Τι θα ακούσετε:
ευχάριστη pop από τη Δανία
Βαθμολογία:
7,5
Οι Efterklang δεν είναι καινούργιοι στο μουσικό στερέωμα. Υπάρχουν από το 2000, όταν ιδρύθηκαν στην Κοπεγχάγη και είναι σταθεροί και παραγωγικοί εργάτες της pop μουσικής. Ο τελευταίος τους δίσκος με τίτλο "Windflowers" με το πανέμορφο εξώφυλλο είναι αυτός με τον οποίο θα ασχοληθούμε σε αυτό το κείμενο. Ξεκινώντας από τα βασικά, ο ήχος των Efterklang δεν είναι ούτε περίπλοκος, ούτε άλυτος γρίφος για μουσικούς αναλυτές και ακροατές, ούτε βρίθει από πειραματισμούς. Το "Windflowers" ένας δίσκος που διαπνέεται από μια αισιοδοξία και μια υπέροχη (καθόλου αβάσταχτη) ελαφρότητα, που ειλικρινά σε κάνει να αναρωτιέσαι πού τα βρήκαν αυτά τα συναισθήματα σε τέτοιες εποχές και ταυτόχρονα λες «μπράβο παιδιά, σας ευχαριστούμε».
Είναι τόσο καλά δομημένος ο δίσκος που σε παίρνει από το χέρι και σε οδηγεί απροβλημάτιστα στα μονοπάτια του και αυτό αποδεικνύεται από την πρώτη τριάδα των τραγουδιών. Πιο αναλυτικά, όπως λέει και το δημοσιογραφικό κλισέ, ο δίσκος ξεκινάει με ένα από τα πιο ωραία κομμάτια του, το "Alien Arms". Σε αυτή την εξαιρετικά αντιπροσωπευτική για την ποιότητα όλου του δίσκου εισαγωγή συναντάμε επίσης το "Hold Me Close When You Can" που είναι κάπως πιο low pace τραγούδι, ενταγμένο όμως στο συνολικό πνεύμα του δίσκου. Από εκεί και μετά, υπάρχει το τραγούδι "Dragonfly" που ακούγεται σαν να είναι φτιαγμένο από υλικό ονείρων και το "Living Other Lives", ένα από τα πιο «νευρικά» σε ρυθμό τραγούδια του δίσκου. Σε αυτά τα δύο τελευταία τραγούδια αξίζει να δείτε τα συνοδευτικά βίντεο καθώς η αρμονία μουσικής ατμόσφαιρας και εικόνας είναι εξαιρετική.
Τα δύο τελευταία τραγούδια, το "House On A Feather" και το "Åbent Sår" κλείνουν ιδανικά αυτόν τον δίσκο. Στο "Åbent Sår" το τόσο έντονο ηλεκτρονικό στοιχείο που διακρίνεται και το διαφοροποιεί από τον γενικό κανόνα των Efterklang, οφείλεται στη συνεργασία με τον The Field (κατά κόσμον Axel Willner), διάσημο Σουηδό μουσικό παραγωγό της ηλεκτρονικής μουσικής.
Είναι δείγμα αν μη τι άλλο μελέτης και συστηματικής δουλειάς ότι ο δίσκος παρότι δεν χαρίζει πάρα πολλά highlights, σε όλη τη διάρκειά του διατηρεί με ελάχιστες εκρήξεις ένα συγκεκριμένο τέμπο, που δεν είναι καθόλου μονότονο ή άχρωμο. Οι Efterklang, μάλλον επειδή στη Δανία έχουν όντως καταπληκτική ποιότητα ζωής, μπορούν και γράφουν τέτοια διαμαντάκια και μάλιστα με χαρούμενη χροιά και μπορούμε κι εμείς από απόσταση να χαιρόμαστε μαζί τους και να ζηλεύουμε και λίγο. Εν κατακλείδι, είχα αρκετό καιρό να ακούσω έναν τόσο ευχάριστο δίσκο και το απόλαυσα πραγματικά. Είναι λοιπόν μια μουσική πρόταση για εκείνες τις στιγμές που βλέπουμε τα πράγματα κάπως πιο σκούρα ίσως και απ' ό,τι είναι στην πραγματικότητα.