[από την Christa]
Με μια πολύ ενδιαφέρουσα πορεία στο παραδοσιακό τραγούδι, η Πένυ Παπακωνσταντίνου δεν χάνει την ευκαιρία να μας εκπλήξει... Πριν λίγο καιρό μας παρουσίασε τη δεύτερη δισκογραφική της δουλειά «Ο νοτιάς των λίγων», ο οποία χαρακτηρίζεται από αντιθέσεις, καθώς ηλεκτρικός ήχος ντύνει παραδοσιακά ακούσματα και παραδοσιακά όργανα πρωταγωνιστούν σε σύγχρονες φόρμες.
Με την ομότιτλη παράστασή της πάει ένα βήμα παραπέρα ... Μας παρουσιάζει αγαπημένα παραδοσιακά, λαϊκά και ρεμπέτικα κομμάτια, δοσμένα με μια εντελώς διαφορετική οπτική, παντρεύοντας διαφορετικά ηχοχρώματα με ξεχωριστό τρόπο.
Σ’ αυτό το μουσικό ταξίδι, η Πένυ βρίσκει συνοδοιπόρο, μετά το Μάνο Αχαλινωνότουλο, τον Μάνο Πυροβολάκη με τον οποίο βρέθηκε στη σκηνή του «Nueva Trova» την Πέμπτη 30 Μαΐου.
1. Είχες πει σε παλιότερη συνέντευξή σου ότι, ξεκινώντας την προσωπική σου μουσική πορεία, είχες προσπαθήσει να βγάλεις από πάνω σου το «ρετσίνι» της παραδοσιακής τραγουδίστριας. Σήμερα βλέπουμε όμως, ότι στις εμφανίσεις σου η βάση του προγράμματός σου είναι παραδοσιακά κομμάτια, τα οποία έχεις προσεγγίσει με μια διάθεση πειραματισμού, χρησιμοποιώντας ηλεκτρικούς ήχους. Τι άλλαξε και αποφάσισες να παραμείνεις ουσιαστικά στο χώρο της παραδοσιακής μουσικής;Με την πρώτη μου προσωπική δισκογραφική δουλειά «Φεγγάρι στην ταράτσα» θέλησα να συστηθώ στο κοινό, κάνοντας κάτι διαφορετικό από αυτό που με είχαν συνηθίσει οι περισσότεροι μέχρι τότε, γνωρίζοντάς με μέσω της ενασχόλησής μου με την παραδοσιακή μουσική. Πολλά χρόνια υπήρξα μέλος παραδοσιακών σχημάτων, όπως συνεχίζω να είμαι στην ορχήστρα Smyrna, αλλά και οι συνεργασίες που έκανα μέχρι τότε ήταν επί το πλείστον με πολύ σημαντικούς εκπρόσωπους της παραδοσιακής μουσικής.
Θα έλεγα ότι, εκείνη τη περίοδο ήταν και θέμα προσωπικής ανάγκης να πειραματιστώ σε κάτι διαφορετικό. Στο δεύτερο δίσκο μου «Ο νοτιάς των λίγων», γεννήθηκε η ανάγκη να λειτουργήσω πάλι ως μουσικός - όχι μόνο παίζοντας πολίτικο λαούτο, που είναι το βασικό μου όργανο - αλλά να συμμετάσχω και στο κομμάτι της δημιουργίας, συνθέτοντας 4 από τα κομμάτια του δίσκου. Ευτυχώς η συγκεκριμένη δουλειά βρήκε ανταπόκριση, προκαλώντας με να πάω ένα βήμα πιο κάτω. Έτσι δημιουργήθηκε η παράσταση που παρουσιάζω αυτό τον καιρό ο «Νοτιάς των λίγων».
Ούτως ή άλλως η εμπειρία και οι μουσικές μου γνώσεις έχουν να κάνουν με την παραδοσιακή μουσική και σίγουρα αυτή είναι η ταυτότητά μου, την οποία ποτέ δεν προσπάθησα ν αποποιηθώ, απλά να πειραματιστώ. Άλλωστε η ενασχόλησή μου με το συγκεκριμένο είδος με κάνει πραγματικά υπερήφανη!
2. Δεν σε φόβισε η αντίδραση του κόσμου στο άκουσμα ενός κατεξοχήν παραδοσιακού κομματιού, όπως ο «Μπουρνοβαλιός Μανές», σε διασκευή funk; Και ακόμη περισσότερο, ο τρόπος που αποδίδονται στις παραστάσεις σου παραδοσιακά, λαικά και ρεμπέτικα κομμάτια;Ήταν κάτι που το σκέφτηκα πολύ πριν το τολμήσω! Με ιντρίγκαρε όμως πάρα πολύ η ιδέα ν’αποδεχθώ την πρόταση της Μαρίας Καναβάκη, που έκανε την ενορχήστρωση του δίσκου, να διασκευάσουμε ένα ιδιαίτερα αγαπημένο μου κομμάτι, όπως ο «Μπουρνοβαλιός μανές» . Βλέποντας λοιπόν ότι υπήρχε πολύ καλή αποδοχή και αγαπήθηκε ακόμη και στα ραδιόφωνα της επαρχίας , αποφάσισα να στηρίξω την παράστασή μου πάνω σε αυτό το concept. Ερμηνευτικά τα κομμάτια που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα των παραστάσεών μου, παραμένουν πολύ κοντά στις πρωτότυπες εκτελέσεις, μουσικά όμως έχουν «πειραχτεί» και όσον αφορά στο ρυθμό αλλά και στις μελωδίες, μέσα από μια δική μας οπτική ματιά, με σεβασμό όμως πάντα στις αυθεντικές εκτελέσεις.
3. Φαντάζομαι ότι το συγκεκριμένο concept ήταν αυτό που έπαιξε ρόλο στο να βρεθείς επί σκηνής με αγαπημένους και σημαντικούς καλλιτέχνες, πρώτα με τον Μάνο Αχαλινωτόπουλο και σε λίγες μέρες με τον Μάνο Πυροβολάκη.
Σίγουρα έπαιξε σημαντικό ρόλο… Και οι δύο είναι καλλιτέχνες χωρίς παρωπίδες στο μουσικό χώρο που κινείται ο καθένας, και πρόθυμοι να υποστηρίξουν νέες προτάσεις. Είναι μεγάλη χαρά και τιμή για μένα η συμμετοχή τους στις παραστάσεις μου και τους ευχαριστώ πολύ γι’αυτό!
4. Το γεγονός ότι δεν σ’ έχουμε δει όμως να συνεργάζεσαι με πιο νέα παιδιά, να δημιουργείτε δηλαδή μια ομάδα νέων καλλιτεχνών που θα ένωνε τις δυνάμεις της και θα μπορούσε να δημιουργήσει μια πολύ ενδιαφέρουσα παράσταση, ήταν επιλογή σου;
Η αλήθεια είναι πως, λόγω της περιόδου που διανύουμε θεώρησα από την αρχή της σεζόν ότι θα ήταν και για τον κόσμο πολύ ενδιαφέρον να συσπειρωθούμε νέοι καλλιτέχνες σε μια σκηνή, σ’ένα κοινό πρόγραμμα. Δυστυχώς η ανταπόκριση δεν ήταν αυτή που περίμενα, παρόλα αυτά εγώ είμαι πάντα ανοιχτή σε νέες συνεργασίες. Άλλωστε πιστεύω ότι οι συλλογικές προσπάθειες είναι αυτές που πάντα έχουν τα καλύτερα αποτελέσματα!
5. Συμμετείχες στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 ως ερμηνεύτρια, μαζί με τη Δόμνα Σαμίου, τη σημαντικότερη ερευνήτρια της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής, που δεν είναι πια μαζί μας. Μίλησε μας λίγο γι’ αυτή την εμπειρία σου.Το να συμμετέχω στη τελετή λήξης των Ολυμπιακών αγώνων του 2004 δίπλα στη Δόμνα Σαμίου ήταν για μένα μια τεράστια ευκαιρία και εμπειρία!! Ήταν ο άνθρωπος, ο οποίος κατέγραψε μεγάλο μέρος της παραδοσιακής μουσικής, ώστε να διασωθεί και εμείς σήμερα να το χρησιμοποιούμε ως υλικό είτε για τη μελέτη μας είτε για τις παραστάσεις μας. Για μένα υπήρξε πρότυπο, όσον αφορά στην αγάπη της για τη μουσική του τόπου μας και στο γεγονός ότι αφιέρωσε τη ζωή της σε αυτό.
Δεν μπορώ με λόγια να σας κάνω να νιώσετε τα συναισθήματα που μας πλημμύριζαν τη στιγμή που πατήσαμε το πόδι μας στο Ολυμπιακό στάδιο εκείνο το βράδυ! Απερίγραπτη συγκίνηση! Από τα ακουστικά, μας προέτρεπαν να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό, λέγοντάς μας ότι εκείνη τη στιγμή κάνουμε υπερήφανη την Ελλάδα σε όλο τον κόσμο. Και αυτό προσπαθήσαμε να κάνουμε!
6. Είσαι από τους νέους καλλιτέχνες με πολύ έντονη ψηφιακή παρουσία και προσωπική ενασχόληση με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Πιστεύω ότι το διαδίκτυο είναι μια μοναδική ευκαιρία που μας έχει παρουσιαστεί. Από τη δική μας πλευρά ως καλλιτέχνες, πρέπει να έχουμε μια συνεχή ενασχόληση με αυτό είτε προβάλλοντας τη δουλειά μας είτε επικοινωνώντας με τους ανθρώπους που μπορεί να ενδιαφερθούν γι’αυτή. Προσωπικά, και με το επίσημο site μου αλλά και με τις σελίδες που έχω και διαχειρίζομαι στα social media έρχομαι καθημερινά σ’ επαφή με τον κόσμο, κι αυτό είναι κάτι που μ’ ευχαριστεί. Βέβαια, η δουλειά του καλλιτέχνη είναι η μουσική και όχι οι δημόσιες σχέσεις, γι’αυτό το λόγο από την αρχή της πορείας μου επέλεξα να δημιουργήσω μια ομάδα ανθρώπων, με τους οποίους έχω στενή συνεργασία και με βοηθούν στο κομμάτι αυτό.
7. Πριν λίγο καιρό μας εξέπληξες με την σύνθεση του soundtrack της ταινίας μικρού μήκους “Dissolve”. Θα σ’ ενδιέφερε ν’ ασχοληθείς με την κινηματογραφική μουσική;
Για μένα έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον να μπορώ να μετατρέπω τις εικόνες σε συναισθήματα μέσω της μουσικής! Συνθέτω πάντα με αφορμές από την καθημερινότητά μου. Το να έχω ένα σενάριο στα χέρια μου και την καθοδήγηση του σκηνοθέτη είναι μαγικό και είναι κάτι που μ’ ενδιαφέρει πολύ.
8. Τελικά πώς θα δούμε την Πένυ στο άμεσο μέλλον – ως ερμηνεύτρια, ως μουσικό ή ως συνθέτη;
Και οι τρείς αυτές ιδιότητες συμπληρώνουν τη μουσική μου ταυτότητα. Δεν ξεχωρίζω τη μια από την άλλη γιατί απελευθερώνομαι κάνοντας και τα τρία. Αυτό που σίγουρα δεν θα λείψει απ’οτιδήποτε κάνω είναι οι πειραματισμοί και οι εκπλήξεις!!