Το βράδυ της Παρασκευής, ο Παύλος Παυλίδης και οι B-MOVIES μας χάρισαν μία από τις καλύτερες συναυλίες τους. Και ίσως να ήταν η καλύτερη των τελευταίων χρόνων. Έχοντας περάσει τρεις μέρες από τη νύχτα εκείνη, ακόμη δε μπορώ να σχηματίσω με λόγια ό,τι βίωσα τη δεδομένη στιγμή. Γιατί όταν κάτι σε υπερβαίνει, όταν πρόκειται να μιλήσεις για έναν από τους αγαπημένους σου καλλιτέχνες, τα λόγια μοιάζουν τόσο φτωχά...
Ας επανέλθουμε όμως στη πραγματικότητα! Τη συναυλία άνοιξε ο MOA BONES, έχοντας για συντροφιά τη κιθάρα του και το νέο του άλμπουμ "Spun". Βγαλμένος σαν από αμερικάνικο γουέστερν, μας ταξίδεψε σε indie-folk rock ρυθμούς και απέσπασε πολύ καλά σχόλια. Κατεβαίνοντας απ' τη σκηνή, μας έδειξε και το πίσω μέρος της κιθάρας του που έγραφε freedom!
Λίγο μετά τις 21:30 κι αφού όλα ήταν έτοιμα, ο Παύλος και οι B-MOVIES εμφανίστηκαν στη σκηνή κάτω από τις ιαχές και τα χειροκροτήματα όλων μας. Κι ύστερα μια μελωδία νοσταλγίας πλημμύρισε τη Τεχνόπολη, τις ψυχές μας: "...Λένε ότι άμα το πιστέψεις κάποτε ανοίγουν οι ουρανοί
κάτι νύχτες σαν αυτή, με το βλέμμα καρφωμένο..."
Από κει και πέρα όμως, μία νύχτα σα κι αυτή έμελλε να είναι αντι-νοσταλγική, "αντι-καταπληκτική"! Ο Παύλος έδωσε το σύνθημα: «απόψε λέω να χορέψουμε». Συνειρμικά, το μυαλό μου πήγε στο "Πάρε με μαζί σου" και χαμογέλασα. Κι ήταν όντως ο πιο ξέφρενος χορός του, εκείνο το βράδυ! Ήταν ο καλύτερος Παύλος, ο πιο «πραγματικά φανταστικός» που έχω δει τα τελευταία χρόνια. Χτυπιόταν ασταμάτητα, η διάθεση του ήταν στα ύψη. Στα ύψη ήμασταν κι εμείς! Λησμονήσαμε τη ζέστη, τον ιδρώτα που κυλούσε στα κορμιά μας και ξεβιδωθήκαμε μέχρι τελικής πτώσεως.
Το setlist ήταν καταπληκτικό, γι'αυτό και οι παρεμβάσεις από το κοινό ήταν ελάχιστες. Η λίστα περιείχε τραγούδια από τη δισκογραφία του με τους B-MOVIES, αλλά και πολλά (γύρω στα 14) που μας γύρισαν τουλάχιστον μια 20ετία πίσω στην εποχή των Ξύλινων Σπαθιών. Από τα τελευταία ξεχώρισα τα: "Μόνο αυτό", "Οι συμμορίες της ασφάλτου" (καθώς δε τα λέει συχνά), "Τροφή για τα θηρία" (στη παλιά εκτέλεση) και "Ένα παράξενο τραγούδι" (ακούστηκε το "so cute" μετά από καιρό). Μοναδική ήταν η ερμηνεία του στο "Στοιχειωμένο Σπίτι", η κινησιολογία του στη "Super Star" και η θεατρικότητά του, με το χαρακτηριστικό τραύλισμα του ήρωά μας, του "Δειλιέν".
Σε όλη τη διάρκεια της συναυλίας τον ακολουθούσαμε με μάτια ερμητικά κλειστά, με σώματα και ψυχές να πάλλονται και να χάνονται από τους στίχους και τη μουσική του. Από ένα σημείο και μετά δεν είχε καμιά σημασία τι θα τραγουδήσει και πότε θα το τραγουδήσει. Το ένα κομμάτι διαδεχόταν το άλλο, μέσα σε συνθήκες "επιστημονικής φαντασίας". Προς το τέλος, ο Παύλος παραδέχτηκε πως "μάλλον αυτή είναι η καλύτερη συναυλία μας" και αφού ευχαρίστησε το κοινό έκλεισε το πρόγραμμα με "Ένα Παράξενο Τραγούδι" και τόσο αγαπημένο...
Και μετά σιωπή. Και μετά οι φωνές έκλεισαν, βράχνιασαν οι χορδές μας, τα κορμιά μας λαχάνιασαν. Είχαμε ανάγκη από μια βαθιά ανάσα, Παντ-άνασσα!
Ολόκληρο το setlist:
1) Περιμένω
2) Αντικαταπληκτικά
3) Τόσο Κοντά
4) Άσε με εδώ
5) Ράδιο Lollipop
6) Αερικό
7) Το Στοιχειωμένο Σπίτι
8) Σαν Εσένα
9) Πάρε Με Μαζί Σου
10) Το Καράβι
11) Μόνο Αυτό
12) Βροχοποιός
13) Το Αεροπλάνο
14) Super Star
15) Η Τελευταία Φορά
16) Ρόδες
17) Τώρα Αρχίζω Και Θυμάμαι
18) Ό,τι Θες Εσύ
19) Ρίτα
20) Η Μαίρη
21) Δεν Είμαι Από Δω
22) Λευκή Καταιγίδα
23) Ατλαντίς
24) Τροφή Για Τα Θηρία
25) Φωτιά Στο Λιμάνι
26) Μόχα
27) Ο Χρόνος
28) Αλλάζει Πρόσωπα Η Θλίψη
29) Ο Δειλιέν
30) Οι Συμμορίες Της Ασφάλτου
31) Τι Περιμένουν
32) Ένα Παράξενο Τραγούδι
Υ.Γ: Οι φωτογραφίες προέρχονται από το Δημήτρη Δημόπουλο, τον οποίο και ευχαριστώ!
Ας επανέλθουμε όμως στη πραγματικότητα! Τη συναυλία άνοιξε ο MOA BONES, έχοντας για συντροφιά τη κιθάρα του και το νέο του άλμπουμ "Spun". Βγαλμένος σαν από αμερικάνικο γουέστερν, μας ταξίδεψε σε indie-folk rock ρυθμούς και απέσπασε πολύ καλά σχόλια. Κατεβαίνοντας απ' τη σκηνή, μας έδειξε και το πίσω μέρος της κιθάρας του που έγραφε freedom!
Λίγο μετά τις 21:30 κι αφού όλα ήταν έτοιμα, ο Παύλος και οι B-MOVIES εμφανίστηκαν στη σκηνή κάτω από τις ιαχές και τα χειροκροτήματα όλων μας. Κι ύστερα μια μελωδία νοσταλγίας πλημμύρισε τη Τεχνόπολη, τις ψυχές μας: "...Λένε ότι άμα το πιστέψεις κάποτε ανοίγουν οι ουρανοί
κάτι νύχτες σαν αυτή, με το βλέμμα καρφωμένο..."
Από κει και πέρα όμως, μία νύχτα σα κι αυτή έμελλε να είναι αντι-νοσταλγική, "αντι-καταπληκτική"! Ο Παύλος έδωσε το σύνθημα: «απόψε λέω να χορέψουμε». Συνειρμικά, το μυαλό μου πήγε στο "Πάρε με μαζί σου" και χαμογέλασα. Κι ήταν όντως ο πιο ξέφρενος χορός του, εκείνο το βράδυ! Ήταν ο καλύτερος Παύλος, ο πιο «πραγματικά φανταστικός» που έχω δει τα τελευταία χρόνια. Χτυπιόταν ασταμάτητα, η διάθεση του ήταν στα ύψη. Στα ύψη ήμασταν κι εμείς! Λησμονήσαμε τη ζέστη, τον ιδρώτα που κυλούσε στα κορμιά μας και ξεβιδωθήκαμε μέχρι τελικής πτώσεως.
Το setlist ήταν καταπληκτικό, γι'αυτό και οι παρεμβάσεις από το κοινό ήταν ελάχιστες. Η λίστα περιείχε τραγούδια από τη δισκογραφία του με τους B-MOVIES, αλλά και πολλά (γύρω στα 14) που μας γύρισαν τουλάχιστον μια 20ετία πίσω στην εποχή των Ξύλινων Σπαθιών. Από τα τελευταία ξεχώρισα τα: "Μόνο αυτό", "Οι συμμορίες της ασφάλτου" (καθώς δε τα λέει συχνά), "Τροφή για τα θηρία" (στη παλιά εκτέλεση) και "Ένα παράξενο τραγούδι" (ακούστηκε το "so cute" μετά από καιρό). Μοναδική ήταν η ερμηνεία του στο "Στοιχειωμένο Σπίτι", η κινησιολογία του στη "Super Star" και η θεατρικότητά του, με το χαρακτηριστικό τραύλισμα του ήρωά μας, του "Δειλιέν".
Σε όλη τη διάρκεια της συναυλίας τον ακολουθούσαμε με μάτια ερμητικά κλειστά, με σώματα και ψυχές να πάλλονται και να χάνονται από τους στίχους και τη μουσική του. Από ένα σημείο και μετά δεν είχε καμιά σημασία τι θα τραγουδήσει και πότε θα το τραγουδήσει. Το ένα κομμάτι διαδεχόταν το άλλο, μέσα σε συνθήκες "επιστημονικής φαντασίας". Προς το τέλος, ο Παύλος παραδέχτηκε πως "μάλλον αυτή είναι η καλύτερη συναυλία μας" και αφού ευχαρίστησε το κοινό έκλεισε το πρόγραμμα με "Ένα Παράξενο Τραγούδι" και τόσο αγαπημένο...
Και μετά σιωπή. Και μετά οι φωνές έκλεισαν, βράχνιασαν οι χορδές μας, τα κορμιά μας λαχάνιασαν. Είχαμε ανάγκη από μια βαθιά ανάσα, Παντ-άνασσα!
Ολόκληρο το setlist:
1) Περιμένω
2) Αντικαταπληκτικά
3) Τόσο Κοντά
4) Άσε με εδώ
5) Ράδιο Lollipop
6) Αερικό
7) Το Στοιχειωμένο Σπίτι
8) Σαν Εσένα
9) Πάρε Με Μαζί Σου
10) Το Καράβι
11) Μόνο Αυτό
12) Βροχοποιός
13) Το Αεροπλάνο
14) Super Star
15) Η Τελευταία Φορά
16) Ρόδες
17) Τώρα Αρχίζω Και Θυμάμαι
18) Ό,τι Θες Εσύ
19) Ρίτα
20) Η Μαίρη
21) Δεν Είμαι Από Δω
22) Λευκή Καταιγίδα
23) Ατλαντίς
24) Τροφή Για Τα Θηρία
25) Φωτιά Στο Λιμάνι
26) Μόχα
27) Ο Χρόνος
28) Αλλάζει Πρόσωπα Η Θλίψη
29) Ο Δειλιέν
30) Οι Συμμορίες Της Ασφάλτου
31) Τι Περιμένουν
32) Ένα Παράξενο Τραγούδι
Υ.Γ: Οι φωτογραφίες προέρχονται από το Δημήτρη Δημόπουλο, τον οποίο και ευχαριστώ!