Περίμενα το
βινύλιο από το πρωί. Ήταν κάτι σαν θέμα τιμής, σαν ένα στοίχημα δηλαδή,
να προλάβουμε με λίγα λόγια ώστε να είμαστε οι πρώτοι που θα παίξουν το
τραγούδι στην Ελλάδα εκείνη τη μέρα..
Υπάρχει
κάπου ένας κόσμος που δε νοιάζεται για επικοινωνιακά παιχνίδια, όπως δε
νοιάζεται βέβαια και για το αύριο με τον τρόπο που το κάνουμε όλοι
εμείς (ή σχεδόν όλοι..) καθημερινά.