Φτάνοντας λίγα λεπτά πριν τις 21:30 έξω από τον Σταυρό του Νότου η ουρά άγγιζε τα δέκα μέτρα. Λογικό, αφού ήταν η πρώτη εμφάνιση του Σωκράτη Μάλαμα για τον φετινό χειμώνα. Ο χώρος του μαγαζιού γέμιζε σταδιακά με τα τραπέζια μπροστά από την σκηνή ήδη κατειλημμένα και ό,τι ελεύθερος χώρος υπήρχε να καταλαμβάνεται από τους όρθιους. Στις 23:00 ακριβώς βγήκε ο Σωκράτης Μάλαμας μαζί με τους μουσικούς του και με ένα «Καλή Χρονιά» ξεκίνησε την παράστασή του. Η αρχή έγινε με το «Κοντραπούντο» και ακολούθησε το «Μια Βόλτα στα Βαθιά» με το κοινό να σιγοτραγουδάει μπαίνοντας σιγά σιγά στο κλίμα. Σειρά πήρε η Λαμπρινή Καρακώστα, η οποία βρίσκεται στο πλευρό του Μάλαμα, ερμηνεύοντας το «Για την Ελλάδα» και το «Φύλλα Αλκαλικά». Στη συνέχεια, τη σκυτάλη πήρε ο Φώτης Σιώτας που τραγούδησε το «Σαν παιδί» του Θανάση Παπακωνσταντίνου.
Το πρώτο μέρος της συναυλίας περιλάμβανε τα πιο «ηλεκτρικά» κομμάτια από τη δισκογραφία του Μάλαμα, ενώ όπως πάντα την τιμητική τους είχαν κάποια τραγούδια του Παπακωνσταντίνου, όπως ο «Διάφανος» και ο «Τειρεσίας». Ευδιάθετος ο Σωκράτης έπαιξε και ερμήνευσε τα τραγούδια λέγοντας μονάχα ένα «ευχαριστούμε» μετά από κάθε κομμάτι. Το κοινό, ειδικά πάνω στον εξώστη, είχε μπει για τα καλά στο πνεύμα και οι περισσότεροι τραγουδούσαν κάθε στίχο. Ύστερα από μιάμιση ώρα, η πρώτη περίοδος του προγράμματος έκλεισε με το «Ευτυχείς, Λυπημένοι και Πότες» με τους μουσικούς να αποσυρόνται για ένα 15λεπτο διάλειμμα. Η μπάντα αποτελούνταν από τους συνήθεις ύποπτους, τον Φώτη Σιώτα στο βιολί, τον Γιάννη Παπατριανταφύλλου στο κοντραμπάσο, τον Κυριάκο Ταπάκη στο λαούτο και το μπουζούκι και το Νίκο Μαγνήσαλη στα κρουστά. Και πώς να μην είναι δεμένοι αυτοί οι μουσικοί αφού παίζουν μαζί με τον Μάλαμα τόσα χρόνια!
Ένα τέταρτο πριν τη 01:00 η σκηνή ξαναγέμισε με τα μέλη της μπάντας να παίρνουν τη θέση τους και το κοινό να κάνει το ίδιο, «φτιαγμένο» ήδη από τα προηγούμενα τραγούδια. Το δεύτερο μέρος ήταν πιο λαϊκό, πιο χορευτικό, πιο ξεσηκωτικό. Τραγουδώντας με πάθος ο Μάλαμας πέρασε από όλη τη δισκογραφία του. Για μια ακόμη φορά την τιμητική του είχε ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, στο άκουσμα των τραγουδιών τού οποίου το κοινό κάθε φορά ενθουσιαζόταν. Στη λίστα υπήρξε και ένα καινούριο κομμάτι του Στέλιου Βαμβακάρη, ο «Επισκέπτης», που ερμηνεύει ο Μάλαμας στον ομώνυμο δίσκο της περσινής χρονιάς και μας παρότρυνε να μάθουμε τα λόγια. Και κάπου εκεί, εμφανίστηκε στη σκηνή η Ματούλα Ζαμάνη, με όλο το μαγαζί να χειροκροτεί και φωνάζει το όνομά της. Τραγούδησε τα «Παξιμάδια» και το «Στις Χαραυγές Ξεχνιέμαι». Το πρόγραμμα βρισκόταν στην τελική ευθεία για τον τερματισμό με την ανατριχίλα να έχει μείνει ακόμα στο άκουσμα του πολύ επίκαιρου «Στην Αμερική». Το κλασικό πέρασμα από Τρύπες με το «Τρένο» και ο «Αποσπερίτης» έκλεισαν τη συναυλία με τον Σωκράτη να μας καληνυχτίζει λακωνικά.
Κάτι καινούριο δεν θα ακούσεις από τον Μάλαμα στην παράστασή του. Αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία αφού είναι από τους λίγους καλλιτέχνες που ανεβάζουν το κέφι γρήγορα. Στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων κρατώντας την κιθάρα του για 3,5 ώρες περίπου. Μια προσωπική άποψη για την Λαμπρινή Καρακώστα είναι πως, ενώ έχει μια πολύ γλυκιά φωνή που ταιριάζει στα τραγούδια του Μάλαμα, δεν είχε μπει τόσο πολύ στο κλίμα των κομματιών ρίχνοντας συνεχώς ματιές και γελώντας προς το κοινό. Ο Σωκράτης Μάλαμας είναι αποδεδειγμένα σίγουρο χαρτί για να περάσεις όμορφα το βράδυ σου και αξίζει για μια ακόμη φορά να πας να τον ακούσεις στον Σταυρό του Νότου, ένα χώρο που του ταιριάζει αρκετά.
Setlist:
Κοντραπούντο
Μια Βόλτα Στα Βαθιά
Για την Ελλάδα
Φύλλα Αλκαλικά
Όνειρο
Σαν Παιδί (Φώτης Σιώτας)
Τα Μεσ' την Πλατεία
Της Σιωπής
Λάσπες
Το Αγκάθι
Τειρσίας
Νεράιδα
Τίποτα Δε Χάθηκε
Το Θαύμα
Χίλια Πρόσωπα
Να ρωτάς
Ο Κήπος
Διόδια
Του Ασώτου
Ηλιόπετρα
Διάφανος
Όλα Ζουν Αν Τα Θυμάσαι
Ευτυχείς, Λυπημένοι και Πότες
(διάλειμμα)
Τρία Ρουμπαγιάτ (Φώτης Σιώτας)
Πουλί Σε Δέντρο Αρχοντικό
Να βάλω τα Μεταξωτά
Έπιασε Βροχή
Αερικό
Το Γράμμα
Το Χρόνο Να Λαβώσω
Το Όνομα Μου Είναι Δρόμος
Τα Ξωτικά
Πετάω Πέτρες
Το Τραγούδι Του Μεθυσμένου
Άσε Τα Ψέμματα
Οι Καλογέροι
Πριγκιπέσσα
Λένε
Η Κοιλάδα Των Τεμπών
Τσιγάρο Ατέλειωτο
Στα Είπα Όλα
Τα Πάγια
Οι Πρώτες Λέξεις
Ο Επισκέπτης
Κάτω Από Το Μαξιλάρι
Τα Παξιμάδια
Στις Χαραυγές Ξεχνιέμαι
Κι Ότι Ψάχνω
Χαμένο Ρούχο
Στην Αμερική
Το Τρένο
Αποσπερίτης
Το πρώτο μέρος της συναυλίας περιλάμβανε τα πιο «ηλεκτρικά» κομμάτια από τη δισκογραφία του Μάλαμα, ενώ όπως πάντα την τιμητική τους είχαν κάποια τραγούδια του Παπακωνσταντίνου, όπως ο «Διάφανος» και ο «Τειρεσίας». Ευδιάθετος ο Σωκράτης έπαιξε και ερμήνευσε τα τραγούδια λέγοντας μονάχα ένα «ευχαριστούμε» μετά από κάθε κομμάτι. Το κοινό, ειδικά πάνω στον εξώστη, είχε μπει για τα καλά στο πνεύμα και οι περισσότεροι τραγουδούσαν κάθε στίχο. Ύστερα από μιάμιση ώρα, η πρώτη περίοδος του προγράμματος έκλεισε με το «Ευτυχείς, Λυπημένοι και Πότες» με τους μουσικούς να αποσυρόνται για ένα 15λεπτο διάλειμμα. Η μπάντα αποτελούνταν από τους συνήθεις ύποπτους, τον Φώτη Σιώτα στο βιολί, τον Γιάννη Παπατριανταφύλλου στο κοντραμπάσο, τον Κυριάκο Ταπάκη στο λαούτο και το μπουζούκι και το Νίκο Μαγνήσαλη στα κρουστά. Και πώς να μην είναι δεμένοι αυτοί οι μουσικοί αφού παίζουν μαζί με τον Μάλαμα τόσα χρόνια!
Ένα τέταρτο πριν τη 01:00 η σκηνή ξαναγέμισε με τα μέλη της μπάντας να παίρνουν τη θέση τους και το κοινό να κάνει το ίδιο, «φτιαγμένο» ήδη από τα προηγούμενα τραγούδια. Το δεύτερο μέρος ήταν πιο λαϊκό, πιο χορευτικό, πιο ξεσηκωτικό. Τραγουδώντας με πάθος ο Μάλαμας πέρασε από όλη τη δισκογραφία του. Για μια ακόμη φορά την τιμητική του είχε ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, στο άκουσμα των τραγουδιών τού οποίου το κοινό κάθε φορά ενθουσιαζόταν. Στη λίστα υπήρξε και ένα καινούριο κομμάτι του Στέλιου Βαμβακάρη, ο «Επισκέπτης», που ερμηνεύει ο Μάλαμας στον ομώνυμο δίσκο της περσινής χρονιάς και μας παρότρυνε να μάθουμε τα λόγια. Και κάπου εκεί, εμφανίστηκε στη σκηνή η Ματούλα Ζαμάνη, με όλο το μαγαζί να χειροκροτεί και φωνάζει το όνομά της. Τραγούδησε τα «Παξιμάδια» και το «Στις Χαραυγές Ξεχνιέμαι». Το πρόγραμμα βρισκόταν στην τελική ευθεία για τον τερματισμό με την ανατριχίλα να έχει μείνει ακόμα στο άκουσμα του πολύ επίκαιρου «Στην Αμερική». Το κλασικό πέρασμα από Τρύπες με το «Τρένο» και ο «Αποσπερίτης» έκλεισαν τη συναυλία με τον Σωκράτη να μας καληνυχτίζει λακωνικά.
Κάτι καινούριο δεν θα ακούσεις από τον Μάλαμα στην παράστασή του. Αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία αφού είναι από τους λίγους καλλιτέχνες που ανεβάζουν το κέφι γρήγορα. Στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων κρατώντας την κιθάρα του για 3,5 ώρες περίπου. Μια προσωπική άποψη για την Λαμπρινή Καρακώστα είναι πως, ενώ έχει μια πολύ γλυκιά φωνή που ταιριάζει στα τραγούδια του Μάλαμα, δεν είχε μπει τόσο πολύ στο κλίμα των κομματιών ρίχνοντας συνεχώς ματιές και γελώντας προς το κοινό. Ο Σωκράτης Μάλαμας είναι αποδεδειγμένα σίγουρο χαρτί για να περάσεις όμορφα το βράδυ σου και αξίζει για μια ακόμη φορά να πας να τον ακούσεις στον Σταυρό του Νότου, ένα χώρο που του ταιριάζει αρκετά.
Setlist:Κοντραπούντο
Μια Βόλτα Στα Βαθιά
Για την Ελλάδα
Φύλλα Αλκαλικά
Όνειρο
Σαν Παιδί (Φώτης Σιώτας)
Τα Μεσ' την Πλατεία
Της Σιωπής
Λάσπες
Το Αγκάθι
Τειρσίας
Νεράιδα
Τίποτα Δε Χάθηκε
Το Θαύμα
Χίλια Πρόσωπα
Να ρωτάς
Ο Κήπος
Διόδια
Του Ασώτου
Ηλιόπετρα
Διάφανος
Όλα Ζουν Αν Τα Θυμάσαι
Ευτυχείς, Λυπημένοι και Πότες
(διάλειμμα)
Τρία Ρουμπαγιάτ (Φώτης Σιώτας)
Πουλί Σε Δέντρο Αρχοντικό
Να βάλω τα Μεταξωτά
Έπιασε Βροχή
Αερικό
Το Γράμμα
Το Χρόνο Να Λαβώσω
Το Όνομα Μου Είναι Δρόμος
Τα Ξωτικά
Πετάω Πέτρες
Το Τραγούδι Του Μεθυσμένου
Άσε Τα Ψέμματα
Οι Καλογέροι
Πριγκιπέσσα
Λένε
Η Κοιλάδα Των Τεμπών
Τσιγάρο Ατέλειωτο
Στα Είπα Όλα
Τα Πάγια
Οι Πρώτες Λέξεις
Ο Επισκέπτης
Κάτω Από Το Μαξιλάρι
Τα Παξιμάδια
Στις Χαραυγές Ξεχνιέμαι
Κι Ότι Ψάχνω
Χαμένο Ρούχο
Στην Αμερική
Το Τρένο
Αποσπερίτης