Ο γάμος είναι ένα από τα επτά μυστήρια της εκκλησίας. Πάνω και πέρα απ’ αυτό όμως, αποτελεί τη, θρησκευτική ή πολιτική, ένωση δύο ανθρώπων “εἰς σάρκα μίαν”. Μια τέτοια σπουδαία στιγμή γιορτάζουμε εδώ στο Mixgrill, αφού σήμερα παντρεύονται δύο δικά μας παιδιά και σε αυτό το άρθρο θα επιχειρήσουμε με τραγούδια και αποσπάσματα από ταινίες να καταγράψουμε τις ευχές μας - και κανά δυο συμβουλές - στους νεόνυμφους, δικούς μας ανθρώπους.
Μια ιστορία αγάπης
Πίσω από κάθε παθιασμένη σχέση - που στην καλή περίπτωση οδηγεί στης εκκλησίας τα σκαλιά, στη χειρότερη δε στις φυλακής τα σίδερα - κρύβεται μια ιστορία αγάπης. Παρότι η Luz Casal ξεκινά και τελειώνει την εξιστόρησή της με τον πόνο της που έχασε τον αγαπημένη της, αφιερώνει το μεγαλύτερο τμήμα του τραγουδιού σε λόγια αγάπης και λατρείας,
σαν αυτά που ανταλλάσσουν οι ερωτευμένοι,
σε όποια γλώσσα κι αν είναι.
Η πορεία προς το γάμο
Το σκληρό μαρκάρισμα στη νύφη στην περίπτωσή μας δεν κατέληξε στο μπουγέλωμα που έζησε ο Ζήκος στην αγαπημένη ταινία «της Κακομοίρας»...
κι έτσι ο γαμπρός της ιστορίας μας κατάφερε να ολοκληρώσει την καντάδα του
και να ασχοληθεί με την ιδιαίτερη σκηνοθεσία που απαιτεί πάντοτε η πρόταση γάμου. Φήμες λένε ότι η προετοιμασία ελάχιστες φορές βοηθάει, όμως ο φίλος στο παρακάτω βίντεο τα κατάφερε ομολογουμένως αρκετά καλά να μιμηθεί το Bruno Mars...
... και να αποσπάσει το πολυπόθητο «Ναι!».
Όταν πια θέλει η νύφη κι ο γαμπρός, φτάνουμε να μετράμε ώρες από τη μαγική εκείνη μέρα που θα κάνει τη μεγάλη διαφορά στις ζωές τους,
μια μέρα σαν τη σημερινή που θα γίνει άλλος ένας παραδεισένιος γάμος.
Στο γαμήλιο τραπέζι
Εδώ τα θέματα περιπλέκονται, τα σόγια κονταροχτυπιούνται και ό,τι τελικώς επιλέγεται να ντύσει μουσικά το γλέντι θα αφήσει σίγουρα κάποιον δυσαρεστημένο. Αποφεύγοντας τεχνηέντως να διαλέξουμε στρατόπεδο, προτείνουμε κάτι λιγότερο παραδοσιακό και περισσότερο... ιρλανδικό.
Κάποια στιγμή όμως ενδέχεται ο ντι-τζέι να ξεφύγει από τον έλεγχό μας και, κουρδισμένος όπως είναι, να βάλει το απόλυτο μαστ ενός ελληνικού γαμήλιου τραπεζιού, ειδικά αν αυτό λαμβάνει χώρα σε κάποιο «εξοχικό κέντρο».
Στη συνέχεια βέβαια, για να ισορροπήσει τα πράγματα, θα κάνει μια βόλτα από τα ελληνικά νησιά, ενώ ο γαμπρός θα προσπαθεί ματαίως να σταυρώσει ένα γλυκό λόγο.
Τα μεθεόρτια
Τι μένει όταν πια τα κλαρίνα σωπάσουν; «Τώρα μπήκε η κουλούρα. Τώρα σταματάνε οι γλύκες και αρχίζει η παντόφλα». (Χρήσιμες συμβουλές από έναν παθόντα...)
Για μην κακολογήσουμε όμως το γάμο, που στο κάτω-κάτω ελάχιστα φταίει από μόνος του για όσα ακολουθήσουν, ας αφήσουμε το Frank Sinatra να μας θυμίσει ότι η αγάπη κι ο γάμος πάνε μαζί - σαν τον τέντζερη και το καπάκι ένα πράμα. Ελάχιστο νόημα έχει να προσπαθούμε να τα διαχωρίσουμε.
Επίλογος
Μάλλον δεν υπάρχει μια ταινία για κάποιον ονειρεμένο γάμο που να έχουμε αντέξει να δούμε χωρίς να σκυλοβαρεθούμε. Για κάποιο λόγο φαίνεται πάντοτε πιο ενδιαφέρουσα η διαδικασία προσέγγισης δυο ανθρώπων, όπως στην γλυκύτατη κομεντί «500 μέρες με τη Σάμερ».
Ωστόσο, η ιδέα και μόνο δυο ανθρώπων που επιλέγουν να μεγαλώνουν μαζί κρύβει τόση μαγεία.
Η ευχή που έχουμε να δώσουμε στα παιδιά είναι να κάνουν κάθε μέρα της ζωή τους το πιο ενδιαφέρον ταξίδι και είθε να κοιτάζονται πάντα με αγάπη.
Άντε, και στα δικά σας οι λεύτεροι... άμα θέλετε και είστε τυχεροί!!
Μια ιστορία αγάπης
Πίσω από κάθε παθιασμένη σχέση - που στην καλή περίπτωση οδηγεί στης εκκλησίας τα σκαλιά, στη χειρότερη δε στις φυλακής τα σίδερα - κρύβεται μια ιστορία αγάπης. Παρότι η Luz Casal ξεκινά και τελειώνει την εξιστόρησή της με τον πόνο της που έχασε τον αγαπημένη της, αφιερώνει το μεγαλύτερο τμήμα του τραγουδιού σε λόγια αγάπης και λατρείας,
σαν αυτά που ανταλλάσσουν οι ερωτευμένοι,
σε όποια γλώσσα κι αν είναι.
Η πορεία προς το γάμο
Το σκληρό μαρκάρισμα στη νύφη στην περίπτωσή μας δεν κατέληξε στο μπουγέλωμα που έζησε ο Ζήκος στην αγαπημένη ταινία «της Κακομοίρας»...
κι έτσι ο γαμπρός της ιστορίας μας κατάφερε να ολοκληρώσει την καντάδα του
και να ασχοληθεί με την ιδιαίτερη σκηνοθεσία που απαιτεί πάντοτε η πρόταση γάμου. Φήμες λένε ότι η προετοιμασία ελάχιστες φορές βοηθάει, όμως ο φίλος στο παρακάτω βίντεο τα κατάφερε ομολογουμένως αρκετά καλά να μιμηθεί το Bruno Mars...
... και να αποσπάσει το πολυπόθητο «Ναι!».
Όταν πια θέλει η νύφη κι ο γαμπρός, φτάνουμε να μετράμε ώρες από τη μαγική εκείνη μέρα που θα κάνει τη μεγάλη διαφορά στις ζωές τους,
μια μέρα σαν τη σημερινή που θα γίνει άλλος ένας παραδεισένιος γάμος.
Στο γαμήλιο τραπέζι
Εδώ τα θέματα περιπλέκονται, τα σόγια κονταροχτυπιούνται και ό,τι τελικώς επιλέγεται να ντύσει μουσικά το γλέντι θα αφήσει σίγουρα κάποιον δυσαρεστημένο. Αποφεύγοντας τεχνηέντως να διαλέξουμε στρατόπεδο, προτείνουμε κάτι λιγότερο παραδοσιακό και περισσότερο... ιρλανδικό.
Κάποια στιγμή όμως ενδέχεται ο ντι-τζέι να ξεφύγει από τον έλεγχό μας και, κουρδισμένος όπως είναι, να βάλει το απόλυτο μαστ ενός ελληνικού γαμήλιου τραπεζιού, ειδικά αν αυτό λαμβάνει χώρα σε κάποιο «εξοχικό κέντρο».
Στη συνέχεια βέβαια, για να ισορροπήσει τα πράγματα, θα κάνει μια βόλτα από τα ελληνικά νησιά, ενώ ο γαμπρός θα προσπαθεί ματαίως να σταυρώσει ένα γλυκό λόγο.
Τα μεθεόρτια
Τι μένει όταν πια τα κλαρίνα σωπάσουν; «Τώρα μπήκε η κουλούρα. Τώρα σταματάνε οι γλύκες και αρχίζει η παντόφλα». (Χρήσιμες συμβουλές από έναν παθόντα...)
Για μην κακολογήσουμε όμως το γάμο, που στο κάτω-κάτω ελάχιστα φταίει από μόνος του για όσα ακολουθήσουν, ας αφήσουμε το Frank Sinatra να μας θυμίσει ότι η αγάπη κι ο γάμος πάνε μαζί - σαν τον τέντζερη και το καπάκι ένα πράμα. Ελάχιστο νόημα έχει να προσπαθούμε να τα διαχωρίσουμε.
Επίλογος
Μάλλον δεν υπάρχει μια ταινία για κάποιον ονειρεμένο γάμο που να έχουμε αντέξει να δούμε χωρίς να σκυλοβαρεθούμε. Για κάποιο λόγο φαίνεται πάντοτε πιο ενδιαφέρουσα η διαδικασία προσέγγισης δυο ανθρώπων, όπως στην γλυκύτατη κομεντί «500 μέρες με τη Σάμερ».
Ωστόσο, η ιδέα και μόνο δυο ανθρώπων που επιλέγουν να μεγαλώνουν μαζί κρύβει τόση μαγεία.
Η ευχή που έχουμε να δώσουμε στα παιδιά είναι να κάνουν κάθε μέρα της ζωή τους το πιο ενδιαφέρον ταξίδι και είθε να κοιτάζονται πάντα με αγάπη.
Άντε, και στα δικά σας οι λεύτεροι... άμα θέλετε και είστε τυχεροί!!
Σχετικό θέμα