Ο ηγέτης των θρυλικών Fuzztones, Rudi Protrudi επιλέγει, ειδικά για τους αναγνώστες του "FM to Web" και του Mix Grill, τους αγαπημένους του δίσκους.
Οι "βρώμικες" κιθάρες των Fuzztones έρχονται για άλλη μια φορά στη χώρα μας και το Σάββατο 24 του Μάη θα γεμίσουν τη σκηνή του Gagarin.
Ζήτησα από τον Rudi να επιλέξει τα αγαπημένα του albums. Ποιους δίσκους λοιπόν ξεχωρίζει ένας τόσο αγαπημένος frontman; Ποιες μουσικές ξεχωρίζει;
Ο "λόγος" στον ίδιο:
1. JERRY LEE LEWIS - LIVE AT THE STAR CLUB/GREATEST LIVE SHOW ON EARTH
Όταν πας στον Killer, είναι αδύνατο για μένα να επιλέξω μόνο ένα δίσκο του. Έτσι, επέλεξα τα δύο live albums του, τα οποία κατά τη γνώμη μου είναι μάλλον τα καλύτερα που έχουν ηχογραφηθεί και στην περίπτωση του "Live At The Star Club," έχουμε ίσως το πιο άγριο live Rock 'n' Roll album όλων των εποχών. Αν νομίζετε ότι το "Kick Out The Jams" των MC5 είναι στην κορυφή, προετοιμαστείτε γιατί το "Live At The Star Club," το οποίο ηχογραφήθηκε δέκα χρόνια πιο πριν, του ρίχνει τη "σκόνη" του...
Ακόμα κι αν η μπάντα προσπαθεί πολύ, απλά δεν μπορεί να φτάσει τη φρενίτιδα του Jerry Lee. Άλλωστε, δε λέγεται Killer χωρίς λόγο!
2. STOOGES - FUN HOUSE
Σίγουρα, όλοι ξέρουν το ρόλο των Stooges, αλλά τι κάνει αυτό το album τόσο ξεχωριστό; Καθώς συνθέτει τους Velvet Underground, Modern Lovers και τον πρώτο δίσκο των Stooges, όντας ένας σημαντικός πρόγονος αυτού που σήμερα λέμε "Punk Rock," στην πραγματικότητα είναι περισσότερο από αυτό. Αυτό που πέτυχε αυτός ο δίσκος να κάνει τόσο μεθοδικά και σωστά είναι η σύνθεση δύο διαφορετικών μουσικών φορμών, του primal Pre-Punk και της JAZZ, δε μια μουσική πρόταση, η οποία ήταν και ακόμη παραμένει πολύ μπροστά από την εποχή της. Ήταν σίγουρα εφυές!
3. NEW YORK DOLLS debut album
Μετά την απόρριψη από τους κριτικούς και τους ροκ fans, τη στιγμή που κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους, ως ένα μη-ταλαντούχο συγκρότημα που μοιάζει στους Stones και τους Kansas, Rush, οι Dolls γέλασαν τελευταίοι, όταν με την πάροδο του χρόνου κέρδισαν τον κόσμο. Παράλληλα με την κακόηχη grunge κιθάρα τους και την Πορτορικανή τρι-sexual ("εγώ θα δοκιμάσω τα πάντα", έλεγε ο εξυπνάκιας τραγουδιστής τους David Johansen) περιβολή τους, η οποία διαφοροποιείται από το mind-numbing shlock που πέρασε στο Rock τη δεκαετία του '70, δημιούργησαν έναν έξυπνο συνδυασμό 60's Girl Group (off-key) αρμονίας και δομής τραγουδιού, με επιρροές από Eddie Cochran, MC5, Sonny Boy Williamson και στίχους του "δρόμου", που έκαναν τους Dolls κάτι το ξεχωριστό. Και η αποκατάσταση τους από το 3-λεπτο pop τραγούδι τους έκανε ΕΙΔΩΛΑ.
4. PRETTY THINGS - SF Sorrow & Parachute
Όπως ο Jerry Lee, είναι αδύνατο να ξεχωρίσεις μόνο ένα δίσκο των Pretty Things. Η πρωϊμη R&B φόρμα τους ήταν μια από τις καλύτερες της πρώϊμης Βρετανικής (σ.σ: Μουσικής) επανάστασης και σίγουρα μια από τις πιο πολύ μη ελεγχόμενες. Αλλά είναι το Psych υλικό τους που τους βάζει μακριά από τις άλλες Αγγλικές μπάντες. Αυτά τα δύο albums είναι κατά τη γνώμη μου τα καλύτερα Psych albums όλων των εποχών! Η δομή των τραγουδιών και η μουσική ανταγωνίζεται τους Beatles, αλλά παίρνοντας μια ψυχεδελική άποψη που οι "Φανταστικοί 4" (σ.σ: Beatles) δεν είχαν τολμήσει ποτέ. Απίστευτα υποτιμημένη ιδιοφυϊα.
5. THE DOORS - Debut album & Strange Days
Τίποτα δεν έχει ακουστεί ποτέ όπως οι Doors. Με αυτούς τους δίσκους, καταλαβαίνεις το πως είναι να ακούς μουσική από έναν άλλο, σκοτεινό και πολύ μυστήριο κόσμο. Συνθέτοντας ποίηση με Jazz, Blues, Psych και Rock 'n' Roll, οι Doors δημιούργησαν μουσική αντίστοιχου επιπέδου με τους Beatles, με πιο ασφαλή και λιγότερο τεμπέλικο τρόπο.
Συνδυάζοντας εφευρετικές μουσικές ικανότητες με μια αίσθηση του δράματος, οι Doors δημιούργησαν το Ροκ με ένα θεατρικό τρόπο. Πολλά έχουν γραφτεί σχετικά με το προφανή sex appeal του Morrison, το χάρισμα, και η εξωφρενική σκηνική και offstage συμπεριφορά, αλλά ο πυρήνας αυτού του μαγικού συγκροτήματος θα είναι πάντα αυτή η φωνή. Αυτή ήταν ουσιαστικά το όχημα για να μεταφέρει τη μαγεία των Doors.
6. FUGS second album
Ήμουν εθισμένος στούς Fugs από τότε που είχα αγοράσει το "The Fugs First Album", αλλά το δεύτερο τους, με τον τίτλο "The Fugs," τους δείχνει να εξελίσσονται από μια εξαιρετικά ερασιτεχνική (και παράλληλα ιδιοφυής) μπάντα από τρεις παρανοϊκούς ποιητές, σε ένα πραγματικό Rock συγκρότημα! Παραμένουν στην garage μουσική, αλλά με περισσότερους ηλεκτρονικούς προσανατολισμούς και πιο εξωφρενικό στιχουργικά και πολιτικά. Οι πρόγονοι τόσο των Doors και του Dylan, οι Fugs ήταν οι πρώτοι ροκ ποιητές. ΠΡΩΤΟΠΟΡΕΙΑΚΟΙ και πολύ πιθανόν η πρώτη πανκ μπάντα με την πραγματική έννοια της λέξης.
7. ALICE COOPER - Love It To Death
Ήμουν ήδη οπαδός του δύο πρώτα του άλμπουμ, τα οποία ήταν σε μεγάλο βαθμό επηρεασμένα από τη Syd Barrett εποχή των Pink Floyd. Αυτό το album που είχε το "Eighteen" ήταν ουσιαστικά η τελευταία garage επιτυχία που έπαιξε ποτέ σε ΑΜ ραδιόφωνο. Εξωφρενική εικόνα και ενοχλητικούς στίχους που προκαλούσαν τους γονείς. Κάπως έτσι έγινε ένας από τους ήρωες μου. Η φωνή της γενιάς μου.
8. CHUCK BERRY - More
Από όσο ξέρω, ο Chuck Berry ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ το Rock & Roll. Το παίξιμο της κιθάρας του ενέπνευσε κάθε κιθαρίστα που ήρθε μετά από αυτόν. Έγραψε περισσότερα μεγάλα τραγούδια από κάθε μεμονωμένο καλλιτέχνης που μπορώ να σκεφτώ - οι μόνοι ανταγωνιστές του είναι οι Beatles. Αυτό είναι το πρώτο άλμπουμ του Chuck Berry, που αγόρασα ποτέ. Ήμουν 12 και έπρεπε να κουρέψω το γκαζόν του γείτονά μου έξι φορές για να είμαι σε θέση να το αγοράσω. Με αυτό το δίσκο έμαθα κιθάρα.
9. BO DIDDLEY - Go
Το δεύτερο άλμπουμ του Bo. Έχει καλύτερους δίσκους από αυτόν, αλλά αυτός είναι ο πρώτος που αγόρασα ποτέ, όταν ήμουν 13. Ένας θαρραλέος μαύρος με αυτοπεποίθηση, ντυμένος με κόκκινο καρό σακάκι, γρατζούνιζε μια κόκκινη κιθάρα Gretsch Duo Jet (την αγόρασα δέκα χρόνια αργότερα), κοιτάζοντας την κάμερα με ένα βλέμμα περιφρόνησης που ήταν ανήκουστο για έναν μαύρο ερμηνευτή το 1950. Ο άνθρωπος που ώθησε τη ρυθμική κιθάρα στο προσκήνιο και ένας από τους ροκ μουσικούς, που έχουν μιμηθεί περισσότερο από κανένα άλλο.
10. UNDERGROUND BLUES - Various Artists
Όταν ήμουν 15, έκανα ένα ταξίδι στο Greenwich Village της Νέας Υόρκης που ήταν εκείνη την εποχή, η καρδιά του hippie κινήματος της Ανατολικής Ακτής στη δεκαετία του '60. Εμπνευσμένο από διασκευές σε τραγούδια των Rolling Stones, πήρα το πρώτο μου blues άλμπουμ, με τίτλο «Underground Blues", το οποίο είχε τραγούδια από τους John Lee Hooker, Jimmy Reed, Lightnin 'Hopkins, Howlin' Wolf, Elmore James και BB King. Δεν μπορώ να φανταστώ μια καλύτερη εισαγωγή στο Blues.
11. FRANK SINATRA - Only The Lonely
Όταν πρόκειται για σπαραχτική ερμηνεία, για ένα τραγούδι αγάπης, πάντα προτιμούσα τη Julie London ή τον Dean Martin. Μέχρι που άκουσα αυτό το άλμπουμ. Υποτίθεται ότι είναι το πρώτο "concept" άλμπουμ. Σε κάθε τραγούδι, μεταφέρεται η μοναξιά, η απελπισία και η μελαγχολία περισσότερο πειστικά από οποιονδήποτε πριν ή μετά, με την πιο απίστευτα συμπαθητική μπάντα, που μπορεί να φανταστεί κανείς. Μια ακρόαση πείθει οποιονδήποτε.
Οι "βρώμικες" κιθάρες των Fuzztones έρχονται για άλλη μια φορά στη χώρα μας και το Σάββατο 24 του Μάη θα γεμίσουν τη σκηνή του Gagarin.
Ζήτησα από τον Rudi να επιλέξει τα αγαπημένα του albums. Ποιους δίσκους λοιπόν ξεχωρίζει ένας τόσο αγαπημένος frontman; Ποιες μουσικές ξεχωρίζει;
Ο "λόγος" στον ίδιο:
1. JERRY LEE LEWIS - LIVE AT THE STAR CLUB/GREATEST LIVE SHOW ON EARTH
Όταν πας στον Killer, είναι αδύνατο για μένα να επιλέξω μόνο ένα δίσκο του. Έτσι, επέλεξα τα δύο live albums του, τα οποία κατά τη γνώμη μου είναι μάλλον τα καλύτερα που έχουν ηχογραφηθεί και στην περίπτωση του "Live At The Star Club," έχουμε ίσως το πιο άγριο live Rock 'n' Roll album όλων των εποχών. Αν νομίζετε ότι το "Kick Out The Jams" των MC5 είναι στην κορυφή, προετοιμαστείτε γιατί το "Live At The Star Club," το οποίο ηχογραφήθηκε δέκα χρόνια πιο πριν, του ρίχνει τη "σκόνη" του...
Ακόμα κι αν η μπάντα προσπαθεί πολύ, απλά δεν μπορεί να φτάσει τη φρενίτιδα του Jerry Lee. Άλλωστε, δε λέγεται Killer χωρίς λόγο!
2. STOOGES - FUN HOUSE
Σίγουρα, όλοι ξέρουν το ρόλο των Stooges, αλλά τι κάνει αυτό το album τόσο ξεχωριστό; Καθώς συνθέτει τους Velvet Underground, Modern Lovers και τον πρώτο δίσκο των Stooges, όντας ένας σημαντικός πρόγονος αυτού που σήμερα λέμε "Punk Rock," στην πραγματικότητα είναι περισσότερο από αυτό. Αυτό που πέτυχε αυτός ο δίσκος να κάνει τόσο μεθοδικά και σωστά είναι η σύνθεση δύο διαφορετικών μουσικών φορμών, του primal Pre-Punk και της JAZZ, δε μια μουσική πρόταση, η οποία ήταν και ακόμη παραμένει πολύ μπροστά από την εποχή της. Ήταν σίγουρα εφυές!
3. NEW YORK DOLLS debut albumΜετά την απόρριψη από τους κριτικούς και τους ροκ fans, τη στιγμή που κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους, ως ένα μη-ταλαντούχο συγκρότημα που μοιάζει στους Stones και τους Kansas, Rush, οι Dolls γέλασαν τελευταίοι, όταν με την πάροδο του χρόνου κέρδισαν τον κόσμο. Παράλληλα με την κακόηχη grunge κιθάρα τους και την Πορτορικανή τρι-sexual ("εγώ θα δοκιμάσω τα πάντα", έλεγε ο εξυπνάκιας τραγουδιστής τους David Johansen) περιβολή τους, η οποία διαφοροποιείται από το mind-numbing shlock που πέρασε στο Rock τη δεκαετία του '70, δημιούργησαν έναν έξυπνο συνδυασμό 60's Girl Group (off-key) αρμονίας και δομής τραγουδιού, με επιρροές από Eddie Cochran, MC5, Sonny Boy Williamson και στίχους του "δρόμου", που έκαναν τους Dolls κάτι το ξεχωριστό. Και η αποκατάσταση τους από το 3-λεπτο pop τραγούδι τους έκανε ΕΙΔΩΛΑ.
4. PRETTY THINGS - SF Sorrow & Parachute
Όπως ο Jerry Lee, είναι αδύνατο να ξεχωρίσεις μόνο ένα δίσκο των Pretty Things. Η πρωϊμη R&B φόρμα τους ήταν μια από τις καλύτερες της πρώϊμης Βρετανικής (σ.σ: Μουσικής) επανάστασης και σίγουρα μια από τις πιο πολύ μη ελεγχόμενες. Αλλά είναι το Psych υλικό τους που τους βάζει μακριά από τις άλλες Αγγλικές μπάντες. Αυτά τα δύο albums είναι κατά τη γνώμη μου τα καλύτερα Psych albums όλων των εποχών! Η δομή των τραγουδιών και η μουσική ανταγωνίζεται τους Beatles, αλλά παίρνοντας μια ψυχεδελική άποψη που οι "Φανταστικοί 4" (σ.σ: Beatles) δεν είχαν τολμήσει ποτέ. Απίστευτα υποτιμημένη ιδιοφυϊα.
5. THE DOORS - Debut album & Strange Days
Τίποτα δεν έχει ακουστεί ποτέ όπως οι Doors. Με αυτούς τους δίσκους, καταλαβαίνεις το πως είναι να ακούς μουσική από έναν άλλο, σκοτεινό και πολύ μυστήριο κόσμο. Συνθέτοντας ποίηση με Jazz, Blues, Psych και Rock 'n' Roll, οι Doors δημιούργησαν μουσική αντίστοιχου επιπέδου με τους Beatles, με πιο ασφαλή και λιγότερο τεμπέλικο τρόπο.
Συνδυάζοντας εφευρετικές μουσικές ικανότητες με μια αίσθηση του δράματος, οι Doors δημιούργησαν το Ροκ με ένα θεατρικό τρόπο. Πολλά έχουν γραφτεί σχετικά με το προφανή sex appeal του Morrison, το χάρισμα, και η εξωφρενική σκηνική και offstage συμπεριφορά, αλλά ο πυρήνας αυτού του μαγικού συγκροτήματος θα είναι πάντα αυτή η φωνή. Αυτή ήταν ουσιαστικά το όχημα για να μεταφέρει τη μαγεία των Doors.
6. FUGS second album
Ήμουν εθισμένος στούς Fugs από τότε που είχα αγοράσει το "The Fugs First Album", αλλά το δεύτερο τους, με τον τίτλο "The Fugs," τους δείχνει να εξελίσσονται από μια εξαιρετικά ερασιτεχνική (και παράλληλα ιδιοφυής) μπάντα από τρεις παρανοϊκούς ποιητές, σε ένα πραγματικό Rock συγκρότημα! Παραμένουν στην garage μουσική, αλλά με περισσότερους ηλεκτρονικούς προσανατολισμούς και πιο εξωφρενικό στιχουργικά και πολιτικά. Οι πρόγονοι τόσο των Doors και του Dylan, οι Fugs ήταν οι πρώτοι ροκ ποιητές. ΠΡΩΤΟΠΟΡΕΙΑΚΟΙ και πολύ πιθανόν η πρώτη πανκ μπάντα με την πραγματική έννοια της λέξης.
7. ALICE COOPER - Love It To Death
Ήμουν ήδη οπαδός του δύο πρώτα του άλμπουμ, τα οποία ήταν σε μεγάλο βαθμό επηρεασμένα από τη Syd Barrett εποχή των Pink Floyd. Αυτό το album που είχε το "Eighteen" ήταν ουσιαστικά η τελευταία garage επιτυχία που έπαιξε ποτέ σε ΑΜ ραδιόφωνο. Εξωφρενική εικόνα και ενοχλητικούς στίχους που προκαλούσαν τους γονείς. Κάπως έτσι έγινε ένας από τους ήρωες μου. Η φωνή της γενιάς μου.
8. CHUCK BERRY - More
Από όσο ξέρω, ο Chuck Berry ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ το Rock & Roll. Το παίξιμο της κιθάρας του ενέπνευσε κάθε κιθαρίστα που ήρθε μετά από αυτόν. Έγραψε περισσότερα μεγάλα τραγούδια από κάθε μεμονωμένο καλλιτέχνης που μπορώ να σκεφτώ - οι μόνοι ανταγωνιστές του είναι οι Beatles. Αυτό είναι το πρώτο άλμπουμ του Chuck Berry, που αγόρασα ποτέ. Ήμουν 12 και έπρεπε να κουρέψω το γκαζόν του γείτονά μου έξι φορές για να είμαι σε θέση να το αγοράσω. Με αυτό το δίσκο έμαθα κιθάρα.
9. BO DIDDLEY - Go
Το δεύτερο άλμπουμ του Bo. Έχει καλύτερους δίσκους από αυτόν, αλλά αυτός είναι ο πρώτος που αγόρασα ποτέ, όταν ήμουν 13. Ένας θαρραλέος μαύρος με αυτοπεποίθηση, ντυμένος με κόκκινο καρό σακάκι, γρατζούνιζε μια κόκκινη κιθάρα Gretsch Duo Jet (την αγόρασα δέκα χρόνια αργότερα), κοιτάζοντας την κάμερα με ένα βλέμμα περιφρόνησης που ήταν ανήκουστο για έναν μαύρο ερμηνευτή το 1950. Ο άνθρωπος που ώθησε τη ρυθμική κιθάρα στο προσκήνιο και ένας από τους ροκ μουσικούς, που έχουν μιμηθεί περισσότερο από κανένα άλλο.
10. UNDERGROUND BLUES - Various Artists
Όταν ήμουν 15, έκανα ένα ταξίδι στο Greenwich Village της Νέας Υόρκης που ήταν εκείνη την εποχή, η καρδιά του hippie κινήματος της Ανατολικής Ακτής στη δεκαετία του '60. Εμπνευσμένο από διασκευές σε τραγούδια των Rolling Stones, πήρα το πρώτο μου blues άλμπουμ, με τίτλο «Underground Blues", το οποίο είχε τραγούδια από τους John Lee Hooker, Jimmy Reed, Lightnin 'Hopkins, Howlin' Wolf, Elmore James και BB King. Δεν μπορώ να φανταστώ μια καλύτερη εισαγωγή στο Blues.
11. FRANK SINATRA - Only The Lonely
Όταν πρόκειται για σπαραχτική ερμηνεία, για ένα τραγούδι αγάπης, πάντα προτιμούσα τη Julie London ή τον Dean Martin. Μέχρι που άκουσα αυτό το άλμπουμ. Υποτίθεται ότι είναι το πρώτο "concept" άλμπουμ. Σε κάθε τραγούδι, μεταφέρεται η μοναξιά, η απελπισία και η μελαγχολία περισσότερο πειστικά από οποιονδήποτε πριν ή μετά, με την πιο απίστευτα συμπαθητική μπάντα, που μπορεί να φανταστεί κανείς. Μια ακρόαση πείθει οποιονδήποτε.