Νέος, ταλαντούχος με πολλές ανησυχίες και κοινωνικές ευαισθησίες, ο φωτογράφος Φίλιππος Παλληκαράς μας συστήνεται και μας παρουσιάζει το έργο του. Γνώρισα τη δουλειά του μέσω μιας καλής φίλης και αμέσως με εντυπωσίασε η αισθητική και η προσέγγισή του. Ήθελα, λοιπόν, να τον γνωρίσω καλύτερα. Πάμε να τον γνωρίσουμε μαζί!
MixGrill: Γεια σου, Φίλιππε. Χαίρομαι πολύ που έχουμε την ευκαιρία να τα πούμε. Πες μας λίγα λόγια για σένα.
Φίλιππος Παλληκαράς: Καλησπέρα Άννα, σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τον χώρο και τον χρόνο που μου δίνεις να πω δυο λόγια για μένα. Είναι, πραγματικά, τιμή μου. Ονομάζομαι Φίλιππος Παλληκαράς, είμαι φωτογράφος, γεννήθηκα και μεγάλωσα στο εξωτικό Νέο Ψυχικό. Βασικές και αγαπημένες μου ασχολίες είναι τα φυτά, τα βιβλία, η όποια ενασχόληση με την τεχνολογία και, εννοείται, η φωτογραφία και η ζωγραφική. Επίσης, λατρεύω τα ζώα. Αν μου έλεγες πήγαινε ζήσε μόνος σε μια φάρμα μαζί με όλα τα ζώα του κόσμου, είχα φύγει χθες.
MG: Τι σε τράβηξε στη φωτογραφία;
ΦΠ: Η φωτογραφία είναι κάτι που μπήκε στη ζωή μου πριν καν το καταλάβω. Θυμάμαι από μωρό παιδί, στο χωριό τα καλοκαίρια, τα μεσημέρια περίμενα να πάνε όλοι για ύπνο, για να πάω κρυφά να πιάσω την κάμερα κάποιου «μεγάλου» και να προσπαθήσω να βγάλω κι εγώ μια φωτογραφία. Τότε, βέβαια, στις κάμερες με φιλμ, έπρεπε να γυρίσεις το γρανάζι για να φωτογραφίσεις, κάτι που δεν ήξερα, οπότε οι γονείς μου είχαν γλιτώσει πολλά λεφτά. Στην έκτη δημοτικού μού αγόρασαν την πρώτη ψηφιακή κάμερα, με αφορμή ένα ταξίδι που θα πήγαινα στο Παρίσι με το φροντιστήριο αγγλικών. Δεν πρόλαβα να τη χαρώ, την πρώτη εβδομάδα, στην προσπάθειά μου να βγάλω τις φίλες μου φωτογραφία, η μια τους μου την έσπασε επειδή δεν ήθελε να φωτογραφηθεί. Μάλλον εκεί αναζωπυρώθηκε ο ερωτάς μου και από τότε δεν έχω σταματήσει να πειραματίζομαι φωτογραφικά!
MG: Επισκέφτηκα το site σου και οι φωτογραφίες σου μού κέντρισαν το ενδιαφέρον. Στο επίκεντρο βρίσκεται η ανθρώπινη φιγούρα σε διαφορετικές συνθήκες. Τι σε τραβάει στο να φωτογραφίζεις ανθρώπους; Η φθορά; Το αυθόρμητο που μπορεί να προκύψει κατά τη διάρκεια της φωτογράφισης;
ΦΠ: Η ανθρώπινη προσωπικότητα πάντα μου κεντρίζει το ενδιαφέρον. Ο χαρακτήρας του άλλου, τα βιώματα ή ακόμα και το στιλ είναι σημεία που παρατηρώ και αναλύω αρκετά. Η φωτογραφία για μένα είναι το μέσο να πω την ιστορία που βλέπω από την δική μου οπτική γωνία. Έτσι, καταφέρνω να δημιουργώ ένα, ας το πούμε, ημερολόγιο. Όχι βιωματικό, δικό μου, απαραίτητα, αλλά κάτι που εκφράζει εμένα και τον τρόπο με τον οποίο είδα έναν άνθρωπο μια δεδομένη χρονική στιγμή. Αποτυπώνω, λοιπόν, τον άνθρωπο και το βίωμά του που έχω μπροστά μου στην ιδανική, για μένα, εικόνα.
Δεν θα σου κρύψω ότι πολλές φορές το αυθόρμητο της όλης υπόθεσης δημιουργεί μια εντελώς διαφορετική εικόνα από εκείνη που είχα στο μυαλό μου, κι εκεί είναι που το απολαμβάνω. Όταν, τελικά, η εικόνα που φανταζόμουν εγώ ήταν απλά ένα κομμάτι του παζλ.
MG: Στάθηκα πολύ στο project σου Elimination of Violence Against Women. Μια εικόνα πολύ δυνατή και εξαιρετικά επίκαιρη, δυστυχώς! Γενικά προσπαθείς μέσα από το έργο σου να περάσεις κάποιο μήνυμα, να δώσεις το στίγμα σου και το παρόν σου απέναντι στα τεκταινόμενα; Τοποθετείσαι μέσα από τις φωτογραφίες σου ή είναι κάτι που προκύπτει;
ΦΠ: Έχω κάνει δύο φωτογραφίσεις πάνω σε αυτό το θέμα και δεν νομίζω πως θα είναι και οι μοναδικές. Το γεγονός ότι έχουμε Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, νομίζω ότι μιλάει από μόνο του.
Αν με ρωτάς, εγώ μεγάλωσα με γυναικεία πρότυπα. Γυναίκες ήταν οι άνθρωποι που με στήριξαν και με έκαναν τον άνθρωπο που είμαι σήμερα. Γυναίκες με προστάτεψαν, όταν εγώ δεν μπορούσα να προστατεύσω τον εαυτό μου, και γυναίκες με μάθανε να μιλάω και να εκφράζομαι. Χρωστάω τα πάντα στις γυναίκες της ζωής μου, γιατί με έμαθαν να σέβομαι και να αγαπώ κάθε άνθρωπο ανεξαρτήτως φύλου και ιδιαιτερότητας. Αντίθετα με τα κοινωνικά στερεότυπα, εκείνες ποτέ δεν εφάρμοσαν ταμπέλες, την ώρα που η ίδια η κοινωνία τις έχει περιθωριοποιήσει βάσει φύλου.
Οι φωτογραφίες μου είναι η φωνή μου. Η φωνή που θυμίζει στο κοινό, μέσα από την εικόνα, τι συμβαίνει μέσα σε εκατομμύρια σπίτια την στιγμή που μιλάμε, απλά δεν το βλέπουμε. Οι φωτογραφίες μου είναι μια υπενθύμιση, λοιπόν, ότι δεν τα έχουμε καταφέρει.
MG: Με αφορμή τα παραπάνω δεν μπορώ να μην σε ρωτήσω για το επόμενό σου project.
ΦΠ: Το επόμενο μου project, ε; Ποιος ξέρει! Χειρίζομαι πολύ αυθόρμητα την έκφραση, κάτι που είναι δύσκολο σε μια κοινωνία που θέλει να έχεις την ταμπέλα σου. Το μόνο σίγουρο είναι ότι πάντα το επίκεντρό μου θα είναι ο άνθρωπος. Τώρα θα είναι για κάποιο κοινωνικό θέμα; Θα είναι κάτι πιο ευχάριστο; Κανείς δεν ξέρει.
MG: Πώς αισθάνεσαι ως καλλιτέχνης απέναντι σε ένα κράτος που αντιμετωπίζει την ιδιότητά σου, το επάγγελμά σου ως πολυτέλεια; Αισθάνεσαι περιορισμένος, αδικημένος;
ΦΠ: Όλα είναι θέμα παιδείας - αυτό θα το κάνω τίτλο αν κάποια μέρα κάνω έκθεση με τις φωτογραφίες μου. Μεγαλώνουμε σε μια κοινωνία που αντιμετωπίζει τις τέχνες ως χόμπι και «επάγγελμα των φτωχών». Όταν αυτό μαθαίνουμε στο σχολείο, πώς γίνεται οι άνθρωποι που παίρνουν αποφάσεις για εμάς, περνώντας από τα ίδια θρανία, να το θεωρήσουν κάτι σημαντικότερο; Οι τέχνες για την κοινωνία είναι κάτι που περισσεύει. Κάτι που δεν έχει ζωτική σημασία και, όποτε το ζητήσουμε, θα το απαιτήσουμε τσάμπα. Δεν μεγαλώσαμε σεβόμενοι την τέχνη και τη σημασία της. Έτσι, και το κράτος ποτέ δεν σεβάστηκε κανένα είδος της.
Ζούμε στην Ελλάδα του 2021 που επιτρέπεται με κορονοϊό να στριμωχτούμε σαν τις μύγες σε ένα κλαμπ, αλλά να πας στο θέατρο; Ούτε καν. Σχεδόν δύο χρόνια έμειναν κλειστά τα θέατρα, οι κινηματογράφοι, οι εκθέσεις...
MG: Στο site σου μπορεί να βρει κανείς και σκίτσα. Ποια η σχέση σου με τα σκίτσα;
ΦΠ: Με τη ζωγραφική είμαι όσο δεμένος είμαι και με τη φωτογραφία. Η εικόνα για μένα είναι τρόπος ζωής. Προσπαθώ να δημιουργώ εικόνες. Ζω γι' αυτό. Δεν με νοιάζει ο τρόπος και το μέσο. Ο λόγος για τον οποίο ασχολούμαι περισσότερο με την φωτογραφία απ’ όσο με την ζωγραφική είναι κυρίως βιοποριστικός. Δεν μπορώ να τα ξεχωρίσω.
Ένας πραγματικά πολύ ενδιαφέρων χαρακτήρας κι ένας όμορφος καλλιτέχνης. Τον ευχαριστώ πολύ που μοιράστηκε τις σκέψεις του μαζί μου.
Για να δείτε περισσότερα από το έργο του Φίλιππου Παλληκαρά, επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του και τον λογαριασμό του στο instagram.