς η ψυχεδέλεια; Το κομμάτι “Cleopatras” αποπνέει έντονο ψυχεδελικό χαρακτήρα, κατά τη γνώμη μου.

C.H.: Για μένα, η ψυχεδέλεια περιλαμβάνει όλα τα αναμενόμενα: παραισθησιογόνα, τέχνη και μουσική εκτός των συμβάσεων, δημιουργίες εκτός κοινωνικών πλαισίων. Είναι ενδιαφέρον που αναφέρεις το “Cleopatras” –δεν γράφτηκε με αυτόν τον στόχο, αλλά μπορώ να καταλάβω γιατί κάποιος θα το εκλάμβανε έτσι. Σε ευχαριστώ για τη σύγκριση.

M.G.: Πόσο σημαντικός είναι για εσάς ο Irvine Welsh; Στο τελευταίο σας άλμπουμ “Too Cold To Hold” συμμετέχει σε spoken word κομμάτι.

C.H.: Το να συνεργαστούμε με έναν άνθρωπο τόσο εμβληματικό στην ποπ κουλτούρα, στη λογοτεχνία και στον κινηματογράφο ήταν ένα όνειρο. Το “Trainspotting” ήταν για μένα ανάσα φρεσκάδας στο σινεμά, και η ματιά του στην αντικουλτούρα είναι ασυναγώνιστη. Ήταν μεγάλη τιμή που δέχτηκε να συμμετάσχει στο άλμπουμ μας.

M.G.: Θεωρείτε ότι έχετε κοινά στοιχεία με το νέο κύμα του post punk και συγκροτήματα όπως οι Idles, Dry Cleaning, Squid και Black Midi;

C.H.: Δεν νομίζω ότι μοιάζουμε μουσικά, αν και καταλαβαίνω τις συγκρίσεις, αφού παίζουμε συχνά στα ίδια φεστιβάλ και venues, ειδικά με τους Squid και τους Black Midi. Τους εκτιμώ βαθύτατα. Όμως, προσωπικά, δεν μας θεωρώ post punk μπάντα –αν και αγαπώ αυτό το είδος.

M.G.: Από πού αντλείτε έμπνευση όταν γράφετε μουσική; Επηρεάζεστε από την παγκόσμια συγκυρία;

C.H.: Η έμπνευσή μας προέρχεται από παντού –κυρίως από τη ζωή. Μπορεί να είναι μια ταινία, μια έντονη νύχτα με κάποιον ή ακόμη και ένας πολιτικός προς τον οποίο θα θέλαμε να… εκφράσουμε την αγανάκτησή μας. Όλα λειτουργούν σαν αφορμές στο μυαλό μας –πρόκειται για σκέψεις που δεν μπορούμε να αποβάλουμε.

M.G.: Στον τελευταίο σας δίσκος, “Too Cold To Hold”, την παραγωγή την κάνατε μόνοι σας. Θεωρείτε ότι αυτό σας απελευθέρωσε δημιουργικά;

C.H.: Η εμπειρία ήταν απίστευτη, πράγματι. Είχαμε την απόλυτη ελευθερία να κάνουμε ό,τι θέλαμε, με τον Ben στην παραγωγή. Μας άνοιξε τα μάτια – υπάρχουν ακόμα πολλά να κατακτήσουμε ως μπάντα. Δεν ξέρουμε τι επιφυλάσσει το μέλλον ως προς την παραγωγή των άλμπουμ μας, αλλά μπορώ σίγουρα να μοιραστώ ότι ήδη γράφουμε τον επόμενο. Μείνετε συντονισμένοι!

M.G.: Μετά από πέντε άλμπουμ, τι έχετε μάθει για τη μουσική βιομηχανία; Τι συμβουλή θα δίνατε σε νέα συγκροτήματα;

C.H.: Η μουσική βιομηχανία είναι σκληρή αλλά ταυτόχρονα μαγευτική και συναρπαστική. Αν έμαθα κάτι, είναι ότι πρόκειται για μια βιομηχανία υψηλού ρίσκου χωρίς εγγυημένες ανταμοιβές. Παρ' όλα αυτά, την αγαπώ. Η συμβουλή μου προς τα νέα συγκροτήματα είναι: αν πιστεύετε πραγματικά σε αυτό που κάνετε, μην τα παρατήσετε. Η επιμονή, η αυτοπεποίθηση και η σκληρή δουλειά είναι το κλειδί.

M.G.: Στην επερχόμενη εμφάνισή σας στην Ελλάδα, θα μοιραστείτε τη σκηνή με τους Murder Capital. Ποια είναι τα συναισθήματά σας; Τι περιμένετε από το ελληνικό κοινό;

C.H.: Ανυπομονούμε για την εμφάνισή μας με τους Murder Capital, αλλά ακόμα περισσότερο για την εμπειρία μας με το αθηναϊκό κοινό. Δεν ξέρουμε τι να περιμένουμε, αλλά θα δώσουμε το 150% μας και ελπίζουμε να το λάβουμε πίσω από το κοινό. Δεν βλέπουμε την ώρα. Ευχαριστούμε που μας καλέσατε!