15.III.2013
Σε ένα πειραματικό ταξίδι, μιας κοινής πλέον διαδρομής εδώ και καιρό, ο Χρήστος Θηβαίος με την μπάντα που τρέχει με highway γκάζια, ξεκίνησε τις εμφανίσεις του στο μαγαζί του Γκαζοχωρίου.
Φτάσαμε νωρίς, το κρύο ήταν αρκετό και περιμέναμε να πάει 10 για να ανοίξουν οι πόρτες να μπούμε μέσα, μπας και ζεσταθεί το κοκκαλάκι μας . Δεν μπορώ να πω. Εγγλέζοι! Μπήκαμε μέσα και κάτσαμε κοντά στη σκηνή, αφού πρώτα περάσαμε από την ευγενέστατη παρουσία του ταμείου, πράγμα που μας χαροποίησε, αλλά και ζέστανε την κρύα κατάσταση που βρισκόμασταν.
Πήραμε μια μπύρα και περιμέναμε να γεμίσει το μαγαζί για να ξεκινήσει το live. Τελικά είχε πάει 11.30 και ο χώρος δεν είχε γεμίσει... Αυτό ήταν καλό για εμάς βέβαια μιας και δεν είμαστε fans της κονσερβοποίησης αλλά κάπου μας άφηνε μια πίκρα που δεν βλέπαμε κόσμο να βγαίνει. Βέβαια ήταν η πρώτη Παρασκευή από την μια και από την άλλη η χαοτική οικονομική κατάσταση που δεν αφήνει περιθώρια για ευκολίες πλέον.
Αυτό όμως, δεν πτόησε καθόλου τους Highway που βγήκαν με διάθεση να τα σπάσουν και το κάνανε. Intro με song blues και με διάθεση ροκ παλιάς κοπής, με φρέσκια όμως συνταγή, ακούσαμε να φεύγει το train to north από τον πρώτο προσωπικό δίσκο των παιδιών '' Is That Myself ''.
Γρήγορες εναλλαγές από τον λυρισμό που συνοδεύει χρόνια τώρα το Θηβαίο και τις μελωδίες του, ξέρεις ποιες! Αυτές τις ύποπτες, τις συνήθεις, μέχρι τα ύστερα τραγούδια και την δικαίωση του ως ένας καλλιτέχνης που δεν ψεύδεται στον κόσμο που τον ακολουθεί πιστά σε αυτήν την πορεία. Μάλιστα νομίζω πως τώρα είναι περισσότερο γνήσιος από ποτέ , αν αναλογιστείς πως, και δεν εχει να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας- εγώ ακόμα το φωνάζω αλλά δεν με πιστεύει- αλλά και σαν σκεπτόμενος άνθρωπος που δείχνει να είναι, μεγαλώνοντας η όποια ματαιοδοξία που στενεύει τις στιγμές μας και τον χώρο για να νιώσουμε, έχει αφήσει την θέση της σε όψιμες σκέψεις και ουσία που δεν εξατμίζεται μαζί με το αλκοόλ.
Είπε όλα εκείνα τα τραγούδια που θα περιμέναμε να πει και άλλα τόσα , σε ένα μεγάλο πρόγραμμα που κάνει τα χρήματα σου να αξίζουν για να τον επιλέξεις μια από τις επόμενες Παρασκευές που θα είναι εκεί. Και ακόμα περισσότερο, είναι ένας Θηβαίος πιο τολμηρός από ποτέ, μιας και αφήνει την μπάντα που τον συνοδεύει ελεύθερη και σε χρόνο και σε ιδέες αλλά και σε ενέργεια, να τον παρασύρει σε νέες φόρμουλες, πιο δυναμικές και σίγουρα φρέσκες. Έχει και τις στιγμές του που θα τον δεις όπως τον γνώρισες, μοναχικό καβαλάρη μιας κιθάρας να ψιθυρίζει περισσότερο, παρά να τραγουδάει , θαρρείς πως θέλει να μοιραστεί κάποιο μυστικό με τον κόσμο. Ποιος ξέρει; Μπορεί και να είναι έτσι.
Οι MR HIGHWAY BAND μας δώσανε τα ρέστα μας στα χέρια και να σου πω, γουστάραμε πολύ. Από χθές έχω ακούσει άπειρες φορές το δικό τους ''no one can bring me down''.
Δεν έχω να τους προσάψω τίποτα το αρνητικό πέρα από το ότι, λίγο αισθητικά η lead κιθάρα, ίσως να της λείπει φρασεολογία. Αλλά υποθέτω θα το καλύψει αυτό ο χρόνος και η θέληση.
Μεγάλο αβάντζο η φωνή του τραγουδιστή των highway, η οποία θα τολμούσα να πω πως επισκίαζε στιγμές, στιγμές και τον Θηβαίο, με μπάσα που έσκαβαν ξεκούραστα στ' αυτιά μας.
Μου έκανε παρατήρηση ένας φίλος πως πολλές φορές γράφω έκθεση, αντί για review. Χαχα. Του είπα βέβαια πως είναι μεγαλη η ανάγκη για επικοινωνία και το ταλέντο για συμπύκνωση του λόγου, ακόμα σε νεαρή ηλικία και γι' αυτό το παθαίνω. Αλλά θα τον ακούσω όσο μπορώ από τούδε.
Θα κλείσω λέγοντας πως συνολικά ήταν μια νύχτα που με έκανε να σκέφτομαι πως όσο η κεφαλή του Θηβαίου ασπρίζει , τόσο το κέφι του μεγαλώνει. Σχήμα οξύμωρο αλλά θαυμαστό. Αν πας , θα περάσεις καλά. Και ξέρω πως το έχεις μεγάλη ανάγκη και εσύ.
Ιάκχου 17 Γκάζι
210-3450930
www.kookoo.gr
ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΗΒΑΙΟΣ – MR HIGHWAY BAND
15,22,29/3 & 5/4
Είσοδος 12€ με μπύρα ή κρασί
Σε ένα πειραματικό ταξίδι, μιας κοινής πλέον διαδρομής εδώ και καιρό, ο Χρήστος Θηβαίος με την μπάντα που τρέχει με highway γκάζια, ξεκίνησε τις εμφανίσεις του στο μαγαζί του Γκαζοχωρίου.
Φτάσαμε νωρίς, το κρύο ήταν αρκετό και περιμέναμε να πάει 10 για να ανοίξουν οι πόρτες να μπούμε μέσα, μπας και ζεσταθεί το κοκκαλάκι μας . Δεν μπορώ να πω. Εγγλέζοι! Μπήκαμε μέσα και κάτσαμε κοντά στη σκηνή, αφού πρώτα περάσαμε από την ευγενέστατη παρουσία του ταμείου, πράγμα που μας χαροποίησε, αλλά και ζέστανε την κρύα κατάσταση που βρισκόμασταν.
Πήραμε μια μπύρα και περιμέναμε να γεμίσει το μαγαζί για να ξεκινήσει το live. Τελικά είχε πάει 11.30 και ο χώρος δεν είχε γεμίσει... Αυτό ήταν καλό για εμάς βέβαια μιας και δεν είμαστε fans της κονσερβοποίησης αλλά κάπου μας άφηνε μια πίκρα που δεν βλέπαμε κόσμο να βγαίνει. Βέβαια ήταν η πρώτη Παρασκευή από την μια και από την άλλη η χαοτική οικονομική κατάσταση που δεν αφήνει περιθώρια για ευκολίες πλέον.
Αυτό όμως, δεν πτόησε καθόλου τους Highway που βγήκαν με διάθεση να τα σπάσουν και το κάνανε. Intro με song blues και με διάθεση ροκ παλιάς κοπής, με φρέσκια όμως συνταγή, ακούσαμε να φεύγει το train to north από τον πρώτο προσωπικό δίσκο των παιδιών '' Is That Myself ''.Γρήγορες εναλλαγές από τον λυρισμό που συνοδεύει χρόνια τώρα το Θηβαίο και τις μελωδίες του, ξέρεις ποιες! Αυτές τις ύποπτες, τις συνήθεις, μέχρι τα ύστερα τραγούδια και την δικαίωση του ως ένας καλλιτέχνης που δεν ψεύδεται στον κόσμο που τον ακολουθεί πιστά σε αυτήν την πορεία. Μάλιστα νομίζω πως τώρα είναι περισσότερο γνήσιος από ποτέ , αν αναλογιστείς πως, και δεν εχει να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας- εγώ ακόμα το φωνάζω αλλά δεν με πιστεύει- αλλά και σαν σκεπτόμενος άνθρωπος που δείχνει να είναι, μεγαλώνοντας η όποια ματαιοδοξία που στενεύει τις στιγμές μας και τον χώρο για να νιώσουμε, έχει αφήσει την θέση της σε όψιμες σκέψεις και ουσία που δεν εξατμίζεται μαζί με το αλκοόλ.
Είπε όλα εκείνα τα τραγούδια που θα περιμέναμε να πει και άλλα τόσα , σε ένα μεγάλο πρόγραμμα που κάνει τα χρήματα σου να αξίζουν για να τον επιλέξεις μια από τις επόμενες Παρασκευές που θα είναι εκεί. Και ακόμα περισσότερο, είναι ένας Θηβαίος πιο τολμηρός από ποτέ, μιας και αφήνει την μπάντα που τον συνοδεύει ελεύθερη και σε χρόνο και σε ιδέες αλλά και σε ενέργεια, να τον παρασύρει σε νέες φόρμουλες, πιο δυναμικές και σίγουρα φρέσκες. Έχει και τις στιγμές του που θα τον δεις όπως τον γνώρισες, μοναχικό καβαλάρη μιας κιθάρας να ψιθυρίζει περισσότερο, παρά να τραγουδάει , θαρρείς πως θέλει να μοιραστεί κάποιο μυστικό με τον κόσμο. Ποιος ξέρει; Μπορεί και να είναι έτσι.
Οι MR HIGHWAY BAND μας δώσανε τα ρέστα μας στα χέρια και να σου πω, γουστάραμε πολύ. Από χθές έχω ακούσει άπειρες φορές το δικό τους ''no one can bring me down''.
Δεν έχω να τους προσάψω τίποτα το αρνητικό πέρα από το ότι, λίγο αισθητικά η lead κιθάρα, ίσως να της λείπει φρασεολογία. Αλλά υποθέτω θα το καλύψει αυτό ο χρόνος και η θέληση.
Μεγάλο αβάντζο η φωνή του τραγουδιστή των highway, η οποία θα τολμούσα να πω πως επισκίαζε στιγμές, στιγμές και τον Θηβαίο, με μπάσα που έσκαβαν ξεκούραστα στ' αυτιά μας.
Μου έκανε παρατήρηση ένας φίλος πως πολλές φορές γράφω έκθεση, αντί για review. Χαχα. Του είπα βέβαια πως είναι μεγαλη η ανάγκη για επικοινωνία και το ταλέντο για συμπύκνωση του λόγου, ακόμα σε νεαρή ηλικία και γι' αυτό το παθαίνω. Αλλά θα τον ακούσω όσο μπορώ από τούδε.
Θα κλείσω λέγοντας πως συνολικά ήταν μια νύχτα που με έκανε να σκέφτομαι πως όσο η κεφαλή του Θηβαίου ασπρίζει , τόσο το κέφι του μεγαλώνει. Σχήμα οξύμωρο αλλά θαυμαστό. Αν πας , θα περάσεις καλά. Και ξέρω πως το έχεις μεγάλη ανάγκη και εσύ.
Ιάκχου 17 Γκάζι
210-3450930
www.kookoo.gr
ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΗΒΑΙΟΣ – MR HIGHWAY BAND
15,22,29/3 & 5/4
Είσοδος 12€ με μπύρα ή κρασί