Περίμενα με ιδιαίτερη ανυπομονησία τη χθεσινή βραδιά αν και με είχε προϊδεάσει αρκετά ο ίδιος ο Γιάννης Κότσιρας στη συνέντευξη που μας παραχώρησε πριν από λίγες μέρες. Το καλοκαίρι έχει μπει για τα καλά και η διαδρομή μου μέχρι την Τεχνόπολη, στο Γκάζι, ήταν γεμάτη από δεκάδες απορίες μέσα στο κεφάλι μου, μία όμως κυριαρχούσε: «Πώς θα ανταποκριθεί ο κόσμος σε μια συναυλία καθήμενος για δύο και πλέον ώρες;» Η απάντηση δόθηκε κάποιες ώρες μετά, όταν έβλεπα τον κόσμο να κινείται ρυθμικά και να απολαμβάνει καθετί που έβλεπε στη σκηνή.
Η άφιξη μου στο χώρο με γέμισε ακόμα μεγαλύτερη προσμονή, ενώ παράλληλα παρατηρούσα την αλληλεπίδραση των ανθρώπων της Τεχνόπολης με τον κόσμο που στόχευε στο να κατευθυνθεί σωστά και να κάτσει στη θέση του. Η οργάνωση των θέσεων σε πολλά επίπεδα αλλά και η εξυπηρέτησή τους ήταν άψογη και είναι απαραίτητο να τονιστεί αυτό. Επιπλέον, η μετάδοση ηχητικών μηνυμάτων πριν την έναρξη της συναυλίας, για την αποφυγή συνωστισμού στα μπαρ αλλά και η χρήση μάσκας σε όλους τους χώρους συγκαταλέγεται στα θετικά της διοργάνωσης.
Οι δείκτες του ρολογιού πήγαιναν να ευθυγραμμιστούν, όταν έκαναν την εμφάνιση τους στη σκηνή οι μουσικοί, - «τα φιλαράκια του» - όπως ανέφερε αρκετές φορές ο Γιάννης Κότσιρας κατά τη διάρκεια της βραδιάς, κηρύσσοντας άτυπα την έναρξη της συναυλίας. Η εισαγωγή από το «Κοίτα Γύρω» έλαβε θερμή υποδοχή από όλους και έδωσε το έναυσμα για μια νύχτα γεμάτη μουσική και τραγούδι.
«Είναι μεγάλη η χαρά που βρισκόμαστε ξανά και βγαίνετε και πάλι! Η αίσθηση που είμαστε όλοι εδώ είναι συγκινητική» ανέφερε ο αγαπημένος καλλιτέχνης με αφορμή τη συναυλία του εκεί αλλά και γενικά την καλοκαιρινή του περιοδεία. Από το σχετικά πρόσφατο «Βαγκέο» στα «Εφτά Ποτήρια» και από εκεί στο - αγαπημένο του Νίκου Χαρδαλιά, όπως είπε αστειευόμενος - «Τα Μικρόβια» και την ατμοσφαιρική διασκευή στο «Έπαψες Αγάπη Να Θυμίζεις» μέχρι το «Εφάπαξ», ο Γιάννης Κότσιρας κινήθηκε με μαεστρία μουσικά μέσα στο χρόνο και μας ξεσήκωσε, ενώ δεν ήταν και λίγες οι φορές που τραγουδήσαμε μαζί του αγαπημένους στίχους των τραγουδιών του.
Σε εκείνο το σημείο ήρθε η έκπληξη της βραδιάς. Εμφανίστηκαν στη σκηνή ο Απόστολος Ρίζος, ο Θοδωρής Μαυρογιώργης αλλά και ο Κόμης Χ και όλοι μαζί τραγούδησαν ξανά το ομώνυμο του δίσκου το «Κοίτα Γύρω», δημιουργώντας ένα υπέροχο κουιντέτο το οποίο γνώρισε την αποθέωση από όλους! Αμέσως μετά, έδωσε πάσα και χρόνο στη Δήμητρα Μπουλούζου να αναδείξει τις ερμηνευτικές και όχι μόνο ικανότητες της. Εκείνη μας πήγε στα «Ακρογιαλιές Δειλινά» και «Τα Ανάποδα» που αγαπάει, ένα δικό της τραγούδι που κυκλοφόρησε πέρσι, σε μουσική του Βαγγέλη Μαχαίρα και στίχους του Σταμάτη Χατζηευσταθίου. Το ζεστό χειροκρότημά μας το κέρδισε και μέσα από την ερμηνεία της στο «Καίγομαι Και Σιγολιώνω».
Η επιστροφή του Γιάννη Κότσιρα στη σκηνή σηματοδότησε τη λαϊκή ενότητα της βραδιάς μέσα από «Τα Ζηλιάρικά Σου Μάτια» του Μάρκου Βαμβακάρη, το διαχρονικό «Τσιγάρο» το οποίο τραγουδήσαμε μαζί του ενώ στη συνέχεια, ερμήνευσε γεμάτα το «Θα Πιω Απόψε Το Φεγγάρι» παρέα με την κιθάρα του και εμάς ως χορωδία. Για το κλείσιμο της βραδιάς, ο Γιάννης Κότσιρας, μάς επιφύλαξε μια αισθαντική ερμηνεία στο αγαπημένο «Ανάθεμά Σε» με όλους τους προβολείς πάνω του να τον λούζουν σε ένα ιδιαίτερο οπτικό θέμα, που πραγματικά με συγκίνησε. Μας αποχαιρέτησε με το «Κάθε Φορά» κινούμενος και εκείνος στη σκηνή και εμείς συμμετείχαμε ρυθμικά με παλαμάκια.
Η συναυλία της Αθήνας, η πρώτη του, είχε πολλά συναισθήματα. Συγκίνηση, χαρά, έκπληξη, πολύ τραγούδι και δημιούργησε μια μαγευτική βραδιά. Ο Γιάννης Κότσιρας δε χρειάζεται συστάσεις μετά από μια μακρόχρονη πορεία στα καλλιτεχνικά πράγματα της χώρας. Αυτή τη χρονιά, μαζί με τους συνεργάτες του πάνω και κάτω από τη σκηνή προσφέρουν μια παράσταση - πρόταση που σίγουρα θέλεις να τη δεις ξανά. Γι' αυτό όπου τους συναντήσετε μην τους χάσετε!