Κυκλοφορεί:
Ιανουάριος 2015
Τι θα ακούσεις:
Modern Blues
Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
Destinies Entwined, Long Strange Golden Road
Βαθμολογία:
8/10
Κάποιος, κάποτε, είχε πει πως ο Mike Scott είναι ένας από τους πιο κοντινούς καλλιτέχνες στον Neil Young, που διαθέτει η βρετανική μουσική σκηνή. Το εντέκατο άλμπουμ του με τους Waterboys φαίνεται να επιβεβαιώνει την παραπάνω μικρή θεωρία, τουλάχιστον στο βαθμό που είναι εφικτό κάτι τέτοιο. Σε αυτό έχει συμβάλει και το γεγονός πως ο Σκωτσέζος τραγουδοποιός, μαζί με τον επί χρόνια συνεργάτη του Steve Wickham στο βιολί και τα υπόλοιπα, σχετικά νέα, μέλη του συγκροτήματος, εγκαταστάθηκαν στο Nashville για τη δημιουργία του δίσκου αυτού.
Ο τίτλος, ‘Modern Blues’, είναι άκρως ταιριαστός, καθώς ο δίσκος αποτελεί μία κάπως αβέβαιη προσέγγιση των blues, με τις country επιρροές που επιβάλλει η πόλη στην οποία δημιουργήθηκε. Όλα αυτά, από έναν, κυρίως, άνθρωπο ο οποίος αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της βρετανικής folk τραγουδοποιίας. Ένα χαρακτηριστικό τραγούδι με τα παραπάνω στοιχεία είναι το ‘November Tale’, με λιγότερο βιολί και περισσότερο πιάνο, από τον Paul Brown. Το ίδιο περίπου ισχύει και στο πιο βαρύ ‘Still A Freak’ με σταθερό ρυθμό στα ντραμς, ένα solo της κιθάρας λίγο μετά τη μέση και διάσπαρτα άλλα στοιχεία που παραπέμπουν σε μουσική περασμένων δεκαετιών. Στο ‘I Can See Elvis’ παρατίθενται διάφορα ονόματα, από τον John Lennon (να κάνει κατακόρυφο) και τον Marvin Gaye, μέχρι τον Πλάτωνα και την Ιωάννα της Λωραίνης να συζητάνε για φιλοσοφία με τον Elvis. Μοιάζει με μια αρκετά διαφορετική εκδοχή του ‘The Return Of Jimmy Hendrix’ από το ‘Dream Harder’ του 1993.
Οι επιρροές από τις Η.Π.Α. διακρίνονται και με άλλους τρόπους σε διάφορα τραγούδια, όπως στο ‘Rosalind (You Married The Wrong Guy)’, το οποίο θυμίζει λίγο από Bruce Springsteen με μια κλίση προς το «κλασικό» rock. Ίσως να ευθύνεται και ο τίτλος γι’ αυτό. Στο ‘Nearest Thing To Hip’, ένα από τα πιο πλούσια μελωδικά τραγούδια, ακούγεται και μια δόση από πνευστά, ενώ μετά το τέλος του διαβάζονται μερικές φράσεις από το ‘One The Road’ του Jack Kerouac με τη συνοδεία πιάνου και αρπισμάτων στην κιθάρα που ταιριάζουν στο βιβλίο αυτό. Το κλείσιμο αυτό λειτουργεί περισσότερο ως εισαγωγή στο εξαιρετικό, αν και μακροσκελές, ‘Long Strange Golden Road’ που ακολουθεί. “Keep the river on your right and the highway at your shoulder” τραγουδάει ο Scott, με βάση την κιθάρα και τα ντραμς, σε ένα τραγούδι που θα μπορούσε να έχει τη μισή διάρκεια, αν και μάλλον θα έχανε λίγη απ’ την ομορφιά του.
Ο δίσκος ξεκινάει με το καλύτερο τραγούδι του, ‘Destinies Entwined’, ένα από αυτά που θα προστεθεί στον κατάλογο με τις επιτυχίες τους. Παρά τις αρκετές επιρροές από τη δυτική μεριά του Ατλαντικού, δε λείπουν και στιγμές με αμιγώς βρετανικό ύφος. Το ‘Beautiful Now’ θα μπορούσε να είναι ένα τραγούδι της brit pop, ενώ το ‘The Girl Who Slept For Scotland’, εκτός από τον τίτλο, ξεχωρίζει περισσότερο για την ιστοριούλα που αφηγείται, παρά για τη μουσική του. Το ‘Modern Blues’ ως σύνολο απέχει λίγο από το folk ύφος των Waterboys που έχουμε συνηθίσει, αλλά είναι αρκετά ευχάριστο στο σύνολό του. Ο Mike Scott διατηρεί την ικανότητά του να γράφει ωραία τραγουδάκια και το γεγονός πως το βιολί είναι σε, τουλάχιστον, δεύτερο ρόλο δεν πρέπει να είναι αποθαρρυντικό για όσους ήδη εκτιμούν το συγκρότημα από τη Σκωτία.
1. Destinies Entwined
2. November Tale
3. Still A Freak
4. I Can See Elvis
5. The Girl Who Slept For Scotland
6. Rosalind (You Married The Wrong Guy)
7. Beautiful Now
8. Nearest Thing To Hip
9. Long Strange Golden Road
Ιανουάριος 2015
Τι θα ακούσεις:
Modern Blues
Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
Destinies Entwined, Long Strange Golden Road
Βαθμολογία:
8/10
Κάποιος, κάποτε, είχε πει πως ο Mike Scott είναι ένας από τους πιο κοντινούς καλλιτέχνες στον Neil Young, που διαθέτει η βρετανική μουσική σκηνή. Το εντέκατο άλμπουμ του με τους Waterboys φαίνεται να επιβεβαιώνει την παραπάνω μικρή θεωρία, τουλάχιστον στο βαθμό που είναι εφικτό κάτι τέτοιο. Σε αυτό έχει συμβάλει και το γεγονός πως ο Σκωτσέζος τραγουδοποιός, μαζί με τον επί χρόνια συνεργάτη του Steve Wickham στο βιολί και τα υπόλοιπα, σχετικά νέα, μέλη του συγκροτήματος, εγκαταστάθηκαν στο Nashville για τη δημιουργία του δίσκου αυτού.
Ο τίτλος, ‘Modern Blues’, είναι άκρως ταιριαστός, καθώς ο δίσκος αποτελεί μία κάπως αβέβαιη προσέγγιση των blues, με τις country επιρροές που επιβάλλει η πόλη στην οποία δημιουργήθηκε. Όλα αυτά, από έναν, κυρίως, άνθρωπο ο οποίος αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της βρετανικής folk τραγουδοποιίας. Ένα χαρακτηριστικό τραγούδι με τα παραπάνω στοιχεία είναι το ‘November Tale’, με λιγότερο βιολί και περισσότερο πιάνο, από τον Paul Brown. Το ίδιο περίπου ισχύει και στο πιο βαρύ ‘Still A Freak’ με σταθερό ρυθμό στα ντραμς, ένα solo της κιθάρας λίγο μετά τη μέση και διάσπαρτα άλλα στοιχεία που παραπέμπουν σε μουσική περασμένων δεκαετιών. Στο ‘I Can See Elvis’ παρατίθενται διάφορα ονόματα, από τον John Lennon (να κάνει κατακόρυφο) και τον Marvin Gaye, μέχρι τον Πλάτωνα και την Ιωάννα της Λωραίνης να συζητάνε για φιλοσοφία με τον Elvis. Μοιάζει με μια αρκετά διαφορετική εκδοχή του ‘The Return Of Jimmy Hendrix’ από το ‘Dream Harder’ του 1993.
Οι επιρροές από τις Η.Π.Α. διακρίνονται και με άλλους τρόπους σε διάφορα τραγούδια, όπως στο ‘Rosalind (You Married The Wrong Guy)’, το οποίο θυμίζει λίγο από Bruce Springsteen με μια κλίση προς το «κλασικό» rock. Ίσως να ευθύνεται και ο τίτλος γι’ αυτό. Στο ‘Nearest Thing To Hip’, ένα από τα πιο πλούσια μελωδικά τραγούδια, ακούγεται και μια δόση από πνευστά, ενώ μετά το τέλος του διαβάζονται μερικές φράσεις από το ‘One The Road’ του Jack Kerouac με τη συνοδεία πιάνου και αρπισμάτων στην κιθάρα που ταιριάζουν στο βιβλίο αυτό. Το κλείσιμο αυτό λειτουργεί περισσότερο ως εισαγωγή στο εξαιρετικό, αν και μακροσκελές, ‘Long Strange Golden Road’ που ακολουθεί. “Keep the river on your right and the highway at your shoulder” τραγουδάει ο Scott, με βάση την κιθάρα και τα ντραμς, σε ένα τραγούδι που θα μπορούσε να έχει τη μισή διάρκεια, αν και μάλλον θα έχανε λίγη απ’ την ομορφιά του.
Ο δίσκος ξεκινάει με το καλύτερο τραγούδι του, ‘Destinies Entwined’, ένα από αυτά που θα προστεθεί στον κατάλογο με τις επιτυχίες τους. Παρά τις αρκετές επιρροές από τη δυτική μεριά του Ατλαντικού, δε λείπουν και στιγμές με αμιγώς βρετανικό ύφος. Το ‘Beautiful Now’ θα μπορούσε να είναι ένα τραγούδι της brit pop, ενώ το ‘The Girl Who Slept For Scotland’, εκτός από τον τίτλο, ξεχωρίζει περισσότερο για την ιστοριούλα που αφηγείται, παρά για τη μουσική του. Το ‘Modern Blues’ ως σύνολο απέχει λίγο από το folk ύφος των Waterboys που έχουμε συνηθίσει, αλλά είναι αρκετά ευχάριστο στο σύνολό του. Ο Mike Scott διατηρεί την ικανότητά του να γράφει ωραία τραγουδάκια και το γεγονός πως το βιολί είναι σε, τουλάχιστον, δεύτερο ρόλο δεν πρέπει να είναι αποθαρρυντικό για όσους ήδη εκτιμούν το συγκρότημα από τη Σκωτία.
1. Destinies Entwined
2. November Tale
3. Still A Freak
4. I Can See Elvis
5. The Girl Who Slept For Scotland
6. Rosalind (You Married The Wrong Guy)
7. Beautiful Now
8. Nearest Thing To Hip
9. Long Strange Golden Road