Διαβάστε εδώ τις εντυπώσεις του Γιώργου Ράμμου από τις 2 πρώτες ημέρες του Primavera Sound 2013 και εδώ για την προτελευταία μέρα του Φεστιβάλ (Παρασκευή 24/05)
Του Γιώργου Ράμμου
Σάββατο 25/05
Τελευταία μέρα των συναυλίων στο Parc del Forum η σημερινή και τελευταία για πολλούς ακόμα. Αύριο Κυριακή θα υπάρχουν διάφορες συναυλίες σε πλατείες, μπαρ, κλαμπ της πόλης, αλλά εμείς θα έχουμε φύγει μέχρι το μεσημέρι. Η ώρα είναι 9 παρά το βράδυ και οι καφετέριες στην περιοχή είναι γεμάτες κόσμο που παρακολουθεί τον τελικό του Champions League. Σίγουρα μέσα στο φόρουμ δεν θα υπάρχει κάποια οθόνη και αναρωτιόμαστε αν θα συνέβαινε το ίδιο και στην περίπτωση που υπήρχε Ισπανική ομάδα στον τελικό ή ακόμα χειρότερα αν ο τελικός ήταν το El Clásico. Η Borussia χάνει απίστευτες ευκαιρίες αλλά η ώρα περνάει και οι Dead Can Dance θα ξεκινήσουν σε λίγο.
Κάτι που έχει ήδη συμβεί την ώρα που περνάμε τις πύλες, στα γρήγορα προς την Rayban για να δουμε πως δεν υπάρχει θέση ούτε για δείγμα στο αμφιθέατρο παρά μόνο πίσω από την σκηνή του ηχολήπτη και δε βλέπουμε τίποτα. Σιγά σιγά όμως ένας ένας όσοι κάθονται στην σειρά μας φεύγουν με αποτέλεσμα 2-3 τραγούδια μετά να έχουμε πλήρη οπτική επαφή. Οι Lisa Gerrard και Brendan Perry μας ταξιδεύουν σε άλλες εποχές και εγώ προσωπικά νοιώθω σαν να μη θέλω να σηκωθώ για πουθενά. Η κούραση άλλωστε από τις προηγούμενες μέρες είναι μεγάλη. Πρέπει όμως να αντέξω γιατί έτσι όπως πάει δε θα δω καθόλου την επόμενη μπάντα η οποία για ακόμη μια φορά παίζει την ίδια ώρα.
Στην διαδρομή περνάω από την ATP όπου οι Roll the Dice τελειώνουν την εμφάνιση τους και θα πρέπει να τους ακούσω κάποια στιγμή. Τους Band of Horses τους ήξερα σαν μια ήρεμη χαλαρή μπάντα και αυτό ερχόμουν να ακούσω. Και βρέθηκα μπροστά σε μια ηλεκτρονική επίθεση. Φτάσαν στο σημείο η μουσική τους να είναι ηλεκτρονική και να το αποκαλέσουν European house music και το τραγούδι ‘Punk’. Συνεχίζουν με αρκετά πειραματικούς ήχους, ρε λες να παίζουν οτι ναναι επειδή τελειώνουν; Ή επειδή δεν είναι οι Band of Horses; Μάλλον το δεύτερο όπως επιβεβαιώνει και ένα αφισάκι που λέει πως δεν κατάφεραν να πετάξουν και τους αντικαθιστούν οι Deerhunter! Από την μια στεναχωριέμαι που χάνω τους Band of Horses για μια ακόμα φορά, από την άλλη χαίρομαι που βλέπω τους Deerhunter για τους οποίους άκουσα πολλά καλά σχόλια προχθές. Και σκέψου πως θα ξαναπαίξουν αύριο. Δε ξέρω αν το δείγμα που είδα και περιέγραψα είναι ενδεικτικό αφού όπως και να το κάνουμε 3 φορές σε 4 μέρες παραείναι αρκετές.
Επομενη στάση ATP για Thee oh Sees, κιθάρα και μπάσο ψηλά στο στήθος, drums μπροστά, πλήκτρα πίσω και ένα αρκετά σερφαριστό garage rock μας βάζει σε ρυθμό χορού αρκετά γρήγορα. Από κει και πέρα ατέλειωτα χειροκροτήματα στον John Dwyer που σταματάει 2 φορές ένα από τα τραγούδια τους για να κράξει έναν σεκιουριτά που φαίνεται να βαράει κάποιους που πέφτουν από την προστατευτική μπάρα. Αν και δεν έχω οπτική επαφή μάλλον κατάφερε την απομάκρυνσή του.
Ξανά πίσω στην Heineken για λίγο από Nick Cave and the Bad Seeds. Ο τελευταίος δίσκος με βρήκε παγερά αδιάφορο αλλά ήθελα να ακούσω 1-2 τραγούδια πριν επανέλθω για λίγο στην ATP και τους Meatpuppets. Δε δείχνουν να μπορούν να με συγκρατήσουν και ενώ η μέρα αρχίζει να θυμίζει επικίνδυνα την Πέμπτη παίρνω τον δρόμο της επιστροφής για την Rayban και τους 'Θέλω να γίνω Belle and Sebastian στην θέση των Belle and Sebastian και για να το κάνω αυτό εξαφανίζομαι και γω για μερικά χρόνια όπως κάνουν και αυτοί’ Camera Obscura. Περιττό φυσικά να πω πως όλοι αυτοί παίζουν την ίδια ώρα.
Οι Camera Obscura τελικά αποτελούν το soundtrack ξεκούρασης στο αμφιθέατρο και συζήτησης για την εμφάνιση των Wu-Tang Clan που προτίμησαν οι υπόλοιποι. Με το τέλος της εμφάνισής τους χωρίζουμε και πάλι, οι υπόλοιποι παίρνουν τον δρόμο για Vice/Pitchfork και τους Liars και γω για λίγα μέτρα πιο πέρα στην Primavera για τους 90ς θρύλους της Ισπανίας, Los Planetas.
Τους πρωτοάκουσα σε μια Ισπανική ταινία πριν περίπου ένα χρόνο και κέρδισαν αμέσως την προσοχή μου η οποία χάθηκε αμέσως όμως όταν άκουσα αρκετούς δίσκους από την δισκογραφία τους. Οι Ισπανοί όμως γύρω μου τραγουδούν όλους τους στίχους και φαίνεται πως περνάν καλά. Και νομίζω πως είμαι ο μοναδικός μη Ισπανός στο κοινό. Αρκετά άκουσα, πάμε να πιάσουμε μια καλή θέση και να περιμένουμε τους υπόλοιπους.
Οι My Bloody Valentine θα κλείσουν το φεστιβάλ για μας όσο και αν θα θέλαμε να περάσουμε μια βόλτα και από Omar Souleyman και Hot Chip αλλά οι αυριανές πτήσεις δεν το επιτρέπουν. Η κίνηση να μη δώσω ούτε ένα λεπτό στους Crystal Castles, όσο και αν ήθελα, αποδεικνύεται σοφή αφού καταφέρνω και βρίσκω χώρο στο ενδιάμεσο κάγκελο. Μπορώ και πιο μπροστά αλλά την άνεση και την οπτική που έχω από δω δύσκολα θα την έχω.
Η ωστική επίθεση ξεκινάει με τις πρώτες νότες και όσο και αν δεν συγκρίνεται σε ένταση με την εμφάνιση τους πριν 5 χρόνια στο Λονδίνο, σε κλειστό χώρο, φαίνεται πως είναι αρκετά δυνατή αν κρίνω από τις αντιδράσεις του κόσμου γύρω μου. Τα λόγια είναι περιττά για αυτό που ζούμε. Best of setlist με μόλις 2 τραγούδια από τον καινούριο τους δίσκο και ανυπομονώ για το You Made Me Realise που είμαι σίγουρος πως θα κλείσει την εμφάνιση τους. Όπως και γίνεται γύρω στα 90 λεπτά αργότερα με μια σαφώς μικρότερη εκτέλεση από το Λονδίνο αλλά και πάλι γύρω στα 10 λεπτά μεγαλύτερη από την κανονική διάρκεια του τραγουδιού. Εμπειρία ζωής να δεις/ακούσεις αυτό το τραγούδι σε συναυλία.
Φτάσαμε στο τέλος, οι λίγες δυνάμεις που μας έχουν μείνει μας οδηγούν προς την έξοδο και το ωστικό κύμα που έλεγα πριν απλά δεν επιτρέπει τους ήχους από τους Hot Chip, που μόλις έχουν ξεκινήσει στην Primavera, να παίξουν τον ρόλο που είχαν οι Four Tet και οι The Knife τις 2 προηγούμενες βραδυές. Ευτυχώς το Σάββατο βράδυ το μετρό της Βαρκελώνης είναι ανοιχτό συνέχεια.
Γενικά σχόλια
Σε σύγκριση με πέρυσι θα χαρακτήριζα το Primavera Sound αρκετά υποτονικό. Τα μεγάλα ονόματα ήταν περισσότερα πέρυσι και γενικά υπήρχε μια κακή αύρα στην ατμόσφαιρα για την οποία μεγάλο ρόλο έπαιξε και ο καιρός. Γενικά ο καιρός στην Ισπανία δεν είναι καλός αυτή την άνοιξη αλλά είναι πολύ καλύτερος αυτή τη βδομάδα, 27/05-02/06, που συνήθως γινόταν το φεστιβάλ και όχι μια βδομάδα νωρίτερα όπως φέτος. Επίσης μεγάλη εντύπωση μου έκανε πως υπήρχαν σχεδόν τα μισά εστιατόρια σε σχέση με πέρυσι. Και μάλιστα οι ουρές σε αυτά ήταν πολύ μικρότερες ενώ το φεστιβάλ ήταν sold out. Μεγάλο επίσης αρνητικό ήταν το πρόγραμμα, το οποίο ήταν μπερδεμένο και με πολλά συγκροτήματα να εμφανίζονται την ίδια ακριβώς ώρα.
Στα θετικά όπως είπα, ή μάλλον όπως κατέληξα, η μετατόπιση της Heineken και η μεταφορά της ATP λίγα μέτρα πιο δίπλα αφού γλυτώνεις αρκετό περπάτημα. Αν και βέβαια με αυτήν την αλλαγή η ATP έχασε το αμφιθέατρό της και το γρασιδάκι από την άλλη πλευρά της. Επίσης η μεταφορά της έκθεσης αφίσας μέσα στο φόρουμ ήταν πολύ καλή.
Να ευχαριστήσω για μια ακόμα φορά το mixgrill.gr για την ευκαιρία που μου έδωσε να παρακολουθήσω ίσως το μεγαλύτερο φεστιβάλ της Ευρώπης από κοντά και να ευχηθώ καλή τύχη στους συμμετέχοντες του επόμενου διαγωνισμού για το Primavera Sound 2014!
Του Γιώργου Ράμμου
Σάββατο 25/05
Τελευταία μέρα των συναυλίων στο Parc del Forum η σημερινή και τελευταία για πολλούς ακόμα. Αύριο Κυριακή θα υπάρχουν διάφορες συναυλίες σε πλατείες, μπαρ, κλαμπ της πόλης, αλλά εμείς θα έχουμε φύγει μέχρι το μεσημέρι. Η ώρα είναι 9 παρά το βράδυ και οι καφετέριες στην περιοχή είναι γεμάτες κόσμο που παρακολουθεί τον τελικό του Champions League. Σίγουρα μέσα στο φόρουμ δεν θα υπάρχει κάποια οθόνη και αναρωτιόμαστε αν θα συνέβαινε το ίδιο και στην περίπτωση που υπήρχε Ισπανική ομάδα στον τελικό ή ακόμα χειρότερα αν ο τελικός ήταν το El Clásico. Η Borussia χάνει απίστευτες ευκαιρίες αλλά η ώρα περνάει και οι Dead Can Dance θα ξεκινήσουν σε λίγο.
Κάτι που έχει ήδη συμβεί την ώρα που περνάμε τις πύλες, στα γρήγορα προς την Rayban για να δουμε πως δεν υπάρχει θέση ούτε για δείγμα στο αμφιθέατρο παρά μόνο πίσω από την σκηνή του ηχολήπτη και δε βλέπουμε τίποτα. Σιγά σιγά όμως ένας ένας όσοι κάθονται στην σειρά μας φεύγουν με αποτέλεσμα 2-3 τραγούδια μετά να έχουμε πλήρη οπτική επαφή. Οι Lisa Gerrard και Brendan Perry μας ταξιδεύουν σε άλλες εποχές και εγώ προσωπικά νοιώθω σαν να μη θέλω να σηκωθώ για πουθενά. Η κούραση άλλωστε από τις προηγούμενες μέρες είναι μεγάλη. Πρέπει όμως να αντέξω γιατί έτσι όπως πάει δε θα δω καθόλου την επόμενη μπάντα η οποία για ακόμη μια φορά παίζει την ίδια ώρα.Στην διαδρομή περνάω από την ATP όπου οι Roll the Dice τελειώνουν την εμφάνιση τους και θα πρέπει να τους ακούσω κάποια στιγμή. Τους Band of Horses τους ήξερα σαν μια ήρεμη χαλαρή μπάντα και αυτό ερχόμουν να ακούσω. Και βρέθηκα μπροστά σε μια ηλεκτρονική επίθεση. Φτάσαν στο σημείο η μουσική τους να είναι ηλεκτρονική και να το αποκαλέσουν European house music και το τραγούδι ‘Punk’. Συνεχίζουν με αρκετά πειραματικούς ήχους, ρε λες να παίζουν οτι ναναι επειδή τελειώνουν; Ή επειδή δεν είναι οι Band of Horses; Μάλλον το δεύτερο όπως επιβεβαιώνει και ένα αφισάκι που λέει πως δεν κατάφεραν να πετάξουν και τους αντικαθιστούν οι Deerhunter! Από την μια στεναχωριέμαι που χάνω τους Band of Horses για μια ακόμα φορά, από την άλλη χαίρομαι που βλέπω τους Deerhunter για τους οποίους άκουσα πολλά καλά σχόλια προχθές. Και σκέψου πως θα ξαναπαίξουν αύριο. Δε ξέρω αν το δείγμα που είδα και περιέγραψα είναι ενδεικτικό αφού όπως και να το κάνουμε 3 φορές σε 4 μέρες παραείναι αρκετές.
Επομενη στάση ATP για Thee oh Sees, κιθάρα και μπάσο ψηλά στο στήθος, drums μπροστά, πλήκτρα πίσω και ένα αρκετά σερφαριστό garage rock μας βάζει σε ρυθμό χορού αρκετά γρήγορα. Από κει και πέρα ατέλειωτα χειροκροτήματα στον John Dwyer που σταματάει 2 φορές ένα από τα τραγούδια τους για να κράξει έναν σεκιουριτά που φαίνεται να βαράει κάποιους που πέφτουν από την προστατευτική μπάρα. Αν και δεν έχω οπτική επαφή μάλλον κατάφερε την απομάκρυνσή του. Ξανά πίσω στην Heineken για λίγο από Nick Cave and the Bad Seeds. Ο τελευταίος δίσκος με βρήκε παγερά αδιάφορο αλλά ήθελα να ακούσω 1-2 τραγούδια πριν επανέλθω για λίγο στην ATP και τους Meatpuppets. Δε δείχνουν να μπορούν να με συγκρατήσουν και ενώ η μέρα αρχίζει να θυμίζει επικίνδυνα την Πέμπτη παίρνω τον δρόμο της επιστροφής για την Rayban και τους 'Θέλω να γίνω Belle and Sebastian στην θέση των Belle and Sebastian και για να το κάνω αυτό εξαφανίζομαι και γω για μερικά χρόνια όπως κάνουν και αυτοί’ Camera Obscura. Περιττό φυσικά να πω πως όλοι αυτοί παίζουν την ίδια ώρα.
Οι Camera Obscura τελικά αποτελούν το soundtrack ξεκούρασης στο αμφιθέατρο και συζήτησης για την εμφάνιση των Wu-Tang Clan που προτίμησαν οι υπόλοιποι. Με το τέλος της εμφάνισής τους χωρίζουμε και πάλι, οι υπόλοιποι παίρνουν τον δρόμο για Vice/Pitchfork και τους Liars και γω για λίγα μέτρα πιο πέρα στην Primavera για τους 90ς θρύλους της Ισπανίας, Los Planetas.
Τους πρωτοάκουσα σε μια Ισπανική ταινία πριν περίπου ένα χρόνο και κέρδισαν αμέσως την προσοχή μου η οποία χάθηκε αμέσως όμως όταν άκουσα αρκετούς δίσκους από την δισκογραφία τους. Οι Ισπανοί όμως γύρω μου τραγουδούν όλους τους στίχους και φαίνεται πως περνάν καλά. Και νομίζω πως είμαι ο μοναδικός μη Ισπανός στο κοινό. Αρκετά άκουσα, πάμε να πιάσουμε μια καλή θέση και να περιμένουμε τους υπόλοιπους.
Οι My Bloody Valentine θα κλείσουν το φεστιβάλ για μας όσο και αν θα θέλαμε να περάσουμε μια βόλτα και από Omar Souleyman και Hot Chip αλλά οι αυριανές πτήσεις δεν το επιτρέπουν. Η κίνηση να μη δώσω ούτε ένα λεπτό στους Crystal Castles, όσο και αν ήθελα, αποδεικνύεται σοφή αφού καταφέρνω και βρίσκω χώρο στο ενδιάμεσο κάγκελο. Μπορώ και πιο μπροστά αλλά την άνεση και την οπτική που έχω από δω δύσκολα θα την έχω. Η ωστική επίθεση ξεκινάει με τις πρώτες νότες και όσο και αν δεν συγκρίνεται σε ένταση με την εμφάνιση τους πριν 5 χρόνια στο Λονδίνο, σε κλειστό χώρο, φαίνεται πως είναι αρκετά δυνατή αν κρίνω από τις αντιδράσεις του κόσμου γύρω μου. Τα λόγια είναι περιττά για αυτό που ζούμε. Best of setlist με μόλις 2 τραγούδια από τον καινούριο τους δίσκο και ανυπομονώ για το You Made Me Realise που είμαι σίγουρος πως θα κλείσει την εμφάνιση τους. Όπως και γίνεται γύρω στα 90 λεπτά αργότερα με μια σαφώς μικρότερη εκτέλεση από το Λονδίνο αλλά και πάλι γύρω στα 10 λεπτά μεγαλύτερη από την κανονική διάρκεια του τραγουδιού. Εμπειρία ζωής να δεις/ακούσεις αυτό το τραγούδι σε συναυλία.
Φτάσαμε στο τέλος, οι λίγες δυνάμεις που μας έχουν μείνει μας οδηγούν προς την έξοδο και το ωστικό κύμα που έλεγα πριν απλά δεν επιτρέπει τους ήχους από τους Hot Chip, που μόλις έχουν ξεκινήσει στην Primavera, να παίξουν τον ρόλο που είχαν οι Four Tet και οι The Knife τις 2 προηγούμενες βραδυές. Ευτυχώς το Σάββατο βράδυ το μετρό της Βαρκελώνης είναι ανοιχτό συνέχεια.
Γενικά σχόλια
Σε σύγκριση με πέρυσι θα χαρακτήριζα το Primavera Sound αρκετά υποτονικό. Τα μεγάλα ονόματα ήταν περισσότερα πέρυσι και γενικά υπήρχε μια κακή αύρα στην ατμόσφαιρα για την οποία μεγάλο ρόλο έπαιξε και ο καιρός. Γενικά ο καιρός στην Ισπανία δεν είναι καλός αυτή την άνοιξη αλλά είναι πολύ καλύτερος αυτή τη βδομάδα, 27/05-02/06, που συνήθως γινόταν το φεστιβάλ και όχι μια βδομάδα νωρίτερα όπως φέτος. Επίσης μεγάλη εντύπωση μου έκανε πως υπήρχαν σχεδόν τα μισά εστιατόρια σε σχέση με πέρυσι. Και μάλιστα οι ουρές σε αυτά ήταν πολύ μικρότερες ενώ το φεστιβάλ ήταν sold out. Μεγάλο επίσης αρνητικό ήταν το πρόγραμμα, το οποίο ήταν μπερδεμένο και με πολλά συγκροτήματα να εμφανίζονται την ίδια ακριβώς ώρα.
Στα θετικά όπως είπα, ή μάλλον όπως κατέληξα, η μετατόπιση της Heineken και η μεταφορά της ATP λίγα μέτρα πιο δίπλα αφού γλυτώνεις αρκετό περπάτημα. Αν και βέβαια με αυτήν την αλλαγή η ATP έχασε το αμφιθέατρό της και το γρασιδάκι από την άλλη πλευρά της. Επίσης η μεταφορά της έκθεσης αφίσας μέσα στο φόρουμ ήταν πολύ καλή.
Να ευχαριστήσω για μια ακόμα φορά το mixgrill.gr για την ευκαιρία που μου έδωσε να παρακολουθήσω ίσως το μεγαλύτερο φεστιβάλ της Ευρώπης από κοντά και να ευχηθώ καλή τύχη στους συμμετέχοντες του επόμενου διαγωνισμού για το Primavera Sound 2014!