AZF 1572

Release AThens Festival - IDLES, Glass Beams, Sprints: Μουσική για να φωτίσει το σκοτάδι

Ορμητικά νιάτα, ταξιδιάρικη ψυχεδέλεια και κραυγή για ανθρώπινη σύνδεση και αλληλεγγύη στην δεύτερη μέρα του Release Athens Festival.

Διαβάστηκε φορες

Αν και το ξεκίνημα του φετινού Release Athens Festival κινήθηκε σε πιο heavy rock μονοπάτια με την εμφάνιση των Palaye Royale και των Avenged Sevenfold, η δεύτερη μέρα επεφύλασσε μια γερή δόση post punk ήχων από τους Idles και τους Sprints, με γέφυρα την διαστημικής αισθητικής ψυχεδέλεια των Glass Beams, σε μια βραδιά που η κορύφωση ήρθε σταδιακά.

Ξεκίνημα λίγο πριν τις 19:00 και ενώ ο ήλιος έστεκε αδυσώπητος πάνω από τα κεφάλια όσων είχαμε μαζευτεί από νωρίς στον γνώριμο πια χώρο της Πλατείας Νερού, οι Δουβλινέζοι Sprints ξεχύνονται στην σκηνή. Με το ντεμπούτο άλμπουμ τους "Letter To Self" να έχει ξεχωρίσει δικαίως την περασμένη χρονιά, η τετράδα των Sprints επιβεβαίωσε τα καλά λόγια που είχαμε ακούσει από όσους τους είχαν δει ζωντανά, κερδίζοντας τις εντυπώσεις παρά τη δυσκολία να παίζουν πρώτοι εν μέσω ζέστης. H περσόνα της Karla Chubb αναμφισβήτητα τραβάει όλα τα βλέμματα με τον τρόπο που τραγουδάει και στέκεται πάνω στην σκηνή. Τραγούδια σαν τα "Up And Comer", "Heavy" και "Pieces" μας βάζουν κατευθείαν μέσα στον  μουσικό κόσμο των Sprints.

Μέσα από τα κομμάτια τους και όσα λέει η Chubb ανάμεσα σε αυτά κρατάμε την προσπάθεια τους να μετουσιώσουν τα αισθήματα θυμού και άγχους σε κάτι θετικό. Το πόσο σημαντικό είναι για τον καθένα να μην χάνει τον εαυτό του και να μάχεται για τα πιστεύω του. Η δυσκολία να μην νιώθουν ενοχικά για την διαφορετικότητά τους, πράγμα δύσκολο όντας μεγαλωμένοι στο περιβάλλον του Καθολικισμού της Ιρλανδίας. Ερμηνεύουν το "Adore, Adore, Adore " και μοιράζονται την πίεση που μπορεί να νιώθει ένα γκρουπ με γυναίκα τραγουδίστρια σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο. Αφιερώνουν το "Shaking Their Hands" σε έναν Έλληνα fan τους, όπως είπαν, που τους έστελνε συνεχώς μηνύματα για να έρθουν για συναυλία, ενώ λίγο πριν το φινάλε και αφού ο κόσμος έχει πυκνώσει μπροστά από την σκηνή ύστερα και από παρότρυνσή τους, μας αποχαιρετούνε με τα "Literary Mind" και "Little Fix", εν μέσω επευφημιών, κατέβασμα της Karla Chubb στο κοινό και δήλωση στήριξης στην Παλαιστίνη.

Setlist - Sprints

  1. Something's Gonna Happen
  2. Adore, Adore, Adore
  3. Feast
  4. Heavy
  5. Descartes
  6. Shaking Their Hands
  7. Cathedral
  8. Up and Comer
  9. Pieces
  10. Literary Mind
  11. Little Fix

Λίγα λεπτά μετά τις 20:00 και ενώ ο κόσμος είχε γεμίσει τον μπροστινό χώρο της Πλατείας Νερού, υποδεχθήκαμε τους αινιγματικούς Glass Beams. Μια τριάδα από την Αυστραλία με καλυμμένα τα πρόσωπά τους από περίτεχνες, χρυσαφένιες μάσκες και ενδυμασίες, που παντρεύουν τους ηλεκτρονικούς ήχους με την απεραντοσύνη της πατρίδας τους. Η δύναμη βρίσκεται στη σύντηξη της μουσικής τους. Ο ιδρυτής/αρχηγός του συγκροτήματος, Rajan Silva, είναι το μόνο γνωστό μέλος, που επηρεασμένος από το Concert for George (Harrison), στο οποίο συμμετείχε ο Ravi Shankar, ο Eric Clapton και ο Jeff Lynne, ήθελε να συνδυάσει τη δυτική και την ινδική μουσική. 

Ο ήχος των Glass Beams σε αυτό το πρώιμο στάδιο της καριέρας τους (έχουν κυκλοφορήσει μόνο δύο EP) έχει ένα μάλλον στενό εύρος. Αλλά αυτό που κάνουν μέσα σε αυτό το εύρος είναι ξεχωριστό. Στον πυρήνα τους, είναι ακριβείς μινιμαλιστές, τα τραγούδια τους κλίνουν κομψά προς την Ανατολή μέσω μιας πληθώρας ασιατικών μουσικών κλιμάκων. Τα περισσότερα από τα κομμάτια τους είναι αβίαστα ψυχεδελικά και funky, με τα σκόρπια φαλτσέτα σε κάποια κομμάτια να ολοκληρώνουν μια προσέγγιση που έχει περισσότερο να κάνει με το να υπνωτίζει τους θεατές. Στη σχεδόν μια ώρα που έμειναν στην σκηνή κέρδισαν το χειροκρότημα από το σύνολο των θεατών, έχοντας προετοιμάσει χωρίς να το καταλάβουμε το έδαφος για τους headliners της βραδιάς.

Setlist - Glass Beams

  1. Intro
  2. Mahal
  3. Orb
  4. Snake Oil
  5. Taurus
  6. Rattlesnake
  7. Mirage
  8. Raga Bhairav
  9. Dharmatma Theme
Οι IDLES εμφανίζονται ένα τέταρτο πριν τις 22:00 και ο τραγουδιστής, Joe Talbot, βρίσκεται στο επίκεντρο της σκηνής, περπατώντας πέρα ​​δώθε με σκοπό, κερδίζοντας την αμέριστη αφοσίωση του κοινού. Το αργόστροφο, υπόκωφο θηρίο "Colossus", ξεκινάει την εμφάνισή τους και αντηχεί μεγαλοπρεπές. Οι μπροστινές σειρές ψάλλουν τους στίχους του «Goes and it goes and it goes» καθώς το τραγούδι φτάνει στη βίαια, βαριά κορύφωσή του και παρέχει μια πιο θορυβώδη εισαγωγή στο "Gift Horse"


Ο Talbot είναι αναμφίβολα ένας από τους καλύτερους frontman του σήμερα. Είναι άμεσα συναρπαστικός και χαράζει μια δυνατή παρουσία καθώς ερμηνεύει τους στίχους των τραγουδιών του πάνω στο ελεγχόμενο χάος που δημιουργούν οι κιθαρίστες Mark Bowen και Lee Kiernan, ο ντράμερ Jon Beavis και ο μπασίστας Tank.

Κομμάτια από τα "Brutalism" και "Joy As An Act of Resistance", όπως τα "Mother" (το τραγούδι αφορά τη μητέρα του τραγουδιστή καθώς και τις παρανοήσεις γύρω από τις γυναίκες και τη μητρότητα. Οι στίχοι "It starts in our books and behind our school gates" αναδεικνύουν τις αλήθειες πίσω από τον συστημικό μισογυνισμό και την έμφυλη βία) και "Divide And Conquer", αναμειγνύονται με τα νεότερα, πειραματικά, αλλά όχι λιγότερο εκρηκτικά "Gratitude", "Jungle" και "POP POP POP". Το "The Beachland Ballroom" μας δίνει τις απαραίτητες ανάσες, ενώ το διαπεραστικό εναρκτήριο riff της κιθάρας του "Never Fight A Man With A Perm" εμπνέει μια ορμή προς τη σκηνή για την τελευταία σειρά κομματιών.


Από εκεί και πέρα, είναι μια ευθεία διαδρομή μέσα από το αυξανόμενο αναρχικό πανκ του "Dancer", του ύμνου των μεταναστών "Danny Nedelko" και του «αντιφασιστικού τραγουδιού για αντιφασίστες» "Rottweiller".


Οι IDLES έχουν αιχμαλωτίσει τον ήχο των θυμωμένων φωνών και των σφιγμένων γροθιών. Οι Mark Bowen και Lee Kiernan γκαζώνουν τις κιθάρες τους και χάνονται μέσα στο πλήθος. Κατόπιν αιτήματος του Talbot, το κοινό χωρίζεται πρόθυμα στη μέση για να «τρέξει ο ένας πάνω στον άλλον και να δώσει ο ένας στον άλλον αγκαλιές». Το συγκρότημα δείχνει να έχει αφομοιώσει και επεξεργαστεί το πανκ ήθος. Οι έμφυλες νόρμες, τα ταξικά συστήματα και η τοξική αρρενωπότητα αμφισβητούνται. Μιάμιση ώρα μετά το ξεκίνημα, η αλληλεγγύη, η μουσική ορμή, η συμπερίληψη και οι κραυγές για την Παλαιστίνη στέκουν μαζί μας στο δρόμο της επιστροφής.

Setlist

  1. Colossus
  2. Gift Horse
  3. Mr Motivator
  4. Mother
  5. Car Crash
  6. I'm Scum
  7. The Wheel
  8. Jungle
  9. When The Lights Come On
  10. Divine And Conquer
  11. Gratitude
  12. Benzocaine
  13. POP POP POP
  14. ThE Beachroom Ballroom
  15. Never Fight A Man With A Perm
  16. Dancer
  17. Danny Denelko
  18. Rottweiler


Οι φωτογραφίες παραχωρήθηκαν από το Release Athens Festival.

Διαβάστε ακόμα