Τα blues είναι η βάση πάνω στην οποία βασίζονται τα περισσότερα είδη μουσικής. Είτε rock, ειτε hip hop ή metal, όποιος ακούσει πιο βαθιά θα βρει blues μελωδίες. Αυτό ισχύει και στην περίπτωση των Graveyard, που βουτάνε στο παρελθόν και ανασύρουν αυθεντικές, ρετρό blues rock μουσικές, που τις έχουμε συνδέσει με τη δεκαετία του '70.
Σάββατο βράδυ, με πληθώρα ζωντανών εμφανίσεων για να διαλέξει κάποιος, οι Graveyard σχεδόν γέμισαν το Floyd (ταιριαστό που έπαιξαν εκεί, μιας και οι Pink Floyd υπάρχουν σαν επιρροή στα πιο ψυχεδελικά space rock κομμάτια τους), αποδεικνυοντας για άλλη μια φορά την ιδιαίτερη σχέση που έχουν με την χώρα μας. Χωρίς support σχήμα για να προετοιμάσει το έδαφος, ακριβώς στις 22:00 πήραν την θέση τους στην σκηνή και ξεκίνησαν το μουσικό τους ταξίδι.
Το χαρακτηριστικό του ήχου των Σουηδών είναι πως εμπλουτιζουν το βασικό κορμό των rock και heavy blues τραγουδιών τους με μπόλικο συναίσθημα. Σαν να προσπαθούν να φτάσουν στην καρδιά αυτών που παίζουν, χωρίς η τελειότητα της απόδοσης να είναι αυτοσκοπός. Και αν και ο ήχος δεν ήταν σύμμαχός τους σε κάποια σημεία του live (με καλύτερο σημείο μπροστά και αριστερά της σκηνής), αυτό δεν τους εμπόδισε να κερδίσουν εύκολα τα κοινό.
Παρόλο που ξεκίνησαν με αρκετά ροκ διάθεση, ερμηνεύοντας τα "Twice" και "Bird Of Paradise", ήταν οι στιγμές που έπεφταν οι ρυθμοί —και είχαμε μπροστά μας ένα συγκρότημα που πίνει νερό στο όνομα των Led Zeppelin— που ήταν και οι πιο αισθαντικές. "Cold Love", "Please Don't" και βέβαια το "Hisingen Blues" ξεχώρισαν, με τους τέσσερις μουσικούς να απολαμβάνουν πραγματικά την παρουσία τους στην σκηνή, με τραγούδια που κάλλιστα θα μπορούσαν να ακούγονται σε κάποιο από τα επεισόδια του "True Detective" ή του "Sons Of Anarchy".
Μια ώρα από το ξεκίνημα της βραδιάς μάς αποχαιρέτησαν, για να επιστρέψουν σχεδόν αμέσως μετά το έντονο χειροκρότημα για το encore, το οποίο αποτέλεσε το highlight της εμφάνισής τους, με διάρκεια σχεδόν μισής ώρας. Σε αυτό μας χάρισαν τρεις εξαιρετικές αποδόσεις των "Walk On", "Ain't Fit To Live Here" και "The Siren", με τον μπροστάρη Joakim Nilsson να τραγουδάει με πάθος και τον κόσμο να το ζει πραγματικά.
Σίγουρα η καλύτερη rhythm & blues μπάντα από το Γκέτεμποργκ, όπως έγραφαν και τα μπλουζάκια που πουλούσαν στον πάγκο του merchandise.
Setlist - Graveyard
- Twice
- Bird Of Paradise
- Cold Love
- Please Don't
- Breathe In Breathe Out
- Slow Motion Countdown
- Industry Of Murder
- Hisingen Blues
- Goliath
- From A Hole In The Wall
- Hard Times Loving
- Rampant Fields
- Uncomfortably Numb
- Walk On
- Ain't Fit To Live Here
- The Siren
Οι φωτογραφίες ανήκουν στο Χάρη Πολονύφη και στο mixgrill.gr.