Τί θα ακούσεις:
post-punk, shoegaze, noise rock
Τραγούδια που αξίζει να ακούσεις:
I/m Not Here [Missing Face], Vtr, Videograms, Shooting Dennis Hopper Shooting
Βαθμολογία:
8,5/10
Από τον περασμένο Ιούλιο μας είχαν προϊδεάσει οι Twilight Sad πως κάτι καλό επρόκειτο να φτιάξουν. Και αυτό διότι το “I/m Not Here [Missing Face]” που κυκλοφόρησε ως πρώτο δείγμα από τον επερχόμενο δίσκο τους αποτέλεσε πραγματικό κόλλημα μεσούντος του καλοκαιριού. Ο καιρός πέρασε, άλλα δύο εξαιρετικά singles έκαναν την εμφάνισή τους μέσα στους φθινοπωρινούς μήνες και πλέον φτάσαμε στην ημερομηνία της πολυαναμενόμενης κυκλοφορίας του πέμπτου άλμπουμ των Twilight Sad, οι οποίοι μέσα στα δώδεκα χρόνια δισκογραφικής παρουσίας δείχνουν μια συνεχή εξέλιξη. “It Won/t Be Like This All The Time” είναι ο τίτλος του δίσκου των Σκωτσέζων και ίσως τα πολλά λόγια είναι περιττά στο άκουσμα των τραγουδιών του.
Το “[10 Good Reasons for Modern Drugs]” μάς εισάγει στον μουσικό κόσμο των Twilight Sad και για όσους είναι fans του συγκροτήματος από παλιά, θα χαρούν αμέσως. Οι υπόλοιποι θα χρειαστούν λίγο χρόνο για να συνηθίσουν τον συνδυασμό της «βαριάς» κιθάρας με τα synths. Το αμέσως επόμενο “Shooting Dennis Hopper Shooting” όμως θα λύσει κάθε απορία μας. Οι Twilight Sad γνωρίζουν ξεκάθαρα προς τα πού θέλουν να βαδίσουν και τι υλικό να παρουσιάσουν. Το σκοτεινό σκηνικό που κατασκευάζουν σε κάθε τραγούδι είναι άρτια φτιαγμένο καθώς μουσική και φωνητικά συνθέτουν μία τρομερή ατμόσφαιρα που δεν γίνεται να μην συγκινήσει και τον πιο απαιτητικό ακροατή. Και πώς να μην συμβεί αυτό όταν έρχεται το “VTr” σαν σίφουνας να παρασύρει τα πάντα στο διάβα του τη στιγμή που το “Sunday Day13” ηρεμεί την ήδη φουρτουνιασμένη σκωτσέζικη θάλασσα.
Όταν το κομμάτι είναι τόσο τρομερό δεν χρειάζεται να στεκόμαστε και πολύ και αυτό συμβαίνει με το “I/m Not Here [missing face]”. Μια ακόμα τρανή απόδειξη ότι το άλμπουμ αυτό περιλαμβάνει μουσικά διαμάντια. Οι Twilight Sad παίζουν περισσότερο με τις κιθάρες πλέον και αυτό τους βγήκε σε καλό, όπως στο “Auge/Maschine” το οποίο μπορεί να περιγραφεί και ως η επιτομή της μίξης κιθάρας και πλήκτρων. Η ενέργεια που πηγάζει από τη βρετανική μπάντα και από κομμάτια όπως το “Girl Chewing Gum” είναι εκπληκτική, ενώ το τέλος έρχεται με το “Videograms” που θυμίζει τον τρόπο που η κιθάρα και τα πλήκτρα δημιουργούσαν μουσικές πανδαισίες στα 80’s. Όμως δεν βρισκόμαστε στη δεκαετία του ’80 και το φοβερό είναι ότι οι Twilight Sad προσφέρουν το παρόν. Το “It Won/t Be Like This All The Time” ακούγεται τόσο φρέσκο, τόσο επαναστατικό, τόσο τρομερό. Με λίγα λόγια το πρώτο μουσικό διαμάντι για το 2019.
Σχετικό θέμα