Η βραδιά είχε ένα γεμάτο lineup, αφού πριν τους L.A. Witch έπαιζαν οι The Jet Black και οι Prince Of Lilies, και οι δύο εγχώριες μπάντες. Οι Jet Black είναι από την Αθήνα, και είναι έτοιμοι να κυκλοφορήσουν το δεύτερο δίσκο τους, από τον οποίο έπαιξαν αρκετά κομμάτια. Με αρκετή ενέργεια στη σκηνή, το κουαρτέτο άνοιξε τη συναυλία, ενώ βάση δόθηκε και στο "Transcendance", την πρώτη τους δισκογραφική προσπάθεια, με επιρροές από Neil Young και Last Drive που πανκίζουν λίγο. Στο φινάλε μάς έπαιξαν ένα απρογραμμάτιστο encore, καθώς υπήρχε ένθερμη αποδοχή από τους θεατές, που είχαν έρθει με όρεξη στο Temple.
Οι Prince Of Lilies, με καταγωγή από την Κρήτη, ήταν δεύτεροι στο πρόγραμμα και ξεκίνησαν με τον ακατέργαστο ήχο τους, που αποτελεί tribute στη σκηνή του Seattle της δεκαετίας του '90, με πρώτο κομμάτι το "Feel The Pain". Σημειώστε πως ο πρώτος δίσκος τους "Vent" έχει την υπογραφή του παραγωγού Steve Albini, γνωστού για τη δουλειά του με τους Nirvana και τους Stooges. Ο frontman Pyn Doll αφιέρωσε κομμάτια στον μικρό γιό του που τους παρακολουθούσε για πρώτη φορά στο Temple αλλά και στον αδικοχαμένο Taylor Hawkins των Foo Fighters. Το grunge rock ηχόχρωμά τους γέμισε το Temple για ένα ωριαίο set επαγγελματικών προδιαγραφών, με την IQueen στο μπάσο και τον Kyle Brian στα drums να συμπληρώνουν την δυναμική του Pyn.
Έτσι φτάσαμε στις L.A. Witch, μια τριμελή μπάντα αποτελούμενη μόνο από κορίτσια που παίζουν garage rock, όπου τα καθαρά riffs μπλέκονται με παραμόρφωση και θολούρα που θυμίζει τους Brian Jonestown Massacre. Με την Sade Sanchez στη κιθάρα και τα φωνητικά, τα πιασάρικα riffs ξεκίνησαν από το "Fire Starter", για να μπουν στο πιο αργόσυρτο "Kill My Baby Tonight". Το μπάσο της Irita Pai έδινε το απαραίτητο υπόστρωμα στο "Untitled" και έφερε τον ενθουσιασμό του κοινού στο "I Wanna Lose", ένα κομμάτι που δείχνει τις δυνατότητες της μπάντας, βαμμένο με τα χρώματα των Crazy Horse. Εδώ παρατηρήθηκαν φαινόμενα rock αλαλαγμών, που φυσικά είναι απαραίτητα σε κάθε συναυλία, ενώ εκτός από το "Gen-Z", το κομμάτι που προκάλεσε ξανά αντιδράσεις ήταν το "Sexorexia".
Το συγκρότημα απολάμβανε τις εκδηλώσεις θαυμασμού από το κοινό, και με τις κοντές φούστες και τα δερμάτινα έστελνε ελληνικές ευχές όπως «Γειά μας!» στους φανατικούς. Τα "Get Lost" και "Starred" -με ήχους που θα μπορούσαν να ανήκουν στους Cramps και στους Gun Club- μας έφτασαν στο τέλος της συναυλίας, ενώ η μπάντα μάς αποχαιρέτησε μέχρι την επόμενη φορά. Με δύο δίσκους στη δισκογραφία τους και ένα EP, η συναυλία δε θα μπορούσε να είναι πολύ περισσότερο από μία ώρα, αυτή όμως η μία ώρα ήταν αρκετή ώστε τα τρία μέλη του συγκροτήματος (Sade, Ireta και Ellie English) να αναπτύξουν μία άμεση, σχεδόν αντανακλαστική επικοινωνία με το κοινό τους, η οποία κέρδισε τις εντυπώσεις.
Είναι η αλήθεια πως οι L.A. Witch έχουν την εικόνα και το μπρίο που χρειάζεται για έναν αυθεντικό garage rock ήχο, χρειάζονται όμως λίγα ακόμα δυνατά κιθαριστικά riffs που να ανεβάζουν τις συνθέσεις τους ένα επίπεδο πιο πάνω. Παρόλα αυτά, οι έντονες εμφανίσεις τους, που επωφελούνται από την ολιγομελή τους σύνθεση, αλλά και η πιο δυνατή δεύτερη κυκλοφορία τους "Play With Fire" - που μας έπαιξαν σχεδόν ολόκληρη - δείχνουν πως μάλλον έχουν και άλλους άσους στο μανίκι που ακόμα δεν έχουν εκμεταλλευτεί.
L.A. Witch Setlist @ Temple 18.05.2023
Fire Starter
Kill My Baby Tonight
Brian
Untitled
I Wanna loose
Drive Your Car
Gen-Z
Dark Horse
Sexorexia
Baby in Blue Jeans
True Believers
Get Lost
Starred