Πρωτότυπος τίτλος: Irréversible: Inversion Intégrale
Αγγλικός τίτλος: Irreversible: The Straight Cut
Ελληνικός τίτλος: Μη Αναστρέψιμος: The Straight Cut
Πρώτη κυκλοφορία: 2019
Σκηνοθεσία και σενάριο: Gaspar Noé
Πρωταγωνιστούν: Monica Bellucci, Vincent Cassel, Albert Dupontel
Η ταινία είναι διαθέσιμη στο Cinobo.
Ξεχωρίζει για: τον έντονο ρεαλισμό στις σκηνές βίας
Σταθείτε αν σας αρέσουν: arthouse ταινίες
Προσπεράστε αν: Νιώθετε άβολα με σκηνές έντονης σεξουαλικής βίας
Η Άλεξ και ο Μάρκους μένουν μαζί στο διαμέρισμά τους, περνάνε τον χρόνο τους παρέα και ζουν τον μεγάλο τους έρωτα. Στο δρόμο για το πάρτυ που έχουν κανονίσει να πάνε, η Άλεξ θα γνωρίσει στον Μάρκους το πρώην αγόρι της, με τον οποίον είναι πλέον φίλοι και θα ξεκινήσουν μαζί για το σπίτι που είναι καλεσμένοι. Εκεί πίνουν, χορεύουν, φλερτάρουν αλλά σύντομα η συμπεριφορά του Μάρκους θα εκνευρίσει την Άλεξ και θα αποφασίσει να φύγει χωρίς εκείνον. Έτσι θα περπατήσει μόνη της στον δρόμο για το σπίτι, απ' όπου θα περάσει κάτω από μια υπόγεια διάβαση. Εκεί ένας άντρας επιτίθεται σε μια κοπέλα και εκείνη θα σταθεί για λίγο μέχρι να συνειδητοποιήσει αυτό που συμβαίνει. Όταν την παρατηρήσει ο άνδρας, η συνέχεια θα είναι βασανιστικά επώδυνη. Η βραδιά όμως θα συνεχιστεί μέχρι να γίνει ακόμα πιο βίαιη.
Η γνωστή ταινία «Μη Αναστρέψιμος» του Gaspar Noé έρχεται ξανά αυτή τη φορά βάζοντας τα γεγονότα σε χρονολογική σειρά. Ενώ στην πρώτη της εκδοχή ο θεατής σοκάρεται από τα πρώτα κιόλας λεπτά της ταινίας, για να καταφέρει να ξεκαθαρίσει την εικόνα μιας βραδιάς βαμμένης με αίμα, στη νέα της εκδοχή όλα γίνονται στον χρόνο που συνέβησαν, ακολουθώντας τα γεγονότα το ένα μετά το άλλο. Μ' αυτόν τον τρόπο ο Noé τοποθετεί τη βία στη μέση και το τέλος της ταινίας και ο θεατής έχει τον χρόνο να μελετήσει τους χαρακτήρες, να βιώσει τον έρωτα μαζί με το ζευγάρι και να βρεθεί αναπόφευκτα στο τραγικό τέλος.
Η Monica Bellucci χαρίζει μια από τις καλύτερες ερμηνείες της, με χαρακτηριστική τη σκηνή του βιασμού της Άλεξ για διάρκεια οκτώ λεπτών. Για οκτώ ολόκληρα λεπτά ο θεατής παρακολουθεί τον βιασμό της ηρωίδας, σκηνοθετημένο με τον πιο ρεαλιστικό τρόπο, βιώνοντας και ο ίδιος την αποστροφή στη βιαιότητα που αντικρίζει. Από την ερωτική χημεία του ζευγαριού, την τρυφερότητα και την οικειότητα που έχουν μεταξύ τους μας μεταφέρει στο απόλυτο εφιαλτικό σενάριο. Την παραβίαση της προσωπικής επιθυμίας και την επιβολή βίας στην ερωτική πράξη. Όπως αποκάλυψε ο ίδιος για τη γενναία υποκριτική ερμηνεία της Bellucci σε συνέντευξή του στο Guardian, «όλη η σκηνή ήταν στα χέρια της, και ακόμη και ο τύπος που έπαιζε τον βιαστή ήταν στη διάθεσή της. Αν δεν ήθελε να κάνει τη σκηνή έτσι, θα το έλεγε. Πραγματικά τη θαυμάζω που πήγε αυτή τη σκηνή τόσο μακριά».
Παρ' όλο που προσωπικά προτιμώ την αρχική εκδοχή της ταινίας, ξεκινώντας από το τέλος και πηγαίνοντας στην αρχή, η δεύτερη εκδοχή της είναι σίγουρα μια προσέγγιση που αξίζει κάποιος να παρακολουθήσει. Όταν όλα μπαίνουν σε λογική σειρά, ο χρόνος πια είναι σε θέση να καταστρέψει τα πάντα.
Διαβάστε επίσης: «Ο Τομ στη Φάρμα»: Η ταινία της εβδομάδας στο Cinobo